Gündüz bir kaç prova yapıp geri kalan vakitte markete uğramam gerekiyordu. Dolapta baya bı eksik vardı fakat hiç dışarı çıkmak istemiyordum. Malzemeleri her zaman ki gibi uygulamayla sipariş verebilirim fakat coplerim baya bı birikti. Gelen kuryenin eline çöpleri sıkıştırmıycagıma gore
sahneye kadar er ya da geç dışarı çıkmak zorundaydım.
Kapının önüne bütün atmam gereken çöpleri koydum . Telefon kılıfının arkasındaki kartı kontrol ettim. Kapıyı çekip ayağıma kapının hemen önündeki siyah terlikleri geçirdim.
Üç dört poşet çöple asansöre bindim. Gereken tuşlara bastım. Karşımdaki aynadan kendimi inceliyordum. Sakallarım çıkmıştı en yakın sürede gidip halletmeliydim.
Asansörden her zamanki alışık olduğum ses gelince giriş kata geldiğimi anladım.
Boş olan elimle kapıyı itekledim.
Apartman kapısından dışarı çıkınca aşağı taraftaki çöpe elimdeki poşetleri koydum.
En yakın market Altaylarin evinin oraya yakındı. Onun dışında bana diğer marketten uzak bir market vardi fakat suan hic gidesim gelmemişti.
Bazenleri oraya gidiyordum. Çoğu zamansa yakın olana gidiyordum. Özellikle Altaylarda toplandığımız da ordan çıktığımda markete uğrayıp öyle eve geçiyordum.
Cebimdeki anahtarla kapıyı açtığımda sürücü koltuğunda gömüldüm. Anahtarı kontağa yerleştirdim. Çalıştırdığımda orta hızda ilerliyordum. Altaylarin evinin ordaki parkin önünden geçince aklıma ismail -tanıştıkları gün parkta oturdukları için- gelmişti.
İsmail cafede oturduktan sonra beni eve bıraktıktan sonra kendi evinde kalıp dinlendiğini zannediyordum ki aslında serginin bir gün ileri alındığını söyledi ve apar topar İzmir'e gitti. Yarinsa benim doğum günümdü.
Eve döndüğümde onu ariycaktım.
Markete geldiğimde park yerindeki boşluk yere park ettim . Kilitledikten sonra marketten araba alıp reyonları geziyordum.
Bir süre sonunda eksik eşyaları tamamlayıp kasaya doğru ilerledim. Önümde 2 kişi daha vardı . İki dakika ardından sıra bana gelmişti. Kasiyer aldiklarimi okuturken iki poşet istemiştim. Eşyaları poşete yerleştiriyordum. Koyduktan sonra kartı post cihazina okuttum.
Onaylandığında kolay gelsin diyerek marketten çıktım. Bagaja malzemeleri gelişi güzel şekilde koydum.
Eve geldiğimde eşyaları mutfağa koydum ve telefonla ismaili aradım.
Bu bölüm normalde kat kat daha uzun olucakti ve bundan sonra anlatıcı kisisi değişiyor yazarin anlatimiyla olucak. Bu bölüm 2ttr2ctive doğum gunu hediyesi olarak ona geldi.
Arkadaslar feciwbir sekilde kafamda donup dolasan bir kurgu var. Bunun icin duzgun kapak fotografi bulan insanciklar bana ulasabilir mi kapak bulana kadar omrum bitiyor.
