Abim beni en sonunda bu Allah'ın bozkırından çıkarmıştı ve şuan birlikte çarşıda geziyorduk. Yani aslında ne yaptığımızı o da bilmiyordu çünkü önce bir restorana gidip yağlama yedik ve sonrada dondurma . Neyse canım o kadar sıkılmıştıki aklıma iki gün önce bana buralarda yaşadığını söyleyen arkadaşım geldi. Farklı şehirlere taşındığımız için ayrılmıştık.
-Abi hatırlıyor musun benim lisede ve üniversitede arkadaşım olan bir kız vardı,Yonca ?
Duyduğu isimle yüzünün buruşmasını görmek çok zor değildi.
-Ne iğrenç bir kızdı o ya ikimizde beyinsiz gibi şeyler yapıp yapıp okuldan uzaklaştırma yiyordunuz.
-Sensin iğrenç, o işte burda yaşıyormuş .
-Sen de onunla gideceksin ?
- Salak mısın sen herkes değişir .
- Hâlâ arkadaş olduğunuzu mu sanıyorsun?
-Çok kırıcısın.
-Gerçekler acıdır
-Kalkta beni bırak hadi.
Elimle kalkması için hareketler yapıp en sonunda kalktığımızda bana hâlâ söyleniyordu.Ama en sonunda Yoncanın evinin önüne gelmiştim. Tabii öncesinde Yoncaya haber vermiştim.
-Alo Yonca ben geldim senin dairenin numarası neydi?
-Dikkat et seni yemesin.
-Abin mi o ?
Abime onu susturmaya yetecek bir bakış atıp tekrardan telefona dönüp Yoncaya konuşmaya başladım ve en sonunda bir adet Yonca beni kapıda bekliyordu.
-Selam kardeşim.
Koşarak kollarına atladım.
-Hoşgeldinn.
-Hoşbuldumm.
Eliyle bana nazik bir şekilde buyrun işareti yaptı.Bende ona karşılık olarak bir baş hareketi yaptım.
-Hadi gel makarna yapalım.
Bu arada aslında ona eski arkadaşım diyordum ama bir olay olduğu anda ilk mesaj attığım kişi Yoncaydı.Ama ben insanlara ayrılmışız gibi anlatıyordum . Çünkü onlara neydi ki .
-Elvan Emirle ne zaman ayrıldınız?
-Ne , biz ayrılmadık ki?
-Dün gece reels atmış ? Başka bir kızı öperken?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek Zaafım
ActionYanımda elleri ve ayakları aynen benim gibi bağlı olan adamları yeni fark etmiştim. - Yarım saattir bağırıyorsunuz ama pek bir işe yaramıyor gibi. - Nesiniz siz asker falan mı? - Evet güzel hanımefendi. Tam o dediğiniz oluyoruz.
