Merhaba,nasılsınızz?
Bu birkaç bölümü herkesin geçmişi ile ilgili yazıcam.
Başlayalım bakalımmm...
🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀
•M•
Arkamdan hâlâ geliyorlardı o adamlar,ne kadar hızlı koşsam da yakalayacaklardı beni.Yakalayıp ağlatacaklardı.
Mavi ben,Mavi Saygın.
Kaçtığım adamların patronu bana dokunamadığı için hem beni kovalatıyor hem de annem ve babama acı çektiriyordu.En sonunda durdum ve nefeslenmeye çalıştım,ama hayatımın hatasını yapmıştım.Benden hem yaşça hem de boyca büyük olan adam beni o Vural denen adamın yanına götürmüştü.Annem ve babam beni gördüklerinde gülümsediler ama gülümsemeleri 2 el silah patlamasıyla dondu ve solmaya başladı.Anlamıştım.
O adam annem ve babamı vurmuştu.İkisininde karnında kırmızılıklar oluşmaya başladı.Onlara koşup 'uyanın bırakmayın beni' diye haykıracaktım.
Yapamadım,bir el montumdan tuttu ve her şeyi bana izletti.Yere attılar ikisini de,vurmaya başladılar.
Annemin karnına tekmeler,babamın yüzünü yumruklar... Daha çok yaklaştırdılar beni onlara.
Annemin yüzü bana döndü,gülümsedi,gülümsedi,ve çığlık attı.Kardeşim artık yoktu,olmayacaktı.
Üçümüzde bilmiyorduk ama annem bir daha hamile olup anne olamayacaktı,babam 7 yıl sonra yeniden baba olamayacaktı ve ben asla bir abla olamayacaktım.Koşmak istedim,bağırmak istedim,o adamları öldürmek ve anne babamı alıp gitmek istedim,yeltendim ama yapamadım.Adım dahi atamadım.Öyle güçlülerdi ki babam dayanamayıp gözyaşlarını bıraktı acı çekerken yüzü kan revan içindeyken.Babam ilk defa önümde ağlıyordu,o ağlayınca annem de ağladı,onlar ağladı diye ben onlardan daha çok ağladım.Durdular,Vural'a baktım
Anneme doğru gitti,babam çıldırdı,ben korktum.
Annem hayata gözlerini yumdu.Babam küfürler savurdu ben annemin uyanması için boğazımı yırttım.Ama uyanmadı annem uyanmadı ve artık uyanmayacaktı.Uzaklaştı,benim yanıma geldi,babam bana doğru bağırdı.
"MAVİ KORKMA KORKMA HİÇ BİR ŞEY OLMAYACAK SADECE GÖZLERİNİ KAPAT KIZIM"
"BABA ANNEM ÖLDÜ" dedim babam sustu acıyla benim gibi uyanması için annemi uyandırmaya çalıştı ama annem yine uyanmadı.Ama annemin uykusu ağır değil di ki.Adam kollarımı bıraktı,Vural saçımdan tuttu,sürükledi,Annem'e götürdü.Annemin yüzüne dokundum o buz gibiydi.
Saçlarını elime aldım okşadım kokladım ama kokmuyordu,annem eskisi gibi kokmuyordu annem artık lavanta kokmuyordu.Babama baktım dudaklarını okudum "korkma ben ölmeyeceğim söz" dedi ama o da sözünü tutmadı.Onu da 2 kurşunla öldürdüler.Ona koştum gözleri açıktı ama bakmıyordu bana her zamanki gibi.Babam beni gördüğünde tebessüm ederdi ama artık etmeyecekti.
Küçük ellerimle kapattıktan sonra öptüm göz kapaklarını,yanaklarını,saçlarını okşadım yine uyanmadı.İkisi de uyanmayacaktı bir daha asla uyanmayacaklardı.
Ben sadece mezarlarına gidebilecektim artık...
Beni aldılar onları götürdüler,götürdükleri yer beni daha da korkuttu.Ateş yanıyordu çok büyüktü.
Anladım ama keşke anlamasaydım.İkisini de yakacaklardı,aynı anda ikisini de attıklarında çığlıklarım,yalvarışlarım,haykırışlarım yeri titretti.
Bıraktılar,onlara koştum,ama yetişemedim.
İkisinin de artık kemikleri bile yoktu.Bıçak gördüm,aldım ve Vural'ın gözüne saplamamla saçımda ciddi anlamda acı duymam bir oldu.
O bir kaç adamla birlikte çıkarken,karnımda acı hissettim ve dövülmeye başladım.Acı duymam umrumda değildi.Annem ve babam ölmüştü,BENİM ANNEM VE BABAM ÖLMÜŞTÜ!Daha çok ağladım,ağladıkça ağladım,ağlayınca daha çok şiddet gördüm.Durduğunda herkes gitti.O havuzun başında kaldım,annem ve babamın kanıyla gözyaşlarım birbirine karıştı,Sonra onlardan bana kalan 2 şeyi gördüm.Annemin kolyesi ve babamın saatiydi.
Kolyeyi boynuma taktım,saati bileğime taktım ama sakladım.Alırlardı,annem ve babamı benden alırlardı.Zaten bedenlerini,gözlerini,kokularını almışlardı emanetlerini de almalarına izin veremezdim.Adamlar 1 saat sonra yeniden geldi,göz bandı takmıştı.Yanlarında bir erkek vardı benim yaşlarımda.Onunla birlikte beni evin içine soktular ve bir odaya kapatmadan önce anladım o erkeğin babasının Vural olduğunu,kapıyı kitledikten sonra gittiklerinde ben çoktan yere oturmuştum.O çocukta gelip yanıma oturdu.
"Babamın;sana ve ailene yaptıkları için özür dilerim"
"Benim ailem artık yok ve özür dilemen onları geri getirmez." "Doğru.Adın ne senin?" "SANANE!Sen o adamın çocuğusun kesin onun gibi canavarsındır."
"Hayır ben canavar değilim,senden aileni aldığı
gibi benden de annemi aldı." "Ne,baban anneni mi öldürdü?" "O çok sinirli ve psikolojik sorunları var.
Adını söylesene sana nasıl sesleneceğimi bileyim."
"Adım gözlerinle aynı." "Adın Mavi'mi?" "Evet."
"Neden bir renk ismi peki?" "Bilmem hiç düşünmedim.Senin adın ne?" "Ozan,anlamı halk şairi." "Kaç yaşındasın sen?" "Dokuz sen?" "Benden 2 yaş büyüksün." "7 yaşında mısın?" "Yok yirmi altı yaşındayım.2 yaş büyüksün diyorum." "O zaman 7 yaşındasın." "Evet!" "Acıktın mı?" "Baban beni bırakacak mı?" "Sanmıyorum bırakmaz.Bak benim yatağımın yanında pembe yatak,pembe dolap,
barbieler,pembe kıyafetler var. O bölge senin bölgen mavi bölge de benim bölgem.Bir de balkon var orada oyun oynarız dimi?" "BENİM ANNEM VE BABAM ÖLDÜ SEN BANA BURDA ORA SENİN BURA BENİM DİYOSUN!Duygusuzsun." "Tamam özür dilerim bağırma babam gelic- " O sözünü bitirmeden Vural geldi,kolumdan tuttu havaya kaldırdı ve bağırmaya başladı.
"SUS LAN SUS,BİR DAHA SES ÇIKAR BAK NE YAPIYORUM! ANNEN GİBİ YAKARIM SENİ ANLIYOR MUSUN? SEN 10 YAŞINA GELENE KADAR SANA İYİ DAVRANACAĞIM AMA ONDAN SONRA SANA HAYATI ZİNDAN EDECEĞİM."
Sonra Ozan'ın sesini duymamla gözyaşlarımı tutamadığımı farkettim. "BABA TAMAM BIRAK BAĞIRMA! YALVARIRIM BAĞIRMA AĞLATMA DAHA KÜÇÜK O .BİR DAHA BAĞIRMİCAK BAĞIRIRSA NE YAPACAKSAN BANA YAP. Baba bırak onu,ağlıyo ağlamasın!" "Bu kızın üzerinde olacak o gözlerin,hele bir şey yapsın bundan sonra cezayı sen alacaksın." "Tamam." Vural beni yere bırakıp çıktığında kapının yakınlarından krem aldı.
"Ağlama geçti bak ben burdayım,sana bir şey yapmicak kötü bir şey yapsan bile korkma.Getir kolunu morarmış krem süreyim." Parmaklarıyla gözyaşlarımı sildikten sonra yanıma oturup koluma krem sürdü. Sonra beni kaldırdı,odanın içindeki banyolu tuvalete götürdü,elini yıkadıktan sonra benim yaralarımı da sardı.Tarak aldı ve toplu olduğu halde dağılmış olan saçlarımı taradı aynaya bakarak
"Saçlarında çok güzelmiş yumuşak yumuşak.Hangi saç modelini istersin örgü örmeyi bile biliyorum ben.Annem öğretmişti senin yaşındayken." "Ben yaparım kendi saçımı." "Olmaz canın acır elin yaralı." "İyi topuz yap ama güzel olsun." "Tamam.Bak şimdi prenses gibi olcaksın aslında zaten öylesin de .Daha da güzel olucaksın." Saçımı topladıktan sonra beni artık benim olan kıyafetlerin yanına getirdi. "Hadi al bir kaç tane giy sonra Ayşe Teyze bize yemek göndericek." "Tamam." Gidip giyindim fazla pembeydi.Odaya girdiğimde balkonun kapısında beni bekliyordu.Beni gördüğünde gözleri büyüdü kocaman. "Vaaaay gözlerim kamaştı.Pembeyi hiç bu kadar güzel birinde görmemiştim." "Ben acıktım yemek yiyelim ne var?"
"Mantı var sever misin ki?" "Yerim." Yemeği yediğimizde oturduk. "Birbirimizi tanımak için sorular soralım mı Mavi?" "Tamam." "Ben soriyim mi?" "Sor." "En sevdiğin renk ne?" "Kendim." "Benim ki de Sen." "En sevdiğin yemek ne?" "Zeytinyağlı yaprak dolması." "Benim ki mantı." "En çok hangi oyunu seviyosun?" "Saklambaç" "Babam izin verirse oynarız.Benim ki evcilik." "Kız oyunu mu seviyosun?" "Baba olmayı seviyorum." "Baba olmayı mı?" "Hm hm.Oyuncakda olsa bebek seviyosun."
"Peki anne kim oluyo?" "Birlikte oynarsak sen olursun akıllım." "Ama anne babalar evli olur biz evli değiliz ki." "Evleniriz." "Ama sen 9 ben 7 yaşındayız." "Evleniriz.Hem ikimizde mavi gözlüyüz,çocuklarımızda mavi gözlü olur." "Nerden biliyosun ki?" "Annem demişti.Bir erkek ve bir kadın evlenip çocuk yaparsa ikiside aynı gözlüyse çocuklarda aynı gözlü olurmuş." "Peki saçlar." "Şimdi sen sarısın,ben siyah.Çocuklarımızda kahve saçlı olur.Deneriz ikimiz bir sürü yapıp merak etme." "Git başkasıyla dene." "Olmaz ben seninle denicem." "Daha önce kimle oynadın o zaman onlarla dene." "Annemle oynadık ama çocuk yoktu."
"Annenle evcilik oynayamazsın,annen seni kandırmış.Anneyle evlenilir mi hiç?" "Neden sen annene aşık değil misin?Ben anneme aşığım benim annem çok güzel bir kadındı.Tatlıydı,hep gülerdi,çok güzel yemek yapardı.Bana çok şey öğretti." "Benim de babam çok yakışıklıydı bende babama aşığım o zaman." "Baban nasıl biriydi?" "Çok yakışıklıydı.
Babama benziyo yüzün.Komikti,şakacıydı,beni hep güldürürdü kendi de gülerdi.Annemi ćok severdi.Hatta eğer yaşıyor olsalardı benim doğum günümü kutlayacaktık." "Sen bugün mü doğdun?" "Hm hm 23 Şubat'ta." "Doğum günün kutlu olsun o zaman.İyi ki doğdun.Benimde doğum günüm 12 Kasım." "Güzel bir gün 12 Kasım." "Uyuyalım mı?" "Olur." "İyi geceler Mavi gözlü." "İyi geceler Mavi gözlü."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ağağag Ozan'dan istiyorum abi ya vallahi bak istiyorum.
Vallahi Ozan abi'miz bir şeyler yapmak istiyor ama bilemiyoruz artık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOKAKTAKİ ÇIĞLIK
Teen Fiction"Bir çığlık bize hem ölümleri hem de yeniden doğuşlar getirdi..."
