MABAZ

14-

Afra,hızla Arın'ın arabasının ön koltuğuna otururken Zerya ,Yeşim tarafından çekilmiş ve Mirza'nın arabasına bindirilmişti.

Arın, arabaya bakarak büyük bir soluk vermiş binmişti.

Afra,gözlerini asla Arn'dan çekmezken Arın'sa kasım kasım kasılıyordu.

Afra, gülerek cama dönmüş hafif bir sesle konuşmuştu.

"Dönüşte konuşuruz."

Arın,anında başıyla onaylrken Afra derince gülümsemişti.

Zerya,Yeşim tarafından bindirilip arka da kalmış söyleniyordu.

" Kardeşim,ben sizle zaten aynı evde kalıyorum. Beni bir salın. Bırakın. "

"Zerya, Afra'ya çiçek gelmiş biliyor musun? "

" Gelsin banane,bu benim bu arabada arkada oturmamı açıklamaz."

Yeşim,öndeki küçük ayndan Zerya'ya bakarak gözlerini devirmiş oflayarak söze girmişti.

" Arın gön-"

Yeşim'in sözü yarım kalırken Zerya öne atılmış kafasını koltukların arasından uzatmıştı.

" Ne!?"

" Ya. "

"E Arın'ın sevgilisi?"

Yeşim,şaşkınlıkla yan dönerken gözleri kocaman olmuştu.

"Ne!?"

"Ya."

"Arın'ın sevgilisi mi var?"

Diyerek onaylamak için tekrar sormuş bu arada da Mirza olayı çakmıştı.

"Ne!?"

Mirza, bir anda Zerya'ya dönmüş sonra önüne dönmştü.

Zerya tekrar uzatarak konuştu.

"Ya."

"Allah kahretsin!" &

Diye isyan eden ikiliyle bu sefer Zerya onlara baka kaldı.

...

İlk piknik alanına Barlas'lar varmış ardındansa Arın'lar. Mirza'lar son araba olarak giriş yaparken arabadaki eşyalar boşaltılmıştı.

Afra'yla Arın sakin sakin huzurlu huzurlu iletişim kurarken Yeşim'le Mirza full odak onları izliyorlardı.

Barlas,Ömerege'yle ilgilenmeye devam ederken kızlar her şeyi ayarlamaya başlamışlardı.

Arın, Barlas ve Ömerege çimenlikte top oynarken Mirza köşesine çekilmiş bir ağaca yaslanarak oturmuştu.

Elinde ki defterine yazı yazmak yerine bu sefer okuyordu.

Kaşları çatıkça odaklanmıştı.
Yeşim'in ona baktığını bile fark edememişti.

Gözleri babasının duygularındaydı.

Annesini gördüğü ilk andan beri başlamıştı bu şiir defterine yazmaya. Okuyan tarihe geçecek bir aşk derdi ama kimse sonunun böyle olacağını bilmezdi.

Mirza onların aşkına hep şu cümleyi alıntılardı ;

' Herkes öldürür sevdiğini...'

Gözleri cümlenin sonundaki üç noktadan sonra defterin ardındaki ela gözlere kaymıştı. Ardındansa tekrar deftere.

"Herkes öldürür mü sevdiğini?"

Yeşim,küçük bir tebessümle Mirza'nın gözlerine bakarken Mirza soluk bir suratla deftere bakmaya devam etti.