• VATAN UĞRUNA •

6. BÖLÜM

Son kısma kadar okursanız sevinirim 🤍

Lodosun anlatımı

İzel'in gidişi ile herkes odalara dağılmıştı. Annem ve babam her ne kadar izeli onlara alıştırmaya ve sevdirmeye çalışsalarda bir noktada gerçekten işleri batırıyorlardı kardeşlerim bu sözlerini öz kardeşimize söylemişlerdi ve pişman gibi durmuyorlardı. Özellikle araf İzel ile ikiz olmalarına rağmen izel'i üzmüştü. Her ne kadar sinirli gözüksede gözlerinde hayal kırıklığı vardı. Arafın bunu anlaması lazımdı ama onlar pis düşünceleri ve siniri gözlerine kalın bir perde indirmişti.

İzel Alara gibi değildi.

İzel'in anlatımı

Karargah'a 35 dakikanın sonunda varmıştım şuan özel Bir görev olduğu için diğer formamı giyiniyordum
Albay henüz görevin hakkında bilgi vermemişti.
Formamı giyinip maskemide taktım hızlıca odadan çıktım

🇹🇷

Albay ile yarım saat konuşma sonrası görevi öğrenmiş simdi ise helikopter ile Kars'a gidiyordum.
Kısaca bahsedeyim aslında 1-2 gün sonra tanışacagım Alaca tim'i esir düşmüştü ve benim görevim onları sağ salim getirmek. Timin asıl ismi Alaca karanlık timi uzun bir isim olduğu icin Alaca derlermiş sadece başarısı ve timdekilerin madalyaları ile anılan bir tim çoğu kişi madalya canavarları derlermiş onlara

Suskun timi kadar iyi bir tim. Suskun timi benim kendi oluşturdugum timimdi. O dönemlerin en başarılı timi bizdik. Tabi herşey 3 yıl sonra değişti. 3 yıl içinde tek sağ kalan bendim. Timim o dönemde şehit düştü.

Düşüncelerimi bölen ses üsteğmenin sesi idi
" Komutanım inişe geçiyoruz, 2km yurumeniz gerekecek, kar yağışı var en az olduğu bölge burası, Allah yardımcınız olsun" dedi derin bir nefes aldım. Sonbahara yeni giriş yapmıştık ama Kars'a çoktan kar gelmişti. Dag başında olduğumuzda hesaba katarsak

"Hadisene oğlum indir artık" dedim
Üsteğmen "komutanım daha fazla inemem atlamanız lazım" neden Ozaman inişe geçiyoruz diyorsun be adam. Yerimden kalktım ve demir kola sarılı halatı çözüp aşağı sarkıtım

Halat ile aşağı indim Kars'ın soğuk rüzgarı içime işledi

🇹🇷

18 dakikadır yürüyordum ve fazlasıyla üşüyordum kirpiklerim soğuktan yavaş yavaş donmaya başlamıştı , itiraf etmek gerekirse önümü bile Zor görüyordum kar yağışı biraz hafiflemisti ama vücut ısım normale dönecek kadar değil.

🇹🇷

Aradan 24 dakika geçmişti dağdaki küçük bir çıkıntının içine girmiştim
Ateş yakmaya çalışıyordum. Telsiz den arama sesi yükseldi

Hemen telsizi alıp açtım "sarka dinlemede yuva" dedim "sarka ulaşa bildinmi" "evet albayım, kar yağışı etkili olduğu için, vücut ısım normale dönsün diğe ateş yakacağım" albay derin bir nefes verdi hedefimizde baktığımızda kar yağışlı gözükmüyordu büyük ihtimalle itlerin bir oyunuydu "zaman dar sarka en geç yarın oraya ulaşman lazım, tam 2 haftadır iletişiminiz yok" dedi bunun anlamını biliyorduk. Dile varması zordu. Tek bir kelime vatan sağolsun.

Hemen aklımı dağıtım olamazdı böyle birşey.
"Orda orada olacağım albayım herkesi
Sağ salim getireceğim" dedim kendimden emin bir ses tonuyla
"TSK sana güveniyor sarka Allah yar ve yardımcınız olsun" dedi ve telsiz kapandı.

Ates yakmak için csntamdan kibrit ve çıra aldım uzun zamandır göreve çıkmıyordum en son çıktığımda yazdaydık o zamandan kalma şeyler vardı cantamda hemen küçük kuru odunları da çıkardım