karışıklık (bxi)

5- yanındayım

Satır arası yorum yapın lütfen!

Kayra'dan

Alp hikâyeyi duyar duymaz bişey demeden masayı öylece terk etmişti. Bense napacağımı bilemez bi halde masadakilerden özür dileyip peşinden gittim.

Çok hızlı gitsede benim arkasından geldiğimi bildiği için görüş açımdan çıkmıyordu.

Sonunda arabaya vardığında sürücü koltuğuna doğru ilerlesede hızımı arttırıp sürücü koltuğuna geçtim.

"Kayra kalk ordan yana geç. Bu sefer iş miş dinlemek istemiyorum."

"Bu sefer asistanın değil bu sefer sevgilin olarak yanındayım o yüzden lütfen yan tarafa geç duyguların çok karışık bırak ben süreyim."

Kararlı gözleri benim gözlerimdeki kararlılığı karşı yenilip pes etmişlikle kafasını eğip eliyle yüzünü sıvazladıktan sonra yan tarafa geçti.

Burda durmanın ona iyi gelmeyeceğini bildiğim için yorum yapmayı sonraya bırakıp onunda kafasını dağıtıp düşünmesi için zaman vererek büyük evden ayrıldım.

•••

Evden çıktıktan sonra saatlerce etrafta boş boş dolaşmış Alp'in kafasını dağıtması için zaman vermiştim. Tabi benzin azaldığı için araç sinyal verene kadar.

Bulunduğumuz yol şehir dışına yakin olduğu için biraz ilerde ilk önümüze gelen benzin istasyonuna girip depoyu fullettim. Tabi bu sırada Alp'te araba durduğu için kendine gelip düşüncelerden çıkmıştı.

"Nerdeyiz?"

"Orman fantezisi yaparız diye düşünmüştüm hm ne dersin?"

Alp kafasını eğip hafiften gülünce bende gülümseyip ellerimi yanaklarına koyarak yüzünü kendime çevirdim. Gözlerinin etrafındaki kızarıklık ve hafif ıslaklık içimi acıtmıştı.

Yüzündeki buruk ifadeye daha fazla dayanamayıp kafasını boyun birintime dayayıp bi elimle saçlarını bi elimlede sırtını sıvazlamaya başladım.

Bunuda atlatırdık nasılsa değil mi?

•••

Biraz daha öyle durduktan sonra görevli çocuğun uyarısıyla ayrılıp tekrar yola koyulduk. Alp bi süre sonra koltuğunu yatırıp uzanmaya başladı.

Bu sırada bense nereye gideceğimizi düşünüyordum. Ayrıca bir yandan da önümdeki ekrandan iki günlük tüm randevu ve işleride iptal ediyordum.

Pekâlâ belkide tatil için başka bi ülkeye gitmeliyiz.

İtalya? Filipinler? Belçika?

Veyaa...

Tabi ya neden burası daha önce aklıma gelmemişti ki?

Arabanın yönünü tam tersi tarafa çevirip hızını arttırıp sürmeye başladım.

Tahmini iki saat sonra Alp çoktan uyuya kalmış bense ormanlık yolda yön bulmaya çalışıyordum.

Sonunda önüme çıkan evle gülümseyip aracı garaja park ettikten sonra Alp'i biraz dürtükleyip uyandırdıktan sonra uyku sersemi halinin tatlılığına dayanamayıp dudağına minik bi öpücük bıraktığım gibi arabadan indim.

Önümdeki ağaç eve bakarken Alp'te inmiş daha tam açılmamış gözleriyle geldiğimiz yeri inceleme başlamıştı.

Anladığında ise gözleri şokla açıldı.

"Sen ciddisin?"

Gülümseyerek kafa sallamamla oda gülüp bi anda kollarımı etrafıma sardığı gibi beni havaya kaldırıp döndürmeye başladı.