ခ်စ္ရက္ရွည္ရွည္ ကံ့ေကာ္ေျမ /ချစ်ရက်ရှည်ရှည် ကံ့ကော်မြေ (25)

၃.

ခ်စ္ရက္ရွည္ရွည္ ကံ့ေကာ္ေျမ

၃ ။

၁.

လရိပ္က မုန့္ေစ်းတန္းတြင္မုန့္စားေလ့မရွိေသာ္လည္း အခန္းထဲတြင္ ထူးသစ္ပိုင္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ထမင္းဘူးကိုယူ၍ အေဆာင္ထဲမွထြက္လာခဲ့လိုက္သည္ ။ ဤသို႔ထြက္လာရင္း မရည္႐ြယ္ပဲ စက္ဘီးမ်ားထားသည့္ေနရာဆီသို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ ဤသို႔ၾကည့္လိုက္စဥ္ စက္ဘီးမ်ား၏အေရွ႕ဆုံးတြင္ရပ္ထားေသာစက္ဘီးသည္ မိမိႏွင့္အလြန္ရင္းႏွီးခဲ့ဖူးေသာစက္ဘီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ထိုစက္ဘီးအနားသို႔ေလွ်ာက္လာခဲ့လိုက္သည္ ။

ေဆးအျဖဴသုတ္ထားေသာဤစက္ဘီးသည္ အေတာ္ေဟာင္းႏြမ္းေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အေကာင္းစားတံဆိပ္ျဖစ္သည့္အျပင္ ယခုပိုင္ရွင္က ျပန္လည္မြမ္းမံထားေသာေၾကာင့္ထင္သည္ ။ ယခုေခတ္ေပၚသည့္စက္ဘီးမ်ားႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းနိုင္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ စက္ဘီး၏အေရွ႕တြင္တပ္ထားေသာ ေကာ္ျခင္းေတာင္းေလးကို ဖြဖြကိုင္လိုက္ၿပီး

" ေဖေဖသိပ္သေဘာက်တဲ့စက္ဘီးေလးကို သားထိန္းသိမ္းမထားနိုင္တာကိုေဖေဖသိရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဝမ္းနည္းမလဲေနာ္ "

ဟု ခပ္တိုးတိုးေရ႐ြတ္လိုက္သည္ ။ ထိုစဥ္မွာပင္ လွိုက္ကနဲဝမ္းနည္းလာၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ပင္မသိလိုက္ပဲ မ်က္ရည္တို႔က ပါးျပင္ေပၚသို႔လိမ့္ဆင္းက်လာသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ားကို လက္ႏွင့္ဖိသုတ္လိုက္ၿပီး

" ေဖေဖျဖစ္ေစခ်င္သလို အေမနဲ႕မိေလေျပကိုေရာ ေဒၚေလးကိုေရာ သားကမေၾကာင့္မၾကထားမွာမို႔လို႔ သားတို႔ကိုစိတ္မပူပါနဲ႕ ေဖေဖ "

ဟု ေျပာလိုက္သည္ ။ ၿပီးသည္ႏွင့္ စက္ဘီးအနားမွ ခြာလာခဲ့လိုက္သည္ ။

၂.

ေန႕လည္စာစားၿပီးေနာက္ ထူးသစ္ ကူးစရာရွိသည့္မွတ္စုကိုဆက္၍ကူးျဖစ္သည္ ။

သို႔ေသာ္ ...
မိမိဦးေဏွာက္၏စြမ္းေဆာင္ရည္က ယခင္ကေလာက္မေကာင္းေတာ့သျဖင့္ လုပ္ရမည့္စာမ်ားအကုန္လုံးကိုေမ့မသြားခင္ တစ္လက္စတည္း စာကူးရင္း မွတ္ရမည့္စာမ်ားကိုပါ အလြတ္ရေအာင္မွတ္ေနသျဖင့္ စာကူးျခင္းသည္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မၿပီး ။ အတန္းျပန္စရန္ ေခါင္းေလာင္းထိုးေသာအခါမွ တစ္ဝက္ၿပီးသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကူးလက္စစာအုပ္ကို ျပန္သိမ္းထားလိုက္ၿပီး ယခုဝင္မည့္ဆရာမ၏စာအုပ္ကိုထုတ္ထားလိုက္သည္ ။ ထိုစဥ္