Hemen yataktan fırlamış ve temkinli bir şekilde kapıya doğru ilerlemeye başlamıştım bu sırada gözüm komodinin üzerinde ki dijital saate kaymıştı, saat neredeyse 03.00' e geliyordu, kim olabilirdi ki?
Kapyıyı açmadan önce derin bir nefes alıp yumruğumu sıkmaya başlamıştım. Kapıyı açmamla beraber Carlos' un bana doğru tökezlemesi bir olmuştu.
Carlos: Yn biraz konuşabilir miyiz?
Carlos' u bu halde kimsenin görmemesi için onu direk içeri çekmiş ve odamın ışığını açmıştım, o da bu sırada yatağımın kenarına oturmuştu.
Carlos' un yanına oturduktan sonra;
Carlos: Ben gerçekten çok üzgünüm.
Yn: Ne için ?( Sanki bir kaç saat önce deli danalar gibi ağlayan ben değilmişim gibi).
Carlos: Bak o kadını bilerek öpmedim tamam mı, lavaboya gidiyordum ve beni durdurdu, bir şeyler sordu ve sonra bir anda dudağıma yapıştı, ve o sırada sen geldin, yani sandığın gibi bir şey yok.
Yn: Peki.
Carlos: Peki mi?
Yn: Siz benim patronumsunuz bay Sainz, ve bende sadece sizin asistanınızım, ve bu yüzden bana açıklama yapmak zorunda değilsiniz.
Carlos tam konuşacağı sırada birden kapımım çalmıştı.
Carlos: Kim bu saatte ?
Yn: Bilmiyorum.
Bende şaşırmış ve afallamıştım çünkü gerçekten bu saatte kimin geldiği hakkında bir fikrim yoktu. Kapıyı açmamla karşımda Charles' ı görmem bir olmuştu;
Charles: İyisin değil mi, birkaç ses duydum ve seni merak ettim.
Yn: İyiyim teşekkürler, bir sorun y-
Tam bu sırada Carlos arkamda belirmişti.
Carlos: Evet iyi, hiç bir sorun yok.
Charles: Rahatsız ettiysem üzgünüm.
Yn: Hayır etmedin, zaten Bay Sainz' de şimdi gidiyordu.
Charles ve Carlos gittikten sonra yatağıma girip airpods' larımdan birini kulağıma takıp bir şarkı açmış ve kendimi uykunun kollarına bırakmıştım...
Uyandığımda saat 07.00 olmuştu, yaptığım ilk iş yatağımın içinde yatmadan önce taktığım airpods' umu bulup kutusuna koymak olmuştu, daha sonra rutin işlerimi halledip, kahvaltıya indim.
Ben indikten yaklaşık 5 dakika sonra Carlos' da gelmişti, ve geldiği anda direk gözleri beni bulmuştu, sonrada pilotların bulunduğu masaya geçmişti. Dün akşama göre daha iyi görünüyordu ki bu da iyiye işaretti, çünkü bu gün cuma günüydü yani serbest antrenman yapılacaktı...
Süitlerin olduğu bölüme girdiğimde direk Carlos' un süitine doğru yol aldım, vardığımda ilk önce kapıyı çalmış, daha sonra " Gel " komutunu aldıktan sonra içeri girmiştim, Carlos' un beni görmesiyle gözleri parlamış ve hemen ayağa kalkmıştı.
Carlos: Seni görmeyi beklemiyordum. Yn: Mide ilacı getirmiştim, yarıştan önce iyi gelir diye düşündüm. Carlos: Teşekkür ederim. Yn: Önemli değil.
İlacı masaya bırakmış çıkmaya yeltenmişken Carlos birden kolumdan tutmuş ve beni durdurmuştu.
Carlos: Hemen gidiyor musun? Yn: Yarış birazdan başlar, garaja geçeceğim. Carlos: Peki.
Ben garaja geçtikten yaklaşık 10 dakika sonra 60' ar dakikalık turlardan biri başlamıştı.
Carlos ilk turda 2 kere lastik değiştirmiş ve turu 6. sırada bitirmişti, ikinci turda ise 1 kere lastik değiştirmiş 4. olmuştu...
Carlos' u süitinin kapısında beklerken Charles' la karşılaşmıştık;
Charles: Selam Yn nasılsın ? Yn: Selam Charles, iyi sen ? Charles: Bende iyi-
Tam bu sırada Carlos gelmişti;
Carlos: Yn seni süitte bekliyorum, ve lütfen acele et.
Yn: Sanırım sonra konuşsak daha iyi olur , hoşçakal Charles Charles: Pekala hoşçakal.
Süite girdiğimde;
Yn: Bir sorun mu var Bay Sainz
Carlos: Charles ile aranda ne var?! ...
" Sana karşı içimde en ufak bir umut dahi kalmadı ama, aklım ve kalbim seni unutmama izin vermiyor".
Öncelikle geç bölüm attığım için hepinizden özür dilerim fakat wattpad' e giremiyorum, girdiğimde "güvenli bağlantı kurulamadı" diyor. Şu an bilgisayardan yazıyorum, fakat bilgisayarı da pek sık kullanamıyorum o yüzden bu bölüm geç geldi, bu sorun ile ilgili bir bilgisi olan varsa yorumlara yazarsa çok sevinirim. Sizi seviyorum çiçeklerim baysss.
