A'
Bahsettiğim her şeyi içimi dökmek için günlüğüme yazmıştım. Günlüğü yatağımın üzerine bıraktım ve kafam dağılsın diye dışarı çıktım.
---
İ'
Daha yeni uyanmıştım, ev çok sessizdi. Biraz dolaştım ve Arda'ya seslendim ve odasına gittim. Yatağının üzerinde defter gibi bir şey vardı, yatağına oturdum ve okumaya başladım. Ortalarda bir kısım o kadar garipti ki..
"Ve ben açılacaktım İsmail'e. "Gel, yaralarını tekrardan sarayım aşk'ım." diyecektim. Ama gördüm. Onları sahilde öpüşürken gördüm. Ben aşka gerçekten çok geç kalmıştım. Ve o günden sonra yıkıldım."
Sikeyim, ne? Ne okuyordum ben?
Sadece aptalca deftere bakıyordum.
O sırada Arda geldi ve hızlıca elimden aldı.
"Abi dur!"
..
"Okudun."
Dedi ve dizlerinin üzerine çöktü.
"Özür dilerim, özür dilerim!"
"Arda."
"Bu yazdıkların neyin nesi?"
"İsmail abi.."
"Abime söyleme lütfen."
"Yalvarırım."
"Söylemem."
Soluklandım ve devam ettim.
"Ben sana hiçbir zaman o gözle bakmadım Arda."
"Bakamam da."
"Asla olmaz."
"Yapamam."
"Kusura bakma."
"Hiçbir zaman mı?"
"İlk tanıştığımız zaman neydi o zaman?"
"Kullandın değil mi sadece?"
"İkimizin de ergenliğinde yaptığı aptalca bir hataydı Arda."
Ayağa kalktım ve yavaşça odadan çıktım. Eşyalarımı topladım. Peşimden gelmişti.
"Gidiyor musun gerçekten?"
"Ne yapmalıyım Arda?"
"Haklısın."
"Sana da güvenmemeliydim."
"İkiniz birbirinizi güzel bulmuşsunuz abi."
"İki aptal."
------
-Gözler beni arar, kalbin onu düşünür.
Tercih yap, sonra üç kalp birden ölür.-
------
Yani daha yakışır güzel bir final olsun isterdim ama, maalesef bu kadar.
Haydi Allahaısmarladık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sarı Odalar. - İsmail Yüksek & Barış Alper Yılmaz
Fanfiction...Anlarsın gözlerinin dolup boşaldığını, Anlarsın yalnızlığını ve yalnız kaldığını.
