40. Bölüm

57 1 11
                                    

: Margaret - Lana Del Rey, Bleachers

When you know, you know

When you know, you know

It kinda makes me laugh

Runnin' down that path

When you're good as gold

'Cause when you know, you know...

*

Sınavlar yaklaşıyordu ve ödevler çoğalıyordu. Hepsiyle baş etmeye çalışmak çok yorucuydu.

Abimlerin işi benden daha zordu, Hermione'yi ders çalışmadan görmek imkansızdı artık.
(Birde ev cinleri için şapka örüyordu tabii. Şu E.R.İ.T meselesi...)

Bende genelde odama kapanıyor, tüm gün ders çalışıyordum. Bu yüzden Draco ile vakit geçirmemiz her zamankinden daha zordu.

Uçuş dersinde önümdeki süpürgeyi incelerken harika bir fikir geldi Draco'dan.

Draco: Son zamanlarda pek birlikte vakit geçiremiyoruz, biliyorsun, ben de dedimki madem dersler yüzünden vakit geçiremiyoruz o zaman birlikte ders çalışalım. Hem ders çalışıp hem de vakit geçirmeyi aynı anda yapmış oluruz.

Gerçekten mantıklıydı.

Draco: Ayrıca, benide çalıştırabilirsin.

Güldüm.

Alice: Ben sizden 1 sınıf alttayım asıl ben seni değil sen beni çalıştırmalısın.

Draco: Fark etmez. Sen daha iyisin ders anlatma konusunda eminim direkt kavrarsın bizim sınav konularını.

Alice: Hmm, peki. Belki denerim.

Rolanda: Siz ikiniz. Konuşmayı bırakında herkes gibi uçmayı deneyin çabuk.

Profesör'ün bizi uyarmasıyla sohbetimizi sonlandırmak zorunda kaldık. Draco zaten Slytherin Quidditch takımında olduğu için zorlanmadan direkt başardı uçmayı. Ben ise süpürgemle cebelleşiyordum.

Draco bir süre havada kaldıktan sonra yanıma indi.

Draco: Sana yardım etmemi ister misin?

Alice: Eh, iyi olur aslında.

Draco elimi koymam gereken yerleri gösterirken arkadan çok tanıdık bir ses geldi.

Harry: Hadi ama, burada Quidditch'in alasını yapan abin varken Malfoy mu cidden?

Gülerek ona döndüm.

Alice: O sıra yanımda Draco vardı ama.

Draco: Ben senden daha iyi uçuyorum Potter. Kardeşine ben öğretirsem daha iyi öğrenir.

Dedi ve sırıttı. Fakat bu seferki, eskilerdeki gibi abimi sinir etmek için değil, şakalaşmak için olan bir sırıtıştı. Abimde bu yüzden Draco'ya doğru güldü. Bu halde oldukları için çok mutluydum. Merlin'e şükürler olsun!

*

En son size anlatmayı nerede bıraktım, hatırlamıyorum çünkü şuan Kehanet'te gözlerimi açmaya çalışıyorum.

Fısıltıyla esnedim. Çok uykum vardı, bıraksalar uyurdum. Ron da benle aynıydı. İkimizde elimizi başımıza yaslayıp gözlerimizi kapatmıştık. Birden Trelawney'nin yanımızda bitmesiyle irkildik ve uyandık.

𝐅𝐨𝐫 𝐚 𝐏𝐨𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐆𝐢𝐫𝐥 | 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin