Kalabalıktı.
Türkiye'nin en sevilen gruplarından biri olan Dumanın konserindeydim. Konserin en önlerinde sayılırdım. Yanımda Kerem ve Altay vardı . Hepimizin elinde pankartlar vardı . Pankartları gece yarısı yapmıştık.
Konserin başlamasına az bir süre varken etrafa göz gezdirdim. Öne geçmek için insanların arasından sıyrılmaya çalışanlar, ellerindeki pankartlar hasar görmesin diye yukarda tutanlar.
"Pardon, geçebilir miyim?"
Sarışın benden kısa bir erkekti oda elindeki pankart hasar görmesin diye yukarda taşıyordu bir eliyle de arkasındaki çocuğu çekiştiriyordu. Sarışın olan tatlı gözüküyordu. Üstüne beyaz polo yaka bir tişört altına da siyah paçaları geniş bir jean tercih etmişti. Çekiştirdiği kumral olan çocuksa siyah rahat bir kumaş olan gömlek altına da beyaz bir şort giymişti.
"Tabikide buyrun"
Ben kenara çekildikten sonra Altay ve Kerem de kenara çekildikten sonra karşılarındakileri gördükten sonra Kerem sarışın olan çocuğa sarıldı.
"İsmos çok özledim senii"
" Bende seni çok ozledim Çakma Harry Potter "
İsmailmiş.
"İsmail gel buraya "
Altayla sarılıyordu. Demekki bizden önce Altayla tanışıyorlardı . Altayla ortak arkadaşlar sayesinde tanışıp abi kardeş gibi olmuşlar.
İsmail ve Ardayla tanışmıştım. Birbirimizin sadece adını biliyorduk fakat ben onun her şeyini bilmek istiyordum
Konser başladıktan 2 saat sonra Arda İsmaile bir fotoğraf gösteriyordu. İsmail yanımda olduğu için fotoğrafı ve üstünde yazan yazıyı gördüm. Fotoğrafta kıvırcık saçlı bir genç ve yanında Dumanın gitaristi. Fotoğrafın üstünde " Aglayin ezikler " yazılı bir fotoğraftı. Arda belliki çocuğun yanına gitmek istiyordu .
" Barış tanıştığımiza sevindim bizim bir arkadaşımız önde de onun yanına gitmeliyiz kendinize iyi bakın haberleşiriz ben İzmir'e dönmeden veya döndüğümde de ayarlarız."
İzmir muhabbetini sormak istiyordum. Altaylara baktığımda biliyormuş gibi gözüktuler vedalaştıktan sonra bakışlarımla İsmaili izliyordum.
Arda onu çekiştirken o arka cebine telefonu koymaya çalışırken cebinden bir eşyası düştü tam söylüycektim ki hızlı adımlarla kalabalığa karıştı. Yere düşen eşyasına baktığımda cüzdanı olduğunu anladım. Altaylara baktığımda beni farketmediklerini gördüm.
"İsmail cüzdanını düşürdü seslenicektim fakat kalabalığa karıştı"
" Gece çıkışta bulamayız onu Barış istersen se-"
"Tamam siz bana numarasını gönderirseniz yazarım ona"
İkiside onayladıktan sonra konser çıkışı
Belli bir yere kadar onlarla yürüdükten sonra vedalaşmadan önce numarayı yarın atıcaklarını söylemişlerdi kendi evime onlarsa kendi evlerine doğru ayrılmıştık.Şimdi ise eve gelmiş odamda yatakta uzanmış yarını bekleyememiştim elimdeki cüzdanın içindekilere bakıcaktım.
İsmosla bu bolum konuşmalarını yapmadım bidahaki bolum konusucaklwr.
BARIŞ ALPER YILMAZ
hic beklemiyordunuz degil mii