18.BÖLÜM ZEHİRLENME

406 32 185
                                    

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Gözümü açtığımda başucumda uyuyan Cesur ' u görmüştüm.

-C. Cesur...

Dilim damağım kuruduğu için zar zor konuşmuştum ama buna rağmen Cesur sesimi duymuş ve gözlerini açmıştı.

-Mahur iyi misin? Ben hemen doktoru çağırıp geliyorum.

Cesur odadan çıkınca etrafa göz gezdirdim. Gün aydınlanmıştı. Hastaneye getirilmiştim.

Cesur' un babası olacak o şerefsizden yardım istediğimde adam gülerek yönünü üst kata çevirmişti.

Sen onu boşver de Cesur doktorla geldiğinde ne halt yiyeceksin? Hamile olmadığın ortaya çıkmıştır.

İşin içinden nasıl sıyrılacağımı düşünürken odanın kapısı açılmış Cesur ve bizim ekibin ayarladığı doktor girmişti. Bizim ekibin ayarladığı doktoru görünce derin bir nefes aldım. Ne yalan söyleyeyim rahatlamıştım.

Demek ki beni bulan her kimse her zaman geldiğim hastane kafası ile buraya getirmişti.

-Mahur hanım nasılsınız? Ağrınız var mı?

-Kasıklarıma doğru çok yoğun bir ağrı var.

-Anladım, dün gece hastaneye geldiğinizde yoğun bir kanamanız vardı. Yapılan bütün müdahalelere rağmen bebeği kurtaramadık. Ağrınız devam etme sebebi ise hâlâ kanamanızın olması.

Doktor da benim gibi hamile olmadığımı bildiği için ruhsuz bir şekilde söylemişti. Ben de ayrı ruhsuz ifade ile karşımdaki duvara bakıyordum.

O şerefsiz bilerek doğmamış torununu öldürmeye kalkmaya çalışmıştı. Artık emin olmuştum bu adam oğlunun kendinden bağımsız bir hayat kurmasını istemiyordu. Bu yüzden önce kızını öldü göstermiş, şimdi doğmamış çocuğu öldürmeye kalkmıştı.

-Yapılan tahlil sonuçları çıkınca geri gelirim. Mecbur kalmadıkça sakın hareket etme.

Doktor odadan çıkınca ikimiz yalnız kalmıştık.

-İyi misin? Sırtına yastık koymamı ister misin?

-Su verir misin?

Kenar da duran suyu bardağa boşaltıp suyu içmeme yardımcı olmuştu.

-Teşekkür ederim.

Yatağa uzanmama yardımcı olup yatakdaki boşluğa geçip oturmuştu.

-Mahur dün gece ne oldu?

-Evde kimse olmayınca kendime makarna yapıp odaya çıktım. Yemeğimi yedikten sonra mutfağı arayıp su istedim. Neredeyse on dakika sonra karnıma bir ağrı girdi. Lavaboya gitmek için ayaklandım ama oraya gidemeyeceğimi anlayınca bari odadan çıkayım dedim. Biri yardım eder diye düşündüm ama kapının önünde düştüm.

-Seslenmedin mi kimseye?

-Yardım edin dedim ama sesimi duyuramadım. Çalışanların duyması imkansız arada iki kat var.

-Peki evde kimsenin olmadığına emin misin?

-Kimseyi görmedim. Niye? Evde biri mi vardı?

-Babamlar benden önce eve gelmişler ama seni yerde yatarken ben buldum. Seni görmeden üst kata çıkmaları imkansız biliyorsun değil mi?

-Belki de ben odadan çıkmadan önce kendi odalarına geçmişlerdir. Neyse ne kimseyi düşünecek halim yok. Uyumak istiyorum. Doktor gelince beni de uyandır. Her şey yolunda ilerlerken bir ân bebeğimi kaybetmeme ne sebep oldu öğrenmek istiyorum.

SERDENGEÇTİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin