• VATAN UĞRUNA •

1. BÖLÜM

Selamün aleyküm arkadaşlar 1. Bölüm bu heyecanlandım 🫠
Karakter tanıtımı yapmam büyük ihtimalle kafanızda kurmanızı istiyorum model seçme konusunda pek iyi değilim zaten uzatmadan bölüme geçelim

(Yazım yanlışlarım için özür dilerim)

🇹🇷
                       
          Gölge karanlığa karışıtı

                     
                      Yazar'dan

Gölge 3 yıldır dağlardaydı. Kampları infaz eder, esir düşürülen Timleri kurtarırdı. Zeki olduğu kadar kurnazdı Gölge namı kadar karanlık ve sessizdi bugün son göreviydi Gölgenin. artık yuvaya dönecekt istemiyordu aslında gidersen Ona Yeni bir tim vereceklerdi yada 2. Komutan olacaktı. Bi şekil sıyrılır dı
3 yıldır tim almamayı başarmıştı.
Son görevi kamptaki timi kurtarmak önemli dosyaları almak ve son Olarak kampı patlatacak tı.

....

Bir kayanın arkasında durmuş etrafı gözetliyordu gölge gin ışığı doğmadan karanlığa karışacak ve işini bitticekti.

     İzelden devam (gölge)

Kaya'nın arkasına geçmiş etrafı gözetliyordum aslında içeri girip hepsini hallede bilirdim ama esir tutulan Timin nerde olduğunu bilmiyorumdum. Kamp biraz büyüktü
Elimde olsa direkt dalarımdım ama albay sağolsun izin vermedi. Dürbünüm ile etrafı gözetlemeye devam etim küçük sayılmayan bir mağaranın önünde hareketlilik vardı.
Telsizimi çıkarımdım.

"Gölgeden yuvaya." Dedim bir-iki Saniye sonra cevap geldi
"Yuva dinlemeden gölge"
"Albayla konuşmam lazım" dedim
"Hemen bağlıyorum" dedi 2 dakika sonra albayın gür sesi duyuldu
"Dinliyorum Gölge" dedi ne gürlüyorsun be adam demek isterdim ama ağzıma sıçabilirdi.
"Komutanım küçük bir mağaranın önünde hareketlilik var timin orada tutulduğunu düşünüyorum" dedim albay derin bir nefes aldı "Planın nedir?" Diğe sordu. Kısaca planımı analtmaya başladım " söyle

~~~~~~~~~~~~~~~~

Albaya kısaca planımı anlatmıştım hellalik istedim biraz kızdı ama olsun ölmeyecegim garanti değildi.
Planın üstünden tekrar geçip , uygulamaya koyuldum restgele ateş etim 1-2 it vurmuştum amacım kendimi yakalatmaktı itler bana doğru yaklaşmaya başladılar onları fark etmemiş gibi yaptım bitanesi arkama geçmişti ay götüm görmedik sanki.
"Vey vey türk eskeri" şiveni siksinler.
"Şiveni sikiyim puşt TÜRK ASKERİ lan" diğe bağırdım.
"He he türk eskeri ,seni de diğerlerin yanına götürekte başgen sevinsin"
Dedi ve gülüdu.
"Bana bak orospu çocuğu senin soyu-"
Diyemeden gözlerim karardı ve karanlığa teslim oldum, bilmedikleri birşey vardı gölge karanlığa karışmıştı.

    ••••🇹🇷••••

Gözlerim yavaş yavaş aralanmiştı
Hemen kendimi toparladım sağ tarafıma doğru baktığımda askerlerin burda olduklarını gördüm. Hasar kontrolü yaptım çok şükür birşeyleri yoktu. Onlarda bana bakmaya başlamışlardı kafam karşıya doğru çevirdim
Duvara bağlanmıştım askerlerle yerde bağlı duruyorları. Elleri arkalarıdaydı çünkü..

Vakit kaybetmeden zincirleri zorlamaya başladım kolumu hızlıca kendime doğru cektim . Zincir deki çiviler oynamıştı ama çıkmamıştı son çare bileğindeki çakı ile açmaktı cakıyı bilegimden çıkarıp elime aldım
Çivileri dikkatlice gevşetim ayağım iplerle bağlıydı gerizekalılar sadece kollarımı duvara zincirlenmişlerdi.

•••🇹🇷•••
Sonunda zincirler den kurtulmuştum. ayaklarımıda hızlıca çözmeye başlamıştım,o sırada bir ses duydum.
"Sen kimsin" ay Gülüm kaç saattir aynı yerdeyiz şimdi soruyor daha.