psikopat mafya +18

16.bölüm

Gözlerimi açtığımda başka bir odamdaydım korktugum nefret ettiğim odadaydım bodrum katındaydım 

Karşımda adı üstünde annem olan kan bagımız bile olmayan kadın duruyordu Bora bana yurt dışına gittiğini söylemişti ama karşımda duruyordu 

"sonunda uyandın biraz ceza çekmen gerekiyor demi" diyip bana yaklaştı ve saçlarımdan  tutup duvardaki gelepçelerle ellerimi kelepçeledi fiziksel şiddet göstermiyordu ama daha kötüsünü gösteriyordu psikolojik şiddet gösteriyordu delirme noktasına getiriyor kendime zarar vermeme neden oluyordu 

Bana bir kez bakıp "acınacak haldesin" diyip bodrumda karanlıkta beni yalnız bıraktı ardı ardına damlayan su sesi neredeyse çıldırtacaktı saatin tik tak sesleri iki demirin birbirine vurma sesleri 

Burdan kurtulmalıydım Gördügüm ama gerçekte olmayan o pislik adam sırıtarak bakıyor yavaş adımlarla yanıma geliyordu duyduğum sesler bana hiç yardımcı olmuyordu kelepçeleri çekiştiriyor bileklerime hasar veriyordum 

Uzaklardan biryerlerden boranın sesi geliyordu ama çok uzaklardan 

"damla uyan kabus görüyorsun aç gözlerini yanıyorsun damla aç gözlerini ateşin var" diyor bedenimi sarsıyordu 

Bedenimin havalandıgını  hissediyordum su sesi geliyordu ama buradaki çıldırtacak gibi olan damla damla şeklinde degildi sonra bedenim suya temas edince hemen gözlerimi açtım su soguktu çok soguk tu 

"Bora çok soguk "dedim ama o sanki beni duymuyor gibiydi.küvette ılık suyun içinde oturuyordum depoda degildim herşey kabustan ibaretti "geçti güzelim herşey kabustu ateşin var ateşini düşürmeliyiz" dedi. 

Ateşimi düştüğüne emin olduktan sonra yaklaşık beş yada altı dakikanın sonunda beni küvetten çıkardı

Kıyafetlerimle beraber beni küvete koymuştu bu yüzden kıyafetlerim ıslanmıştı Bora  tek tek sadece iç çamaşırlarım kalana kadar hepsini çıkarttı sonra dolaptan havlu alıp beni kuruladı havluyu bedenime sardı beni kucagına alıp giyinme odasına götürüp yere bıraktı 

"seni giydirmemi istemisin? " hayır anlamında kafamı salladım "sen çıkabilirsin ben giyinirim" hiç itiraz etmeden odadan çıktı iç çamaşırlarımı çıkarıp başka bir iç çamaşırı ve siyah bol kıyafetler giyip odadan çıktım Bora yataga oturmuş dirseklerini dizine yaslamıştı 

"o şerefsizi öyle bir işkence edicem ki hergün ölmek için yalvaracak" dedi benim geldiğimi anlayınca hemen yataktan kalkıp yanıma geldi ve bana sarıldı "Bora" 

"efendim güzelim" nefesimi sesli bir şekilde verdim "bugün gidelim mi" benden ayrılıp yüzüme baktı anlamamıştı "depoya gidelim ona ben ölmesi için yalvartıcam" dedim Bora anlımdan öpüp tekrar yüzüme baktı "Sen nasıl istersen öyle olsun ben üstümü degiştireyim çıkarız" tamam anlamında kafamı sallayıp yataga oturdum 

Kendi acılarımı unutmak için başkasının canını acıtmalıydım umursamamalıydım düşünmemeliydim yoksa altından kalkamazdım 

Bora geldikten sonra beraber evden çıkıp depoya gittik depo eve yakın ıssız bir ormanın içindeydi kimsenin bulayamacagı yalvarışları acı dolu bagırışları duyamacagı bir yerdeydi arabadan inip boranın yanında depoya yürümeye başladım bir yanım yapmamayı istiyor diger yanım kendi acımı başkalarından çıkarmamam mı söylüyordu 

Depoya girdiğimizde etrafı inceledim bir sürü işkence aleti vardı elektrikli sandalye ve daha nicesi Bora gerçektende aklını kaçırmış bir psikopattı 

"bugra iki tane sandalye getir bu sefer biz izlicez yengen işkence edicek" dudaklarımı büzüp boraya baktım "bana yardım etmicek misin?" Bora gülümseyip "yardım etmez olurmuyum sen istediğin zaman yardım ederim" dedi çocuksu bir heyecanla Boraya sarıldım