Dünki partiden sonra başım baya ağrıyordu gerçekten çok yorucuydu hemde eğlenceliydi
Seonghwanın beni kendine çekerek sarılıp dans etmesinide unutamıyorum o an çok tatlıydı gerçekten yumuş yumuş olmuşdu içim
Ama artık kendisi p!çin tekiydi o an tatlı olsa ne olur
Düşünceleri sonlandırıp yatağimdan kalktım minion terliklerimi giyip lavoboya gittim. İşlerimi hall ettikden sonra kiyafetlerimi giyinip kahfaltimi ederek çantami ve anahtarlarimi alarak dışarı çiktim
Kulakliği takip yolda ilerliyordum bir yandanda düşünüyordum "acaba Seonghwa kendine geldikten sonra o gece hakkinda ne düşündü?" "Dans etti diye yinemi beni dövücekti?" Neyse ondan korkmuyorum umrumda bile değil
Yine geldiğim an sınıfın yolunu tuttum
Merdivenlerden çıkıp koridora döndüğümde beklemediğim bir manzarayla karşılaştım
Bizden bir üst sınıftan Minju elini karnına atmış duvara yaslanıp oturmuş bir şekilde ağlıyordu
Daha erken olduğu için koridorda ona yardım ede bilecek kimse yoktu bende hemen durumu görüp yanina koştum
Hemen yere oturdum ve onu kontrol ettim yerinde durmuyordu ayaklarını durmadan yerede sürüyerek inliyordu
"Minju iyimisin?"
"Ahh dayanamıyorum ahh!"
"Neyin var unnie?"
"Ahhh çok acıyor"
Fazla endişelenmişdim ve etrafa göz gezdiriyordum hemen hocalardan biri çağırma kararı aldım
"Gidip öğretmen çağırıcam bekle ve haraket etme"
Ayağa kalkacağim esnada kolumdan tutup yere itti
"Hayır hongjoong! Sakın ama sakın bunu yapma"
Nefes nefese kalmış ve zorla konuşuyordu
"Neyin var senin? Birisi dövdümü yoksa?"
"Ahh ben hamileyim hongjoong"
"NE?!"
Duyduklarıma inanamadım bir universite öğrencisi nasıl hamile ola bilirdi? Kim onu bu hale getirdi böyle? Ona bunu nasıl yaptılar?
"Evet hamileyim ve ailem bunu öğrenirse bana yapacaklarını düşünmek bile istemiyorum şu an canim çok yaniyor lütfen bunu kimseye söyleme"
Ne yapacağimi bilemiyordum ve onu bu haldede bırakmakda istemiyordum hemen alt katı kontrol ettim ve aşağıdan gelen Yeosangı gördüm ve ona seslenmeye başladim
"Yeosang hızlan biraz cabuk"
Ne dediğimi pek anlamadi o yüzden elimle cabuk olmasini işaret ettim oda koşarak zar zorda olsa üst kata çikti
Nefes nefese kalmış konuşamıyordu ellerini dizlerine koymuş soluklaniyordu
"Ne oldu be?"
Elimle yerde oturan Minjuyu işaretledim
"Minju unnie? Ne oldu?"
"Yeosang, onu hastaneye götürmemiz gerek acil"
"Ne ve nasıl?"
"Fazla konuşma yeosang öğretmenler görmeden gitmemiz gerek"
Ceketimi çıkararak Minjunun beline sardım ve onu kaldırdık bir kolunu Yeosangın omzuna birinide kendi omzuma sardım
Çok zorlansakda 1. Kata gelmeyi başarmışdık
Kimse görmesin diye arka kapıdan bahçeye oradanda ana yola çıktık hemen bir taksi çevirip hastaniye geldik
