FERAY ESNA/GERÇEK AİLEM

1.bölüm

iyi okumalar dilerim✨

Feray Esna Doğan

Dedemden kalma eski çalar saatimin 05.00 alarmıyla çalmasına uyandım.

kahve ve sarı arasında gidip gelen saçlarımı bi kalem yardımıyla topladıktan sonra yataktan kalkmaya yeltendim

yatağımın gıcırtısıyla dişlerimi dudağıma geçirdim annem sabaha kadar uyumayıp en ufak bir seste senin yüzünden uyuyamadım diye burnumuzdan getirirdi

babamdan ayrıldıktan sonra bozulan psikolojisi dedemin ölümünden sonra dahada kötüleşmiş babamın evlendiğini duymasıyla en kötü halini almıştı

annem ve babam görücü usulü zorla evlendirilmişlerdi annem babama evlendikten sonra ne kadar aşık olduysa babam annemden o kadar tiksinmişti

Yanlışlıkla olan bir bebekten sonra durum iyice karışmış ve ben 4 yaşıma basınca babam annemi boşamak istemişti bunu kabullenmeyen annemin psikolojisindeki çatırdamalar o zaman başlamıştı

anneannemi yeni kaybeden dedem 8 yaşındaki oğlundan beni ayırmamış ikimizi kardeş gibi büyütmüştü

annemle ayrıldıktan sonra babam 2 3 yıl türkiyede kaldıktan sonra isviçreye gitmişti

doğduğumdan beri beni benimsemeyen babam isviçreye gittikten sonra dönüpte arkasına bakmamıştı

babamın parasına aşık olan ve babamın ardından büyük yıkıma uğrayan annem artık bir kızının varlığını unutmuş kendini soyutlamış sadece babamı istemişti

ben 16 yaşıma bastığımda ise dedemi kaybetmiştik

ilk arkadaşım canım dayım  ise benim hayallerimi gerçekleştirmek için kendini feda etmiş ve elinden geldiğince evi geçindirmeye çalışmıştı

annemin "ses duymak istemiyorum kapat şu alarmı" diye bağırmasıyla kendime gelmiş yüzümü yıkadıktan sonra bugün giyeceğim kıyafetlerimi sessizce giyinip dayımın kaahvesinin anahtarlarını alıp çıkmıştım

dayımın kahvesi benim için en iyi kütüphaneydi dayım kahvehaneyi saat 8 civarı açıyordu ve benim 5.30dan 8e kadar çalışmak için fırsatım oluyordu

eskimiş binamızın kapısından çıkıp kahveye doğru adımlarken bi anda bi hıçkırık sesiyle duraksadım

ses sokağın az ilerisinden geliyordu sarı saçlı zayıf  bi kız telefona bakıp saçlarını çekerek ağlıyordu annemden tanıdığım bu durum bir sinir krizinden başka bir şey değildi

Bir psikoloji öğrencisi olarak nasıl yaklaşmam gerektiğini tam kestiremesemde kıza "merhaba ben feray esna bu caddede yaşıyorum iyi misin" diye seslendiğimde kızın solgun gözleri bana döndü

"bir şeyim yok lütfen beni yalnız bırak" diyip zangır zangır titreyen bedeniyle koşarak uzaklaştı

düşürdüğü defteri görmemle açılan bir sayfadaki yazıyı gördüm

"BEN EZEL BUGÜN BİR İNTİKAM UĞRUNA DOĞDUĞUM ANDAN İTİBAREN BAŞKA BİR AİLEDE BÜYÜDÜĞÜMÜ ÖĞRENDİM"

02.07.23

defteri hemen kapattım çok zor bi durumdu bugün 02.07.24tü 1yıl tam 1yıldır bu durumla mücadele etmesi gözlerimi doldurdu belki kendisini büyüten ailesi ona kötü davranmıştı
ve öz ailesine kavuşmuştu belkide durum tam tersiydi

ya da bu bilgiyi içinde saklamış ve kendisini büyüten ailesiyle yaşıyordu

bu durum kafamı iyice allak bullak ederken o günlüğüde çantama atıp kahvehaneye doğru ilerledim