SARI PAPATYA'NIN LANETİ

12/~Aisha~

Yapmak düşünmenin de ötesinde olan bir karar. Bazen düşünmek yerine yapmak doğru karar olur. Kısmende olsa oluruna  bırakmak gerekir hayatı. Belki de bunun sayesinde istediğim hayata ve insanlara kavuşabilirim. Ama zaten insanların birçoğuna kavuşmuş bulunmaktayım. Bu bile bana yetiyor gibi görünse de yetmiyor. Bir insan binlercesi gibi mi özlenir?

                                    ~Aisha~

                         Bölüm başlangıcı;
Dışarı çıktığımda bir kadın uçarak etrafı parçalıyordu.
"Tüccar; bu Aisha"dedi.
"Aisha da kim"dedim.
"Tüccar; Aisha firavunun kızı. Bir gün mısır halkından intikam almak için kendine kara büyü yaptırmıştı. Ve söz verdiği gibi de dönü"dedi.
"Neden intikam alıyor ki"dedim.
"Tüccar; mısır halkı kedisini  gözlerinin önünde canlı canlı gömdükleri için buna dayanamayıp kendine kara büyü yaptı. Ve kendini canlı canlı mumyalattı. Son sözleri de 'mısır halkının mezarı olacağım'dı."dedi.

Bu tüyler ürperticiydi. Kendini diri diri gömen biri uyandığında yapacaklarını aklımız bile almaz. Hemen arkadaşlarıma zarar gelmemesi için ejder olup karşısına çıktım.
"Aisha;sende kimsin"dedi.
"Ben Eli. Arkadaşlarıma zarar veriyorsun. Ve bu benim hiç hoşuma gitmiyor"dedim.
"Aisha;karşımdan çıkmazsan seni de yok ederim"dedi.
"Önce bir konuşalım sonra neyi yapmak istersen yaparsın"dedim.
Yavaşça yere doğru inmeye başladım. Ardımdan o da inmeye başladı.
"Aisha;ne konuşacağız"dedi.
Önce normal halime döndüm. Ve birden Aisha susuverdi.
"Aisha; sen çok iyi görünüyorsun. Daha önce mısır halkında senin gibisini görmemişdim"dedi.
"Konumuz bu değil. Neden bu şuçsuz insanlara saldırıyorsun"dedim.
"Aisha; bu insanlar benim aşkımı , kedimi öldürdüler"dedi.

"Kedini öldüren birkaç insan yüzünden diğer insanları suçlayamazsın. Ve ayrıca senin kedini öldüren insanlar yıllar önce hayatlarını yitirdiler"dedim.
"Aisha; şey ben okadar öfkeliydim ki ne yapacağımı bilemedim. Bu öfke kendimi bile affedilmez şekilde öldürecek kadar dı"dedi.
"Bazen insanlar çok öfkelenir. Bu öfke hayatlarını onlardan alacak kadar bile büyük olabilir. Ama bu öfkeyi kontrol edip sakin kalabilen insan gerçek insandır. Herkesin kendine göre sorunları vardır. Fakat bunu kontrol edip ona üstünlük sağlamamız gereklidir. Bunu her insan yapamaz. Sadece kendini taşıyabilen yapabilir. Bir öfke yüzünden kendi hayatını alınca herkesin arkandan üzüleceğini sanarsın ama aslında anında unutulursun . üzülmüş rollerine bürünürler. Birkaç yıla adını bile hatırlamaz duruma gelirler.Yaşayıp o insanları gördüğünde artık onlara yanaşmayı dahi istemezsin. Öfkenin aksine aşk en güzel duygudur. Aşık olan kişi kendini yeniden tanımaya başlayan kişidir. Herşeyi,herkesi ardında bırakıp sadece o kişiye yönelirsin. Bir günlük ömrünün kaldığını bilsen bile  diğer insanların ne söylediği umurunda olmaz. Öfke kusmak yerine herşeyi anlayış ile karşılarsın."dedim.

"Aisha;vay canına sen gerçekten çok sabırlı birisin. Benden nekadar küçük olsan bile bir duygu ile tüm hayatım kadar tecrübe edinmişsin. Ve bana birsürü şey öğrettin sadece bir konuşman ile sana sonsuz teşekkür ederim. Ama ben senin gibi değilim. Öfkeme yenik düşüyorum. Şuan hertarafı parçalayıp,yıkmak geliyor içimden"dedi.
"Öfkenin herzaman kontrolü vardır. Sadece bunu nasıl yapacağını öğrenmen lazım. Her insanın farklı bir yöntemi vardır. Mesela ben öfkemi çizime kusarım sonucu ise mükemmel olur. Sende buna benzer birşey yapabilirsin. Bir hobi ya da uğraşı bularak"dedim.
"Aisha; kedim ölmeden önce bende heykeller yapardım. İnsanlara bakıp onları tasarlamaya çalışırdım."dedi.
"Ne güzel işte böyle yapabilirsin. Tekrar kendini buna adayarak kendini öfkeden uzak tutabilirsin"dedim.
"Merliya;biz nereye gidelim"dedi.
"Merliya ve teressa siz timmy ve lindayı gemiye götürün. Falcı kardeşler siz Amy ile halkı sakinleştirin. Bende Aisha'yı götüreceğim"dedim.