#4

297 22 13
                                    



BLONDIE

( 𐙚fake blondeᡣ𐭩ྀིྀི)


Yorum yapmayı ve votelamayı unutmayın.
Lysm💗💗


 Lysm💗💗

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.








#35

"Baba.. yemin ederim iyiyim." Bir kez daha söylerken artık başım ağrımaya başlamıştı. Benim fotoğrafımla Barış Alper Yılmaz'ın fotoğrafı kazaya karıştığımıza karşın haber olarak yayınlandığı için ailem tarafından kesinlikle telefonum tacize uğramıştı. Herkese teker teker iyi olduğumu söylemem yetmiyor, arayanın kocası çocukları da teker teker arıyordu.

Bu olayın babam ve anneme gitmesi biraz uzun sürmüştü tabi. Biraz yaşlı insanlardı. Sosyal medya kullanan türden değillerdi. Haberleri takip ederler, oradan öğrenirlerdi. Ama insanın anne tarafı dedikoducu olunca sandığımdan daha erken aramışlardı.

Babamın söylediğine göre hayırsız dayım sanki ben ağır yaralanmışım gibi muhabbeti açmış, babama iletmişiti. Halbuki ben maneviden çok maddi zarar görmüştüm. "Hayır!" Diye bağırdı babam telefonda. İyi olduğumu kabullenmek istemiyor gibiydi. Yalan söylediğimi düşünüyordu.

"Bana böyle bir şeyi nasıl haber vermezsin! Nasıl?!" Benim için endişelendiğinin farkında olduğumdan derin bir nefes alıp sustum. Kendine göre haklı yanları vardı tabi ama ben gerçekten zarar görmemiştim ki. Arayıp paniklettirmeye gerek yoktu. Ben iyiydim sonuçta..

"Sen beni bu yaşımda öldürmek mi istiyorsun!" Nefesimi dışarı verip kafamı yastığa yaslarken koca bir Ben iyiyim! çığlığı atmak istedim. Yüzümdeki sıyrıklardan başka hiçbir şeyim yoktu. Tabi fiziksel boyut olarak.

Telefonun arkasında beklemediğim şekilde annemin ağlamalarını duyarken derin bir nefes daha alıp gözlerimi sıkıca kapadım. "Sana güvendim. Orada iyi olursun dedim! Ama yanılmışım belli ki.. Yarın ilk işimiz oraya gelmek olacak Sanem!" Gözlerim hızla açılırken itiraz etmek istedim ama ne yaparsam yapayım buraya geleceklerini biliyordum. Bu olaydan sonra bir altı ay benimle kalırlardı herhalde...

Bana biraz daha fırça çektikten sonra telefonda onu sakinleştiremeyeceğimi anlamıştım. Annemin ne kadar üzüldüğünden bahsetmiş ve birkaç kez daha bana kızmıştı.

"Kapatıyorum!" Yüksek sesle yapacağı şeyi söylediğinde gülmek istedim ama dudaklarımı birbirine bastırıp kendimi durdurdum. "Tamam, babacığım." Öfleyip pöflemeye başladığında içindeki sinirinin azıcık dinmesini ummuştum.

"Seviyorum seni.. kapat!" Ardından telefonu yüzüme kapattı. Sanırım yumuşadığını hissedip kendine kızmıştı. Telefonu yan tarafıma koyarken derin nefesler aldım.

𝐁𝐋𝐎𝐍𝐃𝐈𝐄, barış alperHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin