𝘢 𝘫𝘢𝘳 𝘰𝘧 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘴 𝘧𝘰𝘳 𝘺𝘰𝘶, 𝐟𝐮𝐬𝐡𝐢𝐤𝐮𝐠𝐢 ✓

1

Gecenin siyaha karışmış mavi tonlarını yansıtan denizin seslerine, iki gencin mutluluk dolu kahkahaları da dahil oluyordu.

Uçsuz bucaksız gibi görününen bu sahilde onlardan başka kimse yoktu.

Kızın uzun, beyaz elbisesinin uçları suya değiyor, o yukarı çekse de pek bir anlam ifade etmiyordu.

Elinde tuttuğu bir çift beyaz, bilekten bağlamalı, topuklu ayakkabılarını şakaya karışık bir sinirle yukarı kaldırması ile kendisinin de havalanması bir oldu.

Çocuk, gülerek kızı kucağına alıp döndermeye başladığında ikisinin şen şakrak kahkahaları tüm sahili, ve hatta tüm kasabayı inletecek yükseklikte çıkıyordu.

İkisinin kahkahaları gecenin karanlığına gömüldü.

Birlikte eğlendikleri anlar sadece küçük, tatlı birer hatıraya dönüştü.

Çocuk titreyen ellerini saçlarına götürdü. Sinirle saç diplerini çekiştirirken gözlerinden akan yaşlara engel olamıyordu.

"Benim yüzümden oldu." dedi yanında oturan pembe saçlı arkadaşına.

"Hepsi benim yüzümden!"

Hatıralarındaki denizin kokusunu, sevgilisi ile olan kahkahalarının sesinin yerini şimdi ağır hastane kokusu ve anlamsızca atılan feryatlar almıştı.

Bu anılar da birbirine karıştı.

Rahatsız hastane koridorlarının yerini, çocuğun dağınık, atılmayan çöplerden dolayı kötü kokmaya başlamış, perdelerin açılmaması ile daha da karamsar bir hâl almış olan evi aldı.

Dudaklarının arasına aldığı sigara bu ortamı tasdiklercesine yanarken, yanmış ve uzun bir hâl almış olan sigara külünü umursamazca kağıtlardan oluşan çöp yığının üzerine attı.

Renkli renkli kağıtlardan kestiği şeritleri sırası ile birer kağıttan yıldıza çevirirken iç çekerek karşısındaki küçük resim çerçevesine baktı.

Biricik sevgilisinin en güzel resimlerinden biriydi bu. Sahi, onun için bütün resimleri en güzelleriydi.

Katlamayı bitirdiği bir kağıttan yıldızı da kavanozun içine attığında  uzanarak resim çerçevesini eline aldı.

Çerçevedeki dünyanın en güzel kadınına bakarken o, oturduğu sandalyede çerçeveye sarılarak uyuya kaldı.