'Best friends' ~dutch

H5: HOOFDSTUKJE + UPDATE

'Ik ben te la-a-a-aat,' zing ik vrolijk. Ik heb al twee lesuren gemist, dus moet het nu pauze zijn. Ik vind het trouwens niet eens erg; nablijven en Ora zou vanavond koken...

Ik krijg de rillingen als ik denk aan de monsterlijke dingen die ze weer gaat creëren. Dat wordt weer eens gezellig bij Betty eten zou ik zeggen. Ik steek de straat over terwijl ik nog steeds huppel. Met mijn strakke jeans met gaten, blauwe sweater met doodshoofden erop en panda muts met echte panda-oortjes maken mijn look helemaal geweldig. Pap had me trouwens beloofd om met me morgen naar de stad te gaan. Zonder die gemene Dinosa-

BAM

Ik val met een klap op de grond. 'Wat de he-' Ik kijk omhoog en zie een grote muur voor me staan, nee ik verbeter mezelf. Een menselijke muur, een menselijke mannelijke muur om nóg specifieker te zijn. De zon staat net de kant op waardoor ik zijn gezicht niet zie. 'Ga je me nog helpen of?' Ik steek een hand uit als teken dat hij me moet optrekken.

Ik krijg geen antwoord terug, ik slaak een diepe zucht. 'De mannen van tegenwoordig...' Net wanneer ik zelf wil opstaan wordt er aan mijn hand getrokken en vlieg ik zo, gelijk op mijn twee benen. 'Alle machtig!' Wie is dit?! Mister Hulk? Zonder enige waarschuwing duwt hij me tegen zich aan... ALS EEN KNUFFEL?! Ik raak in shock en wil hem het liefst wegduwen en besprayen met paperspray. Maar...

Dit voelt fijn...

WACHT, WAT BEN JE AAN HET DENKEN BROOKE.

Ik luister naar mijn gedachten en duw hem hard weg -wat bijna niet lukt door zijn sterke grip. Wat denkt deze gast wel?! Ik doe een paar stappen naar achter en graai snel naar mijn tas. 'ENGE PEDOFIEL!' Ik geef hem een blik en spuit recht in zijn gezicht.

'AARGHHHH' Hij begint te gillen en neem dit moment om hem te smeren. Ik stop vlug de paperspray weer terug in mijn tas en ren zo snel ik kan. De jongen/man zakt in elkaar en ik geef hem een verward gezicht. Ik geef het verwarde gevoel geen aandacht en ren zo snel als ik kan richting de gevangenis genaamd: school.

Maar hoe langer ik rende, hoe beter het gezicht voor me zag. Hij leek erg veel op...

Nee dat kan niet.

DAT MAG NIET.

'Papa is boos...' Snik ik. 'Mama is verdrietig...' Ik laat mijn tranen rollen. 'Shhhh...' Twee armen pakken mij beet en ik geef Ray een stevige knuffel. 'Het komt allemaal goed...' probeert hij me te troosten. Zijn sissende (beugel) zachte stem maakt me al wat rustiger. Hij streelt met zijn hand over mijn rug. 'Wanneer wij volwassen zijn gaan wij nooit ruzie maken.' Hij trekt me van zich af. 'B-beloofd?'  Ik kijk hem hoopvol aan. 'Beloofd.'

~

'Mevrouw Barnet is weer eens niet aan het opletten.' Ik knipper met mijn ogen en voel een brok in mijn keel. Wat is er aan de hand? Waarom voel me zo... 'Ik uhmm.' probeer ik te zeggen. Meneer Willem trekt een wenkbrauw. Zijn linkerhand houdt een stapel papieren vast. 'Kan je dit misschien naar achter doorgeven?' vraag hij me. Hij geeft me de stapel en ik neem hem aan. Ik gehoorzaam en geef het door naar achteren.

'Gaat alles goed Brooke?' fluistert Pam wanneer ik weer voor me uit zit te staren. Pam zit een tafeltje naast me en kijkt me bezorgd aan. 'Je ziet helemaal bleek, Brooke.' zegt Yvonne uit het niets. De buurvrouw van Pam leunt met haar stoel naar achteren en schud haar hoofd. 'Meestal had je hem gewoon negeert en was je zoals gewoonlijk de klas uitgestuurd,' zegt Yvonne en ze begint te wippen op haar stoel.

WORDT VERVOLGT....

UPDATE 31-1-2016

WORDT VERVOLGT WANT IK BEN BEZIG ALLE REACTIES TE BEANTWOORDEN EN AL MIJN VERHALEN TERUG TE LEZEN MENSEN I LOVE YOU ALL SORRY DAT IK ZO LANG NIET OP WATTPAD WAS
BEDANK en

OKE TOT LATER MAAR WEER *RENT WEG VAN DE MENIGTE VAN BOZE WATTPAD LEZERS*