Bu serüvenin sonu farklı.
Bu umut hikayesi. Umudun ışığı değil umudun ölümü, bu hikaye mutasyondan doğan ölümün hikayesiydi.
Onlar özeldi canavarlaştırılmayı haketmedi. Onlar, son nesildi. Kanar virüsünün etkisinin sonu, varyantın başıydı. Bu hika...
"aptallar sizler hangi işi düzgün yaptınız ki. Ne demek Denek 23M kaçtı. Benimle alay mı ediyorsunuz?" dedi kadın.
Korkudan kadının önünde sıra olmuş birkaç görevli suspus olmuş bir şekilde başlarına bir iş gelmeden çıkmak istiyorlardı.
"pekala" diye yeniden konuşmayia başladı kadın. "bunun sorumlusu kim?" dedi.
Görevliler korkudan titremeye başladı. Çünkü kadının yapacaklarının sınırı olmadığını biliyorlardı. Kadın ince sopayı yere sertçe vurunca bütün görevliler bir adım geri çekildi. Bir adım önde kalan ise genç bir oğlandı. Önde kalan oğlanın hiçbir suçu yoktu. Bunun sorumlusu en arkadaki kadındı. Buna rağmen geri çekilip suçu oğlana atmışlardı.
"demek sensin"
Oğlan kafasını kaldırmadan kaderine boynunu büktü. Suçsuz olmasına ramğmen ağzını açmadı. Kadın oğlanı tek hamlede öldürdü. Gözünü bile kırpmadan. Yine suçu olmayan kendi halinde bir gencin hayatı bitmişti. Hayalleri, ailesi varken o toprak tanesi olarak rüzgarda uçtu.
Yeni atanan bir bilim insanıydı. Kendinden büyük hayalleri varken bu hayata gözlerini yumdu.
"temizleyin!" dedi kadın ve ardını dönerek yüzündeki ve elindeki kandan kurtuldu.
Onu suçu olmadığını biliyordu. Fakat erkeklerden ve kendini savunamayanlardan nefret ederdi. Bu kadar aciz ve kötü ruhlu olmasının ne çocukluğuyla ne de yaşadıklarıyla bağlantısı vardı. Kötü her ne yaparsa yapsın kötüydü. Doğru yolu bulamayacak kadar narsist ve kalbi kararmıştı.
Kadın, kabinlerin önünden geçerken 16S yazan kabinin önünde yerde yatan yüzü kan olan kızı gördü. Gözleri adeta ışıldadı kadının. Bu demek oluyor ki Kanar+ programı işe yarıyordu.
