Ne bugün ne de geçmiş bir zaman, Türlü türlü varlığın ortaya çıkış zamanı
Ölüm,şevhet,dehşet,lanet,ihanetin olduğu
Dostluğun ve güvenin olmadığı bir zaman, güzel genç kızların kurban ve adak verildiği, kanları ile rütieller ve törenler yapıldığı ka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Anne, insanlar neden ölür?" Dedi çimenlerin içinde oturan Lena "bizler doğar, büyür ve ölürüz bebeğim, buna hayat denir." Diye yanıtladı annesi "peki ben ne zaman ölüceğim" dedi çiçeklerden yaptığı tacı takarak
"bunu ancak sen ve tanrı bilir." Bu yanıt Lenanın kafasını karıştırmıştı "ölüceğimi nasıl anlarım anne" annesi hafifçe gülümsedi "hisler Lena, hislerin seni asla yanıltmaz "
Lena küçük ellerini çimenlerde gezdirdi "ben annemin savaşcı kızıyım, ölümden asla korkmuyorum" dedi göğüsünü kabartarak, lenanın bu sözleri annesine büyük bir kâh kah atırmıştı
"sen çok cesur bir kızsın Lena " dedi gülümseyerek, bacağındaki derin sızı yüzünü ekşitmesine neden oldu "sen iyimisin Lena" dedi annesi soran gözlerle "bilmiyorum anne garip hisediyorum" dedi kuşku içinde
"belkide geri gitmelisin" annesinin bu sözleri onu bozguna uğratmıştı "Ne demeye çalışıyorsun anne" dedi ayağa kalkarak
"geri git Lena!" Diyerek lenayı kuvetli bir şekilde itti, Lena sırt üstü yere kapaklanıyordu ki kendisini koca bir su kütlesinin içinde buldu, Lena tekrar çaresizce çırpınmaya başladı
Herşeyi sonradan idrak edebilmişti Yüzeye çıkabilmek için canla başla çırpınıyordu, su yüzeyi ayna gibi pırıldıyordu
Ve Lena o aynayı yırtarcasına çıktı yüzeye, güneş ışıkları gözlerini kamaştırıyordu, nefes almakta zorlanıyordu ve suya batık bir gemi gibi batıp çıkıyordu
Kıyıya çıkmak istiyordu ama su onun güçsüz vücudunu sarsıyordu tıpkı kuru bir yaprak gibi, cansız bir şekilde sırt üstü uzandı suya, Su Kollarını ve bacaklarını sarıyordu saatlerce öyle kaldı
Küçük dalga ve şırıltı sesleri onu sakinleştiriyordu tıpkı annesinin ona söylediği şarkılar gibi...
"Gece doğar, gündüz ölür Ay ışıldar, güneş solar Ağaç kurur, yaprak ölür Tohum gelir meyve olur Hayat kısa ölüm yakın Mezara değil aya bakın" annesinin ona söylediği şarkıyı mırıldanıyordu "hayat kısa ölüm yakın..." Dedi tekrar. Ağırlaşan göz kapaklarını zar zor açık tutabiliyordu
"Gece doğar gündüz ölür..." Dedi mırıldanarak,hava artık kararıyordu ve Lena daha fazla dayanamıyordu Kendisini uykunun uçsuz bucaksız kolarına bıraktı tıpkı kendisini fırtınaya bırakan güçsüz bir kelebek gibi... siz de bir kelebeksiniz ve fırtına sizi illaki yutacak Önemli olan sizi nasıl bir fırtınanın yuttuğu değil o fırtınadan nasıl çıkacağınızdır.
