İntikam Sözleşmesi

2.Bölüm: rol yapıyoruz

İçeri geçerken, “eğer kaçmaya çalışırsan seni buna pişman ederim” diye uyarıda bulundum.
Sadece yan profilden gülümsediğini görebilmek zor değildi. Miniğim biz içeri girdiğimizde koşarak Ayaz'ın bacağına sarıldı. Ayaz, miniğimi kucağına aldı. “babacım tekrardan dekore etmişsiniz evi üstelik en sevdiğim tonlarda olmuş” babam yanıma gelerek saçlarımdan öptü. “evlendiğini daha önceden haber etseydin en azından bir düğün yapardık ama bakıyorum da bu adam düğün için para harcayacak birine bile benzemiyor sahi nerden buldun bu adamı?” babamın sorusu üzerine Ayaz, miniğim yere indirip yanımıza geldi. “Ben bulmadım, kızınız buldu ama onu çok mutlu edeceğim merak etmeyin” sözleri söylerken bir an bile gözlerini benden ayırmadı. Göz temasından kaçan yine oydu. Kural 1 asla göz temasını bırakma.

Miniğim yanıma gelerek eğilmemi istedi. Onun boyuna indiğimde “bu abi çok yakışıklı benim olabilir mi?” dedikleri kısık sesli bile değildi. Herkes duymuştu Güldüğümde annemlerde güldüler. “bugün burda kalıyorsunuz size bir oda hazırlattım hiçbir yere gitmek yok”dedi Babam. “tabiki babacım sizin sözleriniz bizim için birer emirdir” diyen Ayaza baktım. Ne yapmaya çalışıyordu? Babamı bana karşı mı kullanacaktı? Bu zor hatta imkansıza yakındı. Babam istifini hiç bozmadan yanımızdan ayrıldı. Annem yemeğin hazır olduğunu masaya geçmemizi söyledi. Ayaz ile yan yana oturduk. Annemle babam karşı karşıya miniğimde karşımızdaydı. Babam işinin nasıl geçtiğini anlatıyordu şirketinden birine Ayazı CEO olarak almayı düşündüğünü açıklıyordu. Ayaz'ın kulağı babamdaydı ben yemeklere odaklanmıştım. Bir elin bacağıma dokunduğunu hissettiğimde gözüm oraya kaydı Ayaz'ın eli bacağımdaydı. Bir ileri bir geri yapıyordu. Ürperdiğimi hissediyordum, içimin yanmaya başladığını hiç bir soğuk suyun fayda etmeyeceğini biliyordum. Bilerek yapıyordu. Temas ederse benim ondan kurtulmak isteyeceğimi ve de sözleşmeyi iptal edeceğimi sanıyordu lakin beni tanımamıştı. Elimi elinin üstüne koyup eteğimin içine itmesini sağladım. Anlık şaşkınlığı yüzünden okunuyordu yutkundu. Babam“oğlum iyi misin?”dediğinde gülümsedim. Evet anlamında kafasını salladı. Elini geri çekti. Çatalı düşürmüş gibi yapıp çatalı yerden aldığım sırada kulağına“bu oyun böyle oynanır Bebeğim”dedim. Yemeğimi bitirdiğim için de masadan ayrılıp kendimi lavaboya attım.

Bu oyuna bu tür riskleri alarak başladığımı biliyordum ama ilk günden beklemiyordum. Tepkisiz kalması sinirimi bozuyordu en azından oyununu bana göstermişti. Artık nasıl davranmam gerektiğini biliyordum. Lavabodan çıktığımda karşımda beklemiyordum. Belimden tutup çıktığım yere beni tekrar soktu. Arkasından kapıyı kilitledi. Duvara yasladı. “ne yapmaya çalışıyorsun Eliza?” bunu sorması komik geldi. Gülerek “aynını sana sormalıyım” diye cevap verdim. “rol yapıyoruz” elimle omuzlarından ittirdim. “biliyorum Ayaz rol yapıyoruz.” kapıyı açamadan tekrar duvara yasladı. “şunu unutma rol de yapsak karımsın ve ben ne istersem onu yaparım.” boynumdan öptü. Ellerim ile boynundan sarıldım. Gözleri dudaklarıma kaymıştı. “rol de yapsak kocamsın ve bende ne istersem onu yaparım" dudaklarımı yaklaştırdığımda gözlerini kapattı. Sertçe iterek kapıdan çıktım. Arkamdan “Eliza” diye sesleniyordu.

Babam yanıma gelerek kuzenlerimin geldiğini belirtti açıkçası hiç sevmediğim kuzenlerimdi çünkü ikiside tam bir kaşardı. Birbirlerinin sevgilileriyle bile çıkmışlardı. Aynı şeyi bir kaç kez bana da uygulamaya çalışmışlardı. Oyunlarını ortaya çıkardığım için beni pek sevdikleri söylenemezdi onlar sadece evlendiğim adamı merak ediyorlardı. Biri Azra Gürkan diğeri Sude Aloğlu anne tarafından oldukları için soy adlarımız farklıydı. Eğri oturup doğru konuşmak gerekirse onlarla değil aynı soyad aynı oksijeni bile solumak istemezdim. Samimiyetsiz yapmacık tavırlara sahiplerdi. Kapıdan girdiklerini gördüğümde gözlerimi devirdim. Yanıma koşarak geldiler.

"Çok güzelleşmişsin Eliza"
“hani kocan nerde”
“terbiyeli ol Azra”
“duyduğuma göre çok yakışıklı bir kocaya sahipmişsin”
Sorularını ve kendilerini görmemelizlikten gelerek salondan ayrıldım. Bahçeye çıktığımda gördüğüm kişi sayesinde neredeyse çığlık atıcaktım Zelişim gelmişti. Gözlerim doluyorken beni görüp yanıma geldi. Sarıldım. Liseden arkadaşımdı beni tek savunan oydu. Yüreği o kadar temizdi ki asla bir kötülük düşünemezdi. “sakın ağlama rimelin akıcak Eliz” bana Eliz diyen tek kişiydi sadece ona izin verirdim. “senin için göz yaşlarım feda olsun Zelişim” sandalyelerden birine geçerek oturduk.

“bugün burda kalıyorsun zelişim hiç bir yere gidemezsin”dedim. “kalmak isterdim ama o kaşarların yanında kalmak istediğimi sanmıyorum biliyorsun onları hiç sevdiğim söylenemez”diye yanıt verdi. “siktir et onları birşey yapamazlar”dememe kalmadı nasıl buldularsa yanımızda bittiler.

“aa Eliza burdaymışsın her yerde seni aradık bak sen Zeliha da burdaymış ne konuşuyorsunuz bakalım?” dedi Azra.

“bazıları kafalarına şapka takmak yerine beyin takmalı diye tartışıyorduk örneğin siz neden Elizayı rahat bırakmıyorsunuz? Yoksa gözünüz Ayaz da mı?” dedi Zeliş.

“bizi yanlış anladın biz o işleri bıraktık Zeliha, sadece tebrik etmek için gelmiştik sanırım yanlış yaptık Azra biraz patavatsız konuştuğu için yanlış anlaşıldık lakin asla böyle bir niyetimiz yoktu"dedi Sude.

“tebrikinizi istemiyorum siz ne zaman bir işe burnunuzu soksanız o iş batıyor sizden gelicek hiç bişeyi istemiyorum zahmet olmazsa 5 dakika içinde evi terk edin yeterince yerler kirlendi"dedim. Zelişin koluna girerek içeri girdim. Odama çıktığımızda Ayaz yatağa uzanmıştı. Beni ve zelişi gördüğünde kendini toparladı oturur pozisyona geçti. “burda olacağını düşünmüyordum”dedim. “yanlış düşünmüşsün”dedi. “hiç değişmemişsin hâlâ aynısın”diye karşılık verdi Zeliş. Nefret ve tiksintiyle karışık bir bakış atıyordu. Ayaz gözlerini kısarak baktı. “sen şu okuldaki kızsın Elizayı zorbalarken kafama sıra geçiren kızsın”
Zeliş kendinden emin bir şekilde “ta kendisiyim” dedi.