3. BÖLÜM

241 25 31
                                    

Merhabalar elim biraz iyi oldu .uzatmadan bölüme geçelim.
Bu bölümde izelin geçmişini okuyacağız 🥲  biraz hüzünlü olucak tahminen uztamadan baslayalim
——————————————————

                         BÖLÜM ADI
                     
                       İZLER KALIR

GEÇMİŞ

                         YAZARDAN

İzel oturmuş kara kara düşünüyordu. Bir elinde zarf bir elinde telefonu.
Geçmişi gözlerinin önünden geçti...

💫

İzel kaç gündür burada olduğunu bilmiyordu. Korkuyordu
Ne zaman çıkacağını düşünüyordu kara kara. Henüz daha 9 yaşındaydı izel sırf dışarı çıkmak istediği için babası ilk önce dövmüş Sonra
Eski pas kokan yere fırlatmıştı. Ölmesin diğe ara sıra su ve Kuru ekmek getiriyorlardı. İzel anlamamıştı dışarı çıkmak her çocuğun Hakkı.

Yanlış birşey mi yapmıştı. Ayak sesleri duyunca hem heyecanlanmıştı hemde korkmuştu. Hic düşünmeden ayağa kalktı izel. Kapıya doğru yaklaştı.

Kapı açılınca içeri annesi girdi. İzel heyecanla annesine baktı.

"Beni burda çıkarmaya mı geldin annecim" dedi hevesle annesi sanki karşısında kızı değilde düşmanı varmış gibi bakıyordu.

"Kes sesini be pislik şu hâline bak" dedi izel ellerini yana doğru açtı ve kendine baktı gerçektende pislenmisti
Ama bir anne çocuğuna pislik demezdiki.
"Biz babanlarla yemeğe çıkıcaz sende evi toparla" dedi arkasına bakmadan gitti bir süre sonra dış kapının kapanma sesi duyuldu. Gitmişlerdi. İzel herzmanaki gibi yalnız kalmıştı.

Merdivenlerden yukarı çıkıp bodrumun kapısını kapatı küçük kız eve baktı. Ve işe koyuldu.

İzel ter içinde kalmış sandalyede oturuyordu. Banyo etmesi lazımdı.
Hemen ayağa kalkıp pencereden dışarı baktı. Gelen giden yoktu.

Banyoya koşup üstünü çıkardı sıcak suyun altında rahatlamışti İzel vücudu kac gündür su görmüyordu.
Havluyla kurulandı. Temiz kıyafetler lazımdı. Vardı izel'in kıyafetleri okula giderken ailesi rezil olmamak için 2-3 parça kıyafet almıştı. İzel pis kıyafetlerini yerden aldı odasına doğru yürüdü oda denilrise tâbi küçük bir yer yatağı eski kullanılmayan küçük bir dolap dolabı açıp içinden temiz kıyafetini çıkardi ve üstüne geçirdi .
Yorgundu küçük kız. Sıcak su onu mayıştırmıstı. Uyku gözlerine çökünce yatağına doğru kıvrıldı.
Olacaklardan habersizdi...

Şiddetli bir tokatla uyandı küçük kız.
Gözünü açınca başında babası ve annesi vardı. Eli yanağına gitti küçük kızın. "Lan orospu biz seni evde ne diğe bırakıyoruz uyu diğemi" dige bağırdı babası izel'in gözleri sulanmışti "evi topladım ama" dedi sadece.
"Suna bak bide cevap veriyor orospu" izel'in saçını tutu  "ulan seni varya gebertirim elimde kalırsın" dedi izel ağlamaya başladı "canım açıyor baba bırak" babasının gözü dönmüş izel'in sabaha kadar dövmüş tü..

İzel acıya dayanamamış bayılmıştı.
Babası annesine dönmüş "akşama hazırla şunu" dedi annesi kafasını salladı sadece babası bir hışımla odadan çıktı.

Küçük kız gözlerini açtığında yerdedi. Heryeri ağrıyordu. Kollarına baktı. Morarmıştı. Bacaklarıda sarımsı bir renk almıştı yavaş yavaş moraricakti bacağıda.

Annesi odaya elinde 2 gecelikle gelmişti. İzel anlamamıştı.

"Günaydın canım kızım gel yanıma" dedi izel anlamamıştı bir kaç saat önce dayak yemiş annesinin sesi çıkmamıştı.

• VATAN UĞRUNA •Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin