BARAN | GERÇEK AİLEM

2. Bölüm

Evvvet yeni bı bölümden hepinize merhabaaa❤️‍🩹

İyi okumalarrr🥳😁

_____________________&_____________________

Sabah sinir bozucu alarm sesiyle uyandım. Duru uyanmasın diye komidinin üstünde duran telefonumu aldım ve alarmı kapattım. Duru hala göğsümde uyuyordu. Onu uyandırmaya dikkat ederek ondan tarafa doğru döndüm. Ben döndüğüm için göğsümden kalkmış boynuma doğru gömülmüştü. Yavaş yavaş saçlarını okşamaya ve saçlarına öpücükler kondurmaya başladım.

Çok geçmeden kıpırdanmaya başladı. "Duru'm , hadi güzelim uyan artık." diye seslendim ama Duru bana daha çok sokulup uyumaya devam etti. Onun bu haline kıkırdayıp ellerimi sırtına yani huylandığı yere doğru götürdüm ve parmaklarımı sürttüm. Huylandığı için kıkırdayıp ellerimi çekmeye çalıştı. Başarılı olamadığı için başını boynumdan kaldırıp onun için sinirli benim için tatlı olan bakışlarını bana dikti. Gülümseyip "Günaydın ,sevgilim" dedim ve büzülmüş dudaklarına kısa bir öpücük kondurdum. Yüz ifadesi hemen bozulmuş yüzündeki tebessümle bana bakıyordu. Onun bu bakışlarını çok seviyordum. Kendimi bana değerli hissettiriyordu. Her zaman ki bakışlarına dayanamayıp yine dudaklarına kapandım. Üst dudağını dudaklarım arasına alıp telaşsızca emdim. O da anında bana karşılık verdi. Yavaş başlayan öpüşmemiz gittikçe hızlandı. En sonunda dayanamayıp onu tamamen yatağa yatırdım ve üstüne çıktım. Dudaklarından kopup boynuna doğru ilerledim. Onun kokusunu içime çeke çeke bir sürü öptüm. Sonra tekrardan dudaklarına kısa bir öpücük konudurup yana  devrildim ve yataktan kalktım.

"Hadi sevgilim , kahvaltı yapıp hastaneye gitmemiz lazım." dedim ve lavobaya ilerleyip elimi yüzümü yıkadım ve mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya başladım. Çok geçmeden Duru da geldi ve birlikte kahvaltı hazırladık. Hızlı bir şekilde kahvaltımızı yapıp yola çıktık. Ben gergin olduğum için arabayı Duru kullanıyordu. Duru elini gerginlikten salladığım bacağımın üstüne koyunca sallamaya bıraktım ve ellerimizi kenetledim. "Sakin ol sevgilim , hiç bir şey olmucak. Hem ben senin yanındayım." Kenetlediğimiz ellerimizi kaldırıp elini öptüm.

Çok geçmeden hastaneye gelip arabadan indim. Duru'nun da yanıma gelmesiyle ellerimizi kenetleyip hastaneye doğru yürümeye başladık. Danışmaya geldiğimizde DNA testi için geldiğimizi söyleyip nereye gitmemiz gerektiğini sorduk. Söylediği kata çıkıp odanın kapısını çaldım ve içeri girdik. Ahmet ve Melek ( gerçek ailesi sandığı kişiler ) bana tiksinti dolu bakışlarla baktı. Karşılarında 50'li yaşlarda kalıplı bir adam ve bir kadın oturuyordu. Onların yanında Ahmet'e çok benzeyen bir adam oturuyordu. Cidden ona çok benziyordu ve sanırım gerçekten bizi hastanede karıştırmışlardı. Çünkü bende kadına benziyorum. Doktorun konuşmasıyla dikkati ona verdim." Evet , Baran Bey 'de geldiğine göre çocukları ve babaları kan testi için sedyeye alalım. Yiğit Beyden başlayalım. Buyrun." diyerek sedyeyi işaret etti. Adının Yiğit olduğunu öğrendiğim adam sedyeye geçip kan verdi. Sırayla hepimizden kan aldıktan sonra "Sonuçlar iki saate kadar çıkar. Lütfen kan aldığımız kişiler bi süre ayakta durmayıp otursunlar." dedi ve kapıdan çıkıp gitti.

Oturacak yer olmadığı için Melek ve adını bilmediğim kadın biz oturmamız için yerlerinden kalktılar. Ahmet diğer çocuğu yanına çekerken bende mecburen Yiğit Bey'in yanına oturdum. Duru da hemen yanıma gelip  elimi tuttu. Ona bakıp gülümsedim. Kimseden ses çıkmıyordu. Bu sessizlikten sıkılıp Duru ya baktım ve "Dışarı çıkalım mı?" diye fısıldadım. Kafasını tamam anlamında salladı ve ayağa kalktım. Adını bilmediğim kadın yumuşak bir sesle "Nereye" diye sordu. Ona baktım ve "Biraz hava alacağız." dedim , kapıdan çıktık.

Aşağı inince bir banka oturduk. Bir süre geçtikten sonra Duru kafasını göğsüme yaslayıp kollarını belime sardı. "İyi misin sevgilim?" diye sordu. Saçlarını öpüp kokladım."Sen varsan ben her zaman iyiyim bitanem." Çenesini göğsüme yaslayıp bana baktı. Dudaklarıma yaklaşıp kısa bir öpücük konudurup geri çekilecekken elimi ensesine bastırıp bunu engelledim. Duru ellerini omzuna koyarken ben de beline sardım. Dudaklarını şefkatle öperken "Baran" sesiyle hemen ayrıldık. Kimin geldiğine baktığımızda Yiğit Bey olduğunu farkettik. "Sonuçlar açıklanmış. Sizi bekliyoruz." dedi."Tamam , geliyoruz Yiğit Bey." O arkasını dönüp giderken ben Duru'ya baktım. Hemen kıpkırmızı olmuştu. "Ya Baran napıyorsun? Gerçek ailense ilk günden rezil olduk adama." Bu söylediğine kahkahalarla güldüm. "Karım değil misin? İstediğim zaman öperim. Neyse hadi daha fazla bekletmeyelim." diyerek ayaklandım. Benimle birlikte Duru da ayaklandı. Tekrar aynı odaya geldik. Doktor bey hemen zarfı açtı. "Yiğit Öztürk ile Baran Yıldırım'dan alınan kan örnekleri %99.9 uyuşmaktadır. Ahmet Yıldırım ile Berkan Öztürk'den alınan kan örnekleri %99.9 uyuşmaktadır."

Duyduklarım ile gözlerimi sımsıkı yumdum. Aklımdan ilk geçen şey ben gerçekten bunca yıl bunlara boşuna mı katlandım olmuştu. Doktor "Ben sizi yalnız bırakayım." diyerek dışarı çıktı. Duru'nun elimi sıkması ile kapattığım gözlerimi yavaşça açtım. Ahmet gözlerimin içine baka baka Berkan'a sarılıyordu. Bana bir kez olsun sarılmamıştı. İfadesiz gözlerle onları izlemeyi bırakıp gerçek aileme baktım. Onlar da bana bakıyordu. Ahmet'in sesi ile bakışmamız bölündü. "Yiğit Bey siz de takdir edersiniz ki biz gerçek oğlumuzla yani Berkan ile yaşamak istiyoruz. Böylece siz de Baran ile yaşamış olursunuz." Yüzünde hiç üzgün bir ifade yoktu. Benden kurtulduğu için mutlu olmuş olmalıydı. Hoş bende üzülmüyordum ama içimde bı yerlerde aynı şeyleri yaşamanın korkusu vardı. "Biz Berkan ile bağımızı tamemen koparmak istemiyoruz. 27 yıl boyunca birlikte yaşadık. Arada o da isterse biz de kalır. Baran da aynı şekilde siz de kalır isterseniz." Ahmet tiksinti dolu bakışlarını tekrar bana çevirdi ve " Siz Berkan ile istediğiniz zaman konuşup görüşebilirsiniz. Ama benim Baran ile konuşacağım hiç bir şey yok. Hadi Berkan gidelim artık." diyerek odanın kapısını açtı ve dışarı çıktı. Arkasından Melek ve Berkan da çıktıktan sonra oda da yalnız kalmıştık.

Hala adını öğrenmediğim kadın ayağa kalktı ve dolu gözlerle bana elini uzattı. "Merhaba ben Arzu." dedi. Elini tutup sıktıktan sonra sadece " Baran." dedim. Benim soğuk davranmama karşı gözlerinden bir kaç damla yaş aktı. Sonra elini Duru'ya uzatıp sıkmasını bekledi. Duru da elini sıkıp " Merhaba , Duru bende. Baran'ın eşiyim." diyerek kendini tanıttı. Yiğit Bey de yanımıza gelip elini uzattı. Onun da elini sıktıktan sonra Arzu Hanım " Hastanenin kafesinde biraz konuşabilir miyiz?" diye sorunca dikkatimi ona verip kafamı salladım. Hep beraber hastanenin kafesine geçtik ve bir masaya oturduk. Masada kimse ses çıkarmazken Duru gülümseyip "Nasılsınız efendim?" diyerek sessizliği bozdu. Arzu hanım tebessüm edip "İyiyiz kızım , siz nasılsınız?" diye sordu."Bizde iyiyiz." Arzu Hanım derin bir nefes alıp " Baran , akşam müsaitseniz bize yemek yemeye gelir misiniz? Hem kardeşlerinle de tanışmış olursun." diyerek umutla bize baktı. Bende başımı hemen yanımda oturan Duru'ya çevirdim.

Duru'dan da onay alınca başımı tekrar Arzu Hanım'a çevirdim. "Müsaitiz." demekle yetindim. Arzu Hanım kabul etmemi beklemiyor olacak ki gözleri parlamıştı. Hızlıca telefonunu çıkarıp bana uzattı. Numaramı telefona yazdıktan sonra ona geri uzattım. "Ben sana konumu atarım." Başımı salladım ve ayağa kalktım. "O zaman akşam görüşmek üzere." dedim ve ikisine de tokalaşmak için elimi uzattım.

Onlarla vedalaştıktan sonra Duru ile el ele mekandan çıkıp arabaya doğru ilerledik. Arabayı çalıştırıp eve doğru sürmeye başladım. Duru bana bakıp "Nasılsın sevgilim?" diye sordu. "Garip hissediyorum." Tebessüm edip "Bunlar gayet normal. Yaşadıkların gerçekten de kolay değil. Ama her zamanki gibi bunlar birlikte atlatıcaz. Ben ne olursa olsun hep senin yanında olucam." Ellerimden birini direksiyondan çekip bacağına koydum ve yavaşça okşadım. "Seni çok seviyorum bitanem." Bana yaklaşıp yanağıma bir öpücük kondurdu.

___________________&__________________

1077 kelime ile karşınızdayımmm😁😎🙂

Umarım beğenmişsinizdir. Bol bol yorum atmayı ve oy vermeyi unutmayın

Öpüldünüzzz😘😘