'Best friends' ~dutch

H2 Ora, de gemene dinosaurus

'Wat zie je er leuk uit!' Mijn oma stapt de kamer binnen en kijkt met stralende ogen naar de jurk die ik aan heb. Ik doe nog wat extra haarlak bij mijn kleine krulletjes. 'Vindt je?' Ik doe de laatste details aan mijn haar en strijk met mijn hand over de witte jurk.

Ach, als je toch op stap gaat moet je er toch fatsoenlijk uitzien. Je weet nooit of je een beroemdheid langs komt. 'Als je moeder dit zag...' Betty maakt een soort van rondje om mij heen, haar rimpeltjes schieten alle kanten op.

'Dan zou ze me letterlijk vermoorden,' mompel ik. Betty trekt een wenkbrauw op. 'Waarom?' Verdikkeme, ik dacht dat haar gehoor wat slechter was. Ze kan de gedachte van mijn gezicht af lezen. 'Ik ben ook weer niet zo oud hé.' Als je 75 niet oud vindt... Ze komt naast me staan en zo kijken we allebei in de spiegel. Betty's blik is meer op mij gericht.

'Ik heb deze jurk uit haar kast "geleend",' zeg ik met een grote grijns op mijn gezicht. 'Ach kindje toch.' In plaats dat Betty mij een preek geeft lacht ze alleen maar met haar oma gebitje, maar natuurlijk is oma nooit streng of gemeen.

'Moet je trouwens niet naar huis toe?' Er vormt zich een lichte uitdrukking van bezorgdheid op haar gezicht.

'Nee,' lieg ik. Ze kijkt me doorzoekend aan terwijl ik probeer te denken aan muffins en donuts. 'Oké,' laat ze het erbij zitten. Ze glimlacht nog voordat ze de kamer verlaat. Ik laat de gedachte van muffins en donuts waar ze zijn en pak mijn telefoon van de kaptafel.

Ik lieg niet graag tegen Betty, maar ik wil haar liever niet weer betrekken bij een ruzie van mam en ik.

Missed calls: 23
From: Gemene dinosaurus ("mam")

Ik grinnik als ik de naam lees die er bij staat. Mijn o zo geweldige brein bedacht die naam voor haar. Hmm... dit is de eerste keer dat ze me niet 30 keer heeft gebeld.

Ze zou vast schrikken als ze thuis komt met Alex en de zooi is niet opgeruimd. Ama hoela dat ik ga opruimen terwijl jij met Alex lekker klef zit te doen. Ik ben regelrecht naar boven gelopen, heb haar kast overhoop gehaald en heb haar doopjurk geleend. Ik heb natuurlijk mijn vijf sloten op mijn slaapkamer deur gezet en heb weer twee treden gemold.

Dat in minder dat vijf minuten. Ik had gelijk drie pakketjes boterhammen gesmeerd en de kat eten gegeven. Snow White moet wat minder eten eigenlijk, ze lijkt op Ursula maar dan wit.

Ik zeg maar altijd: Schoonheid vindt je niet vanbuiten maar vanbinnen.

Dat is wat-

Laat maar.

'Oma! Ik leen even je fiets!' Ik ben namelijk lopend gekomen, en ik weet niet of deze hakken het halen om helemaal naar Pattie's place te lopen. 'Natuurlijk schat, wees wel voorzichtig hé. Vergeet de peperspray niet op het kastje bij de voordeur!' Wat is mijn oma toch geweldig zeg.

Ik loop met mijn hakken van de trap af en prop de peperspray in mijn tas. 'Doeg oude bejaarde Betty!'

'Dag kleindochter die niet luistert naar haar stiefmoeder!'

Ik grinnik. Ze gooit de nadruk op stiefmoeder. Mijn echte moeder overleed toen ik heel klein was. Mijn vader (Alex) was helemaal depressief na mijn moeder dood. Na een jaar ging alles wat beter...

Voordat die gemene heks, dinosaurus, trol, make-up monster het huis in kwam. Ze leek me heel aardig in het begin, totdat mijn vader met haar trouwde. Ik had een gewoonte (heb ik nog steeds) om iedereen bij zijn voornaam te noemen. Het klinkt misschien niet beleefd maar zo ben ik gewoon. Mijn vader en mijn moeder waren eigenlijk de enige die ik mam en pap noemde.

Ora, zo heet ze. De eerste keer toen ik haar zo noemde deed ze niks, tweede keer ook niet MAAR DERDE KEER IS NOG STEEDS EEN TRAUMA IN MIJN LEVEN. Ik kan nog precies herinneren wat ze die dag zei: 'Lief onschuldig mormel, behandel me met respect en noem me mama, of anders...'

Natuurlijk maak je een twaalf jarig kind niet bang met; of anders. Een week later noemde ik haar weer Ora tijdens het auto rijden. Pap was er bij maar ze glimlachte alleen maar. Totdat we thuis kwamen en pap moest gaan werken.

Ze heeft al mijn poppen onthoofd. Ook nog eens voor mijn gezicht. Ik was huilend naar mijn vader toe gerend maar het enige wat hij zei was: 'Ora heeft gelijk schat, ze is nu wel ten slotte je moeder.'

Die dag heb ik huilend alleen in mijn kamer zitten bedenken hoe mijn vader HAAR kant kon kiezen. Ik ben godverdomme je dochter. Sindsdien heb ik hem nooit meer pap genoemd maar Alex en noem ik Ora mam. Ik ben nog steeds koppig genoeg om haar volledig niet mama te noemen. Ze verdient het gewoon niet om mijn eigen moeder te vervangen, dat zou trouwens nooit gebeuren. Ik heb mijn achternaam van mijn moeder gelaten. Mijn oma is van mijn moeders kant en bezoek ik bijna elke dag.

Die dingen kan je me niet ontnemen. Zelfs onthoofd je mijn teddybeer Kees, die vieze dinosaurus wordt echt niet mijn echte moeder.

~
Ik zucht wanneer ik eindelijk Pattie's Place voor me zie verschijnen. De heuvel is best wel hoog en de jurk begint omhoog te kruipen. In de verte zie ik Louis staan.

Nee hé, waarom moet hij in een pak komen? Ik rijd met een rood hoofd verder de heuvel op. Je komt niet echt vooruit met een fiets die drie jaar niet gebruikt is. 'Hè Brooke!' Ik hoef niet eens scherp hoeven te zien maar ik voel gewoon een té enthousiaste atmosfeer om hem heen.

'Alle machtig...' Ik heb zo geen zin in deze date. 'Je bent te laat,' zegt Louis wanneer ik de oma fiets tegen de struiken aan gooi. 'Ik rijd hier met een fiets uit de jaren 80, give me a break,' zeg ik geïrriteerd. 'Sorry...' Ik knik naar de fiets als hij eindelijk niet omvalt en loop naar Louis. Hij denkt zeker dat hij het al verpest heeft. Ik rol met mijn ogen en geef Louis een schouderklopje. 'Kom op Louis, wanneer ga je je als een man gedragen?' Mijn blik valt op wat hij in zijn hand houdt.

'Wat is dat?' Ik probeer het uit zijn hand te grissen, maar hij doet met een snelle reflex het achter zijn rug. 'N-Niks,' zegt hij. Ik doorzoek hem met mijn hazelnoot ogen maar draai me dan weer weg van hem. 'Gaan we nog of?'

'Ja!' zegt hij opgelucht als ik het "voorwerp" heb laten gaan. Hij loopt snel achter me aan wanneer ik de deur openduw. 'Nemen we een plek bij het raam?' vraag ik hem. Hij knikt. 'Lijkt me goed.'

Één uur later

'*Hik* B-Brooke *Hik* Ga met me-'

'Alle genade, Louis! Hoeveel alcohol zat er wel in dat flesje?!' Ik duw zijn zware lichaam meer op mijn rug en sleep hem de straat uit. HOE BEN IK DEZE SITUATIE BELAND?!