ZEVAHİR

Zevahir 1

1. BÖLÜM "İHTİMAL"

Her ölüm, ardından başka bir ölümü getirir.

🍃

Genç kadın elindeki sigarasından başka bir duman daha çekti. Çektiği dumanlar sanki ciğerine gitmiyor, boğazında birikip yumru oluşturuyordu. İçine ne kadar çekerse çeksin boğazındaki lanet histen kurtulamıyordu. Ne ara bittiğini bilmediği sigarasından son dumanını çekerek, önündeki küllüğe bastırarak söndürdü.

Sanki her sigarasını söndürdüğünde içindeki yangını da söndürmek istiyordu. Ne kadar içerse içsin ne kadar söndürürse söndürsün, o yangın geçmiyordu. En sonunda sönen sadece sigara oluyordu.

"Sence şurada oturan adamın ölmek için kaç günü kalmıştır?"

Sorduğu sorunun muhattabı işe yeni başlayan, ona ihanet edecek kadar aptal olan korumasıydı. Soruyu sorarken yüzüne bakmadığı için adam üstüne alınmamış, etrafı kolaçan etmekle meşguliyetini korumuştu.

"Soruma cevap ver yeni!" diyerek yeni gelen adamın dikkatini kendine çekmişti.

Patronunun ona "Yeni" demesiyle, es geçtiği soruyu cevapladı. "Efendim tam tahmin edemiyorum ama yaşlı ve cılız vücudu çok uzun yaşamayacağını gösteriyor."

Karşı komşusuna bakan kadın tam tersini düşünüyordu. Yaşlı olabilirdi fakat gözlem yaptığı kadarıyla sağlıklı bir yaşam sürüyordu. Her gün köpeğiyle yürüyüşe gidiyor, sağlıklı beslenip çiçekleriyle ilgileniyordu. Ani bir şey olmadığı sürece daha yaşayacağı uzun yıllar olduğunu biliyordu.

"Cık" diye ses çıkardı kadın. "Yanlış tahmin... Beyin fonksiyonlarının çalışmadığı gibi gözlerinde işe yaramaz. O yaşlı komşum senden daha çok yaşayacak." Adam kendine hakaret edilmesine ve son sözlere anlam veremezken sesini çıkarmama kararı almıştı.

"İnsanlar çok tuhaf biliyor musun yeni? Kendini bile bile ölüme itmek... Akıl kârı değil! Hayır birde kendilerini zeki sanıyorlar ya..." Kadın gür bir kahkaha atarak paketinden yeni sigarasını çıkardı. Adam tam sigarasını yakmak için adımlarken, kadın eliyle durması için işaret verdi. Koleksiyonlarından biri olan çakmağını çıkarıp sigarasını yaktı. Aptal bir korumaya sigarasını yaktırtmayacaktı elbette.

"İhanet diyorum yeni, ihanet!" Adam bu konuşmanın neden yapıldığını artık anlayarak gerildi. Gergin vücuduna ek olarak alnından akmaya yüz tutmuş terleri, silmek için hareket bile edemiyordu. Karşısında ki kadın her hareketini anlayacak gözleme sahip biriydi. Gözleri adama değmese bile, adam ayakta durduğu yerden kımıldayamıyordu.

Sigarasından bir duman daha çeken kadın, yanında ki adamın gerginliğini anlayabiliyordu. Başını çevirmesiyle terleyen adamın mosmor olduğunu gördü.

"İyi misin yeni? İstersen içeri girelim, yediğin bir şey dokundu sanırım?"

İhanet etmek için girdiği işteki patronunun söylediklerini duyamadı. Vücuduna yayılan sıcaklığı hisseden adam ne olduğunu anlamaz şekilde elini karnına koydu. Midesinde hareketlilik oluşuyor, kusacak gibi hissediyordu. Damarında akan kan sanki kaynamış su gibi derisini yakıp geçiyordu. Bacakları titremeye başlayarak kendini taşımaya mecali kalmayana kadar direnmeye çalışmıştı. Birden kendini yerde bulmuş, gömleğinin düğmelerini açarak boğulma hissinden kurtulmak istemişti.