İntikam Sözleşmesi

3.Bölüm: Geri döndü

“nasıl hatırladın?”dedim. Tekrar uzandı yatağa. “Unutmadım ki o gülümsemeyi nerde olsa tanırım” iltifat mı etmişti ne yaptığını pek anlamamıştım. Zeliha onun sözlerine dayanamayarak odayı terk etmişti.

“nerede yatacaksın?” sorusuyla başımı kaldırdım küpelerimi çıkartırken yanıtladım “senin yüzünden yatağımı bırakmayacağım ben yatakta yatacağım  sen nerede yatmak istiyorsan yatabilirsin” yatakta uzanmaya devam etti. Bende yastıkları yatağın ortasına dizdim. Lavaboya gidip pijamalarımı giydim. “pijamaların ne hoş, böyle renkli bir kişilik sana yakışıyor mu?” kafamk kaldırıp göz teması kurdum. “en azından takım elbise ile uyumuyorum" dedikten sonra yatağa geçtim. Masanın üstündeki lambayı söndürüp örtüyü üstüme çektim.
Gözlerimi kapattım.

20 dakika sonra

Birinin boynumda nefes alışını hissedebiliyordum. O her kimse bedenimi sarmıştı. Daha da sarıyordu. Ellerini hissediyordum ama gözlerimi açamıyordum rüya olabilir miydi? Bilmiyordum gözlerimi neden açamıyordum? Korkuyor muydum?

Elleri bedenimde dolaşıyordu. Buna bir son vermeliydim uyku felcinde değildim sadece ürpertiydi. Travmalar geri mi dönüyordu. Şuan olmaz olamazdı. Gözlerimi açtığımda ayazın boynuma sokulduğunu ve beni sardığınu gördüm. “biras mahremiyet lütfen!” sesim sert ve baskılı çıkmıştı. Ayaz uyanıp geri çekildi.

“ne oldu?” yastıkları gösterdim. “sınırını aşmışsın kendine gel sözleşmede evliyiz biz sadece sözleşmeden ibaret!” ayaz o kadar masum bakıyordu ki itiraz etmedi yastığını alıp yere koydu dolaptan bir örtü çıkartıp yere yattı. Biraz fazla bağırmış olsam da umursamıyordum.

Aklıma gelen şeyle telefonumu kontrol ettim. Mesaj kutusunda spam bir mesaj vardı. “küçük kızım beni özledin mi?” bu  mesajı görünce kaynar sular başımdan döküldü yine gelmişti. Yine peşimi bırakmıyordu. Telefon elimden kayıp düştü. Titreme tutuyordu, titriyordum. Hıçkırıklarımın ardı arkasına kesilmiyordu. O adam hâla yaşıyordu. Dizlerimi kendime çekip başımı gömdüm. Tuttuğum göz yaşlarım kendini çoktan salmıştı. Sessizce ağlamaya çalışsam da bir işe yaramıyordu. "Ne oldu eliza iyi misin? Bana bak hadi” ne zaman geldiğini bilmediğim ayaz yatağın kenarına oturmuş beni teselli mi ediyordu?

Yoksa hepsi bir rüyamıydı? Ayaz başımı kaldırdı yanaklarıma dokundu neden onun dokunuşları canımı yakmıyordu o da yabancı değil miydi?

Yere düşen telefonu eline alıp mesajı okudu. “bunun kim olduğunu sormayacağım şuan iyi değilsin?” beklemediğim bir şeyi yaptı. Bana sımsıkı sarıldı. “yarın bunu hatırlama şimdilik ateş kes” uykuya kendimi teslim etmeden önceki sözleriydi.

-----

Uyandığımda ayazın göğsünde yatıyordum. Onu rahatsız etmeden kalkmaya çalıştım dün gece neler olmuştu. Aklım başıma geldiğinde sessizce yataktan kalktım. Lavaboya girip üstüme gündelik şeyler giydim.

Aşağı indim. “günaydın kızım” dedi babam. “günaydın” dedim. Zeliha da koşup bana sarıldı. “gözlerinin hali ne?” omzumu indirip kaldırdım. “iyi misin eliza?” bu son damlaydı. Yere çöküp bağıra bağıra ağladım. Babamlar hemen yanıma geldi. “ne oldu kızım neyin var?” kendimi durduramıyordum. Nefesim kesiliyordu. Zorladım kendimi, “o geri geliyor” sözlerimden sonra herkes dikkat kesildi.

Kimseden çıt çıkmıyordu. Sessizliği bozan sesiyle ayaz oldu. “o kim? Bir gece yarısı sözleriyle ortalığı ayağa kaldıran kim?” yanımıza geldi. Beni kucağına alıp salona geçti. Koltuğa oturttu. Yanıma oturdu. Ellerimi tuttu. “bana kim olduğunu söyle, sana yardım edeyim” sözlerinde hiç bir kışkırtıcı yan yoktu kendi sözleri miydi? Doğruyu mu söylüyordu?

“kardeşim, yani Elizanın amcası” dedi babam. Ayaz, babama baktı. “ne demek bu ne yaptı?” babam karşı koltuğa oturdu. “taciz etti onu durdurdum delillerle polise verdik şikayetçi olduk beş yıl hapis cezasına çarptırıldı ama duyduğuma göre çıkıyormuş” duyduklarımın ağırlıyla titremeye başladım. Zeliha yanıma gelip bana sarıldı. “Elizaya bişey olmasına izin vermem” Ayaza baktım. Sahi miydi?

Gözlerimin içine baktı, “sans söz veriyorum sana bişey olmayacak ama sende söz ver bu iş bittiğinde kafesteki kuşu serbest bırakıcaksın yapması gerekenler var” gitmek istiyordu kendinden söz ediyordu. Kafesteki kuş oydu. Ben onu hapsetmiştim. Kaçabilirdi ama bunu yapmamıştı.

“söz veriyorum”

“size bişey olmasına ben izin vermem sen benim damadım, sende benim kızımsın” babamın sözleri üzerine kahvaltıya geçtik.

Yeni bölüm yarın saat 15.30 gelicek
Ulaşmak isterseniz instagram hesabım: busesalvatoreer lütfen yorumlarınızı esirgemeyin. Altta yıldıza basıp oy verebilirsiniz benim için önemli teşekkür ederim 🖤