Kafeden çıktığımda ortalıkda gezinen bir Seonghwa gördüm beni görür görmez kaşlarını çatarak yanıma ilerledi
"Neredesin? Sabahtandır seni arıyorum"
"Hemen eve gidelim"
"Ne yaptın yine?"
"Suçsuz olduğumu öğreniceksin"
"Ne? Ne suç-"
Sözü bitmeden kolundan tutup bizi bekleyen arabaya doğru itdim
.....
Eve geldiğimizde arabadan inip önden ilerledim o da durmadan bir sürü soru sorarak arkamdan ilerliyordu
Salona geçip çantami yere atıp hemen telefonumu çıkardım, ona bu gün her şeyi kanıtıyla getirmişdim
"Hongjoong dur artık!"
"Otur Seonghwa"
Omuzlarından tutarak koltuğa oturtdurdum ve elimdeki telefondan kayd etdiğim sesi açarak ona verdim
"Dinle şunu"
Bir şey demeden dinlemeye başlamışdı
....
Bitdiğinde telefonu elinden alıp kenera koydum
"Ben suçsuzum Seonghwa"
Bir şey demeden ayağa kalktı
"Ama ben suçluyum Joong"
"Niye?"
"Sana zarar verdim"
"Ama sende çok incindin benim yüzümden olmasada"
"Evet kalbim çok ağrıdı ama bunlarında Felixin yapacağini düşünmezdim"
"Bende neyse boş ver inandinmi bana?"
"Sondaki dediklerinede inanayimmi?"
Kaşlarımı çatarak yüzune baktım
"Ne demişim?"
Sırıtarak tekrar bana döndü
""Ben Seonghwaya aitim, sevgiliyiz" falan işte"
Aha şimdi boku yedin Joong diyerek içimden geçirdikden sonra yanaklarımın kızardığını hiss etmişdim
"Ya onu peşimi bıraksın diye"
"Beni kullandın yani?"
"Ne alaka Hwa? Biz zaten sevgiliyiz?"
"Öylemiyiz?"
O sırıtırken bende iyice işin bokunu çıkarıyordum
"Sen diyordun yani şey okuldakiler inansin diye"
"O zaman gerçekte olalım"
"Hayır"
"Niye?"
"Hazır değilim"
"Sende haklısın Joong o kadar şeyden sonra beni istemeyeceğini biliyordum"
"Saçmalama Hwa suçu sende bulmuyorum hepsi o piçin yüzünden biliyorsun dimi? Ve sen niye bu kadar meraklısın?"
"Belki seni seviyorum"
Tekrar koltuğa oturup arkasına yaslanarak yüzüme baktı
"Ama sadece sen seviyorsun?"
"Yoo sende seviyorsun",
"Nereden biliyorsun?"
"Neyse fazla konuştun ben bilirim bu gün bir arkadaşima gidicem sende geliceksin"
