Merhaba 61. Saniye de ki insanlar. Bu bölümüm de nasılsın? Yorgun, üzgün, güvensizsin değil mi? Biliyorum sende bizdensin. Çok sevip hiç sevilmeyen insanlarız biz. Her şey bittikten sonra aşka inanmayan, bir nebze bile olsa güvenimiz kalmadı değil mi? Neden sizce? Seni bırakıp gitti diye değil mi? Halbuki o farklıydı gitmeyecekti. Sadece sevmiştik. Onun iyiliği için yürümüştük ama şimdi attığımız her adımdan korkar olduk. Ne yaptıysak onlar için yaptık. Neden bir insan gelir sonra da gider? Hiç kalıcı insanlar yok mu? Hani insanlar çift yaratılmıştır diye bir söz vardır ya ben ona inanmıyorum. Ben annem gibi birini bulamadım ve sizlerde bulamadınız değil mi? Şaşırmadım. Halbuki hep kötüler kazanıyor. Küçükken bizi kandırmışlar " hep iyiler kazanır " diye ama biz iyi olduğumuz için kaybettik. Neden sevdiğimiz kadar sevilmedik? Neden, neden, neden !
Aslında sevilmeyi biz hak ediyoruz onlar değil. Annem hep derdi bana " Dış görünüşe önem verme oğlum. Para ile dış görünüşünü değiştirebilirsin ama kalbini değiştiremezsin. " seni dinlemediğimiz için mi böyle oldu Anne. Şimdi yine bak benim gibi insanlar ağlıyor, avazımız çıktığı kadar bağırıyoruz. Neden duymuyorsunuz? Bazen boş vermek gerekir. Size bir tavsiyem var. Koparmayın papatyaları. Neden mi? Çünkü sevmiyorlar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
61. Saniye
General FictionMerhaba ! Ben 61. Saniyede ki biri. Dışlanan ve sevilmeyen biriyim. Sende 61. Saniyeyi yaşamak istiyorsan, bu çok basit. Yürürken dur ve etrafına bak ! insanlar ne kadarda mutlu öyle değil mi ? PEKİ ya sen ?.. Sen ise onları izleyerek gülümsü...
