psikopat mafya +18

21.Bölüm

Boradan
Damla hiç arkasına hadi bakmadan gitmişti arkasında koca bir enkaz bırakarak gitmişti.

yarım saattir hava alanında boşluga bakıyordum ben onu iki saat görmesem bile özlerken nasıl onu hiç görmeden dayanacaktım
bilmiyordum

ben onsuz yaşayamazdım ki o benim için nefesti , şimdi nefesim gitmişti ve ben sanki ölüyordum

Hava alanında çalışanlardan birinin kolunu tutup "bana müdürünü çagır " dedim yaka kartına baktıgımda adının ege olduğunu gördüm

"Ama efendim" dediği gibi "ya o siktiğimin müdürünü çagırırsın yada burdan leşinizi çıkartırım "dedim" beyefendi bırakın lütfen yoksa güvenliği çagırmak zorunda kalıcam "dedi" siktirtme belanı kimi çağırıyorsun çagır ama o müdürünü çagırmazsan seni degil aileni öldürürüm anladın mı? Beni şimdi ya siktigim müdürünü çagırırsın yada ben dedigi mi yaparım "dedim korkmuş olmalı ki"çagırıyorum efendim "diyip yanımdan ayrıldı. Herkes aile konusunda yenik düşüyordu

daha demin dediklerim yüzünden herkes bana korkuyla bakıyorlardı bakmaları umrumda degildi korkuyolarmıydı zaten korkmaları gerekiyordu 

Telefonumu çıkartıp " buğra jeti hazırlat biraz adam alıp attıgım konuma gel"diyip buğra konuşmasına izin vermeden telefonu kapattım konumu atıp telefonu tekrar cebime koyup müdürün gelmesini bekledim

On dakika  sonra daha deminki çalışan ile müdür olduğunu tahmin ettiğim adam geldi "sorun nedir? Efendim "

"Karımın nereye? Gittiğini ögrenmek istiyorum yarım saat önce uçağa binip gitti" dedim adam yapamam der gibi bakış atıp

"malesef efendim bu dediğinizi yapamam" dediği gibi tek elim ile boynunu tutup sıktım "ne demek yapamam, seni öldürmemi istemiyorsan dedigimi yap ve karımın bindiği uçak hangi ülkenin söyle" dedim buğra ve adamlarım gelmişti

Yarabbim, sen bana sabır ver "buğra sen sik kafalımısın? lan ben sana biraz dedim yüze yakın adamla gelmişsin " diye bağırdım "ama abi-" demişti ki onu dinlemeyerek bogazını sıktıgım müdüre döndüm

"hemen şimdi dediğimi yapıyorsun bana damlanın hangi ülkenin uçagına bindiğini söylüyorsun " diyip bogazını bıraktım herkes korku içinde bana bakıyordu ama umrımda değildi müdür korkarak

"Damla Demirel mi? Efendim siz Bora Demirel misiniz? " dedi korku içinde "evet Bora Demirelim şimdi git ve istediğim bilgiyi bul"

Mafya olduğumu bilinmiyordu ama saygı duyulması ve korkmaları gereken biri olduğumu biliyorlardı. İnsanlar sadece  benim hakkımda  büyük bir iş adamı olduğumu biliyorlardı gerisini bilmelerine gerek yoktu

On dakika sonra müdür yanıma gelip "özür dilerim Bora bey siz olduğunuzu bilmiyorduk eşiniz damla hanım bir saat önce italya uçagına binmiş " dedigi gibi
Hızlı adımlarla arabaya doğru yürüdüm kapıyı açıp arka koltuğa oturdum buğra ön koltuğa oturup arabayı sürmeye başladıgında

"pilota de İtalya'ya gidiyoruz , yer altına da bildir toplantı İtalya'da olucak İtalya'dan da iki daire bul elli tane de adama haber ver onlarda İtalya'ya gelicek " dedim ve gözlerimi yumdum

Ona iki ay vermiştim iki ay sonunda yeniden istanbula evimize gelecekti zorla da olsa gelicekti başka şansı yada seçenegi yoktu 

Damladan
İtalya'ya gelmiştim uçaktan ineli yarım saat olmuştu, birazdan bavulumu alıp otele gidicektim, giderken yanıma  iki hafta yetecek miktarda para almıştım bu para ile iki hafta idare etmem gerekiyordu