★"Onu sevmek Beyaz gibiydi. Asla kaybetmem hep özel olurdu benim için."
★"Ondan Nefret etmek Siyah gibiydi. Asla bulamayacağım bir hikaye, asla göremeyeceğim bir kişi."
★Yıllar sonra seni tekrar buldum. Birdaha asla bırakmayacağım. Sen herzaman beni...
Herşey Maviydi. Gökyüzü, deniz, bahçesindeki çiçekler, giydiği elbise... Onu tekrar görmek istiyorum. Yanımda olsun yine. Birlikte çamurdan ev yapalım, gün batımını izleyelim saçlarına çiçeklerden taç yapayım istiyorum... Lütfen, şimdi ‘En Sevdiğin Elbiseni’ giy ve yanıma gel. Seni çok seviyorum... Seni çok özledim....
'•°.’*′\\
06.47
Elimi tutuyor... Çok fazla yağmur yağıyor... Yüzünü göremiyorum ama... Ama lütfen elimi bırakma... Seni tekrar kaybedemem... Özür dilerim...
Bir şimşeğin çalmasıyla korkudan hemen uyanmıştı gece 2’ye kadar içip sürüne sürüne eve gelen Mark.
Hava çok soğuktu ama yine de terlemişti. Çok hızlı nefes alıp veriyordu...
“O da neydi öyle...”
Saçlarını terlemiş alnından çekti ve banyoya gitti. Gece eve nasıl geldiğini hatırlamıyordu...
Işini hallettilten sonra yatağa geri geldi. Dışarıda göz gözü görmeyecek kadar yağmur yağıyordu.
Telefonu eline alıp iş ilanlarına bakıyordu yine. Aylardır iş arıyordu. Lise bitmişti. Şimdi önünde üniversite vardı. Boş durmamak için iş arıyordu. Daha doğrusu paraya ihtiyacı vardı...
Arkadaşlarla ayrı eve çıkacaktı. Herşeyi onların yapmasını istemiyordu. Gerçi onlar da parasızdı...
Tam telefonu bırakacakken birinin aradığını farketti. Kim niye onu arasın ki? Rehberinde yirmi kişi falan vardı. Yarısından fazlası ne arayan ne de soran toksik akrabalar ve arkadaşlar idi. Diğerleri ise zaten görüştüğü kişilerdi.
Kısa bir düşünceden sonra telefonu açıp kulağına verdi.
Neden gergin hissediyordu? Icini Sıkan bir şey vardı sanki...
