61. Saniye

Neden yalnızız?

Neden yalnızız hiç düşündünüz mü? Neden hiçbir sevdiğimizle uzun süre çıkamadık? Sahilde veya sokaklarda el ele tutuşup gezemedik? Düşündünüz mü? Ağlayıp, sigara içip, dertlenmekten zaman kalmıyor değil mi? Ben siz düşünmeden hemen söyliyeyim. Biz ona her şeyimizi verdik. Güven, sevgi her şeyimizi. Onlar ise hep zoru seçti veya daha iyisini istedi. Ama bilmiyorlardı ki en iyisi bizdik. Bizler onlara bakmaya kıyamazdık. Dokunmak veya sarılmakta neymiş. Nazar değmesin diye bakmamaya çalışırdık ama dayanamayıp onları izlerdik. Yıldız ablanın da dediği gibi "Gözlerin vardı bakmak için delirdiğim." İşte sadece vardı. Şimdi ise o güzel gözleri başkaları izliyor. Biz o güzel gözlere baktığımızda dünyayı geziyorduk. Saçlarının her teline ayrı bir hayal kurardık. Yüzüne ayrıntılı ayrıntılı bakardık çünkü yüzü rüyalarımıza girsin isterdik. Biz bu olanları hak etmedik. Aslında onlar bizi hak etmedi. Çünkü biz çok seven aptallarız. Herkesi kendimiz gibi sanıp onlar gidince de yalvarırız. Gururumuzu ayaklarımızın altına alırız. Sırf gitmesinler diye. Sanki her aşk şarkısı bizi anlatırmış gibi gelir kulaklarımıza. Her nota da onunla geçen günleri hatırlarız. Safız arkadaşım saf. Onlar bizim saflığımızı kullanıyorlar. En basit örneği onlar size kızdığında siz onlara kızamazsınız alttan alırsınız. Biz sadece sevdik. Onlar için uykumuzdan fedakarlık ettik. Hayal kurduk gelecekle ilgili ama hepsi boş. Siz siz olun kimseye güvenmeyin ve sizden önemli kimse yok bu hayatta bunun farkına varın. Eğer bunun farkına varırsanız o zaman kazanan siz olursunuz...