(Animenin Yor New arcına kadar olan kısmında birşeyi değiştirmedim bu yüzden yorknew arcı ndan başlayacağım,Kurapika killua gon ve leorionun ayrıldığı yerden)Kendi OC karakterim olan Yasu Myoga yı da hikayeye eklemek istedim normalde yasu benim kend...
"Çok açık değil mi? Seni bulmaya geldim. Sadece konuşalım." Yavaşça bana yaklaşıyordu. Yüzüne ışık vurmadığı için yüz hatlarını seçemiyordum.
"Kimsin sen!?" Sopamı elime aldım. Ondan korkmuyordum, söyledikleri hoşuma gitmemişti.
"Senin o cehennemden kurtulmana yardım eden kişi kimdi?" Sadece dona kaldım. "Taro..." Diye fısıldadım.
"Sonunda! Beni unuttun sandım Yasu." Yerden kalkmam için elini uzatmıştı. Elini iterek kalktım ve
"Kes sesini! Seni adi herif, o 3 yıl önce öldü. Beni kandırabileceğini sanma." Adamdan olabildiğince uzak durmaya çalışarak bağırdım. Babam beni arıyordu, sırf bu yüzden tuttuğu biri olabilirdi. Zayıf noktamı biliyordu çünkü.
"Hayır! Saçmalama! Benim, Taro. Ölmeyeceğimi söylemiştim!" inanmıyorum ama inanmak istiyorum!
"Kanıtla! Eğer sen gerçekten o isen omuzundaki dikiş izini göster!" Taro küçükken ağaçtan düşmüş ve omuzunda U şeklinde bir dikiş izi vardı.
Adam üstündeki kapüşonluyu çıkardı. Yanıma yaklaşarak konuştu "Al işte."
Tüm bu olanlara dayanamıyordum. Biraz daha yaklaşınca gözünün altındaki ben i gördüm.Ölmemiş. Sözünü tutmuş.
Midem bulanmaya ve başım dönmeye başladı. Sonra birşey hatırlamıyorum.
Kurapika nın anlatımı
Yasu gittiğinden beri 25 dakika geçmişti. Ne yapacağını dâhi söylemeden gitti ve onun için endişeleniyorum.
Bir dakika, NE? Ben onun için endişeleniyor muyum?
Neyse, o benim arkadaşım ve tabii ki endişeleneceğim. Değil mi?
26 dk, 27 dk, 28 dk... Kısa sürede döneceğimi söyleyerek ayrıldım. İlk başta Yasu yu telefonla aramayı denedim ama açmadı.
Yasu nun anlatımı
Gözlerimi açtığımda adam, pardon Taro yanımda bekliyordu. İnanmıştım, bu gerçekten o.
Yavaşça doğruldum. Arkası dönüktü. Aşırı stres hastalığımı tetiklemişti.
"Taro" diye mırıldandım. Hemen arkasını döndü. Yanıma çömeldi "Hey! Gerçekten korktum-" boynuna atladım ve ona sıkıca sarıldım.
Gözyaşlarına boğuldum. O da bana sıkıca sarıldı. "Özür dilerim! Seni orda bıraktığım için!" Sesim çok boğuk çıkıyordu. Anladığından bile şüphe ettim.
"Gitmeni isteyen bendim salak! Ve unutma hala yaşıyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aklıma gelmişken Taro nun resmini koyayım dedim ｡◕‿◕｡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
