Aramızdan Birisi

4. Bölüm: Fırtınalı Bir Gece

Domino taşlarından birisi hafifçe öne eğildiğinde, çıkardığı kaos o kadar büyür ki bu bir yıkıma sebep olur. Her şey düpedüzgünken, hafif bir esinti domino taşlarını yerle bir eder. İşte o gece bu cinsten bir rüzgar felaketin habercisi gibi ortalıkta dolanıp uğulduyordu. Hışırdayan yapraklar oradan oraya savruluyor, ağaç gövdeleri çocukların pencerelerine korkunç gölgeler oluşturuyordu. Hava aniden soğumuştu. Ağaçların tepelerindeki kargalar sürü halinde kaçıştılar. Savrulan kırmızı yapraklardan birisi, rengarenk duvarları karanlıkta siyah beyaza bürünen yatakhanenin pencere pervazına düştü. İçeride bir kız, daha doğrusu bir kızın ruhuna sıkışmış yaşlı bir adam oturuyordu. Yatağın kenarına elleriyle daha sıkı tutundu, dik bakışlarını yolduğu tırnaklarından kaldırıp karşısındakine baktı. Oysa ki uyuyor olmaları gerekiyordu...

Akrep ve yelkovan dolanıp durdu, onlar hiç konuşmadılar. Kalpleri atıyordu ama birisininki buzdandı. Birisi tedirgindi ve diğeri hiçbir şeyden korkmuyordu. Birisi darmadağındı, öbürü de. En sonunda karşısındaki kız onun ölümü vadeden gözlerine bakmayı başarabildi.

"Bugün..." dedi. "Para buldu... " neredeyse kekeliyordu. "çantasında."

Ölüm gözlü kız bakışlarını tekrar kanlı parmaklarına çevirdi. Almira'yı kastettiğini anlamıştı.

"Benim hatam."

"Ne- Ne yaptın?" dedi kız boğazdan gelen bir hırıltıyla.

"Sana bir açıklama borçlu değilim Lila."

İkisi de bir müddet sustu. İkisi de yorgun ve uykusuzdu. Ölüm gözlü kız yatağına uzanacağı sırada Lila dakikalardır içinde düşünüp tarttığı cümleyi anlık bir cesaretle söyleyiverdi.

"Angelina iyi bir kızdır." dedi güç bela "Yani... Onu..." kelimeyi ağzına zar zor aldı. "ö- öldürmeyeceksin." yalvaran gözlerle baktı. "Değil mi?"

"Beni suç üstünde yakaladığın zaman seni neyle tehdit ettiğimi hatırla."

"Afedersin. Haddime değil." dedi Lila. "Ama yani... Çocukken böyle biri değildin." Artık neredeyse ağlıyordu. "Değildin Değil mi?"

"Uyu Lila."