Behind Secret Rooms-T.M.Riddle

2.

*iki ay önce*

"Elinde kahverengi çantası ve bir kutu vardı. Çantayı masanın üzerine bıraktı. Bana doğru yaklaştı.Belimden tutup kendine çekti . Yüzümü başka yöne çevirdim. Onu görmek ve bana yaklaşmasını istemiyordum. Sol eliyle çenemi tutup kendi yüz hizasına getirdi. Elleri soğuktu. Yeşil gözlerindeki alaycı bakışı tüm vücudumu kaplıyordu.Nefesini yanaklarımda hissediyordum
Dudaklarını dudaklarıma birleştirdi.Sahte öpücük kondurdu. Bu canımı çok fazla yakıyordu. Beni sevmeyen, hatta benden nefret eden biri beni öpüyordu. Kocam olacak bu adamı zerre kadar sevmiyordum. Sadece kötü emellerine alet edip duruyordu beni.Sahte öpücükleri gül dikeni gibi dudaklarıma batıyordu.Soğuk bakışları kalbimi delip geçiyor, her seferinde beni öldürüyordu. Marvolo bana hayatımın aptallıklarını, yaptığım hataları hatırlatıp, yüzüme sert rüzgar gibi çarpıyordu.

"Merhaba karıcım" dedi son kelimesinin üzerine bilerekten bastırarak.

"Evde yalnız başına umarım sıkılmıyorsundur" alayla kaşlarını kaldırdı ve dudağının bir kenarı buruk bir şekilde gülümsedi.

"Sıkıldığını düşündüm ve senin için bir hediye aldım.Aç bak istersen.Uyarı sakın elinden yere düşüreyim deme yoksa sonun olurum."

Kutuyu korkarak elinden aldım açmak istiyordum.Ama içinde sanki katılaşmış bir sıvı vardı.Kutunu açtığımda korkunç bir koku yüzüme çarptı.İğrençti.Hızla onu masaya bırakıp iki adım geri çekildim.Kutuda olan kandı.İnsan kanı.Muggle kanı.

Verdiğim tepki Tom'u pek mutlu etmişti. Kahkaha atıp duruyordu.Bir anda bana yaklaştı kutuyu eline aldı ve bana doğru uzattı.

"Korkma tut şunu" kutuyu elime zorla aldım.İğrenç koku yüzünden az kalsın kusucaktım.

"Şu gördüğün kan...aferin doğru tahmin ettin. Bununla bir tablo yapacaksın. O kadar mükemmel olmalı ki evimize gelecek misafirler hayran kalsın. El becerinin olduğunu biliyorum. İki tane göz çiziceksin.Öyle gözler ki, nereye gidersem gideyim beni izlesin.Bakışlarında işkence,acı,vahşet çektiği gözüksün. Tıpkı masum birine biranda 'Avada Kedavra' ya da 'Crucio' laneti yapmış gibi.Anladın mı?Karıcım?!"

Gözlerimden yaşlar akıp yanaklarıma süzülüyordu.Nasıl bu kadar korkunç biri olabiliyordu?!Neden bana bu kadar eziyet ediyordu.Onun kalbi yok muydu?Acımasız gözleriyle bana baktı,yanıma yaklaştı ve kulağımın üzerine düşen saçlarımı işaret parmağıyla arkaya attı.

"Eğer uslu bir kız olup dediklerimi yaparsan belki sana günde üç öğün yemek ve kitap okumana izin veririm.Eğer doğru düzgün yapmazsan sana neler yapacağımı tahmin bile edemezsin"

Yanağımdan öptü ve yukarı kata kendi odasına çıktı.

*Bugün*

Kahveleri getirmek için mutfağa gittim.Herkes için fincanlara kahve süzdüm ve yanına Raquel'in getirdiği çikolatadan koydum.Kahveleri misafirlere dağıttım.

Raquel biranda soru sordu:
"Neden bu kadar sessiz ve sakinsin Alicia?Sanki hiç mutlu gözükmüyorsun."dedi herkesin bakışını üzerimde hissettim.

"Sadece bu aralar kendimi yorgun hissediyorum. Merak etmeyin ben iyiyim."dedim ve kahvemden bir yudum aldım.

"Yoksa Tom sana iyi bakmıyor mu?" dedi ve kahkaha attı Clara herkes ona eşlik etti.Zorla gülümsedim.

"Açıkçası ben de sizin gibi bilmiyorum.Alicia hayatım,yeterli besleniyor musun?Yoksa ben işte olduğum zaman yemek yemiyor musun?" dedi oldukça nazik bir tonla.

"Hayır,Marvolo,ben iyiyim" dedim

"Tabii,Tom gibi eşsiz bir eşe sahip her kadın mükemmel olmalı.Kendine dikkat etmeli.Tom'dan eminim Alicia'a iyi bakıyordur."Raquel sanki alaycı bir tavırla söyledi.

"Ah...yarın yine iş günü olacak.Saat geç oldu.Hadi Clara biz artık kalkalım.Her şey için teşekkürler.Sizin gibi bir çiftle arkadaş olduğumuz için gerçekten çok şanslıyız."dedi Fred ve kalkıp Clara ile birlikte koridora doğru ilerledi.

Ronald ve Raquel de çok geçmeden gittiler.Her zamanki gibi Raquel bizi evine davet etti.Ama Tom her misafir ve bir arkadaş bunu yaptığında ne yapar ne eder bir bahane bulur ve davetten kaçınırdı.Bazen işleri çok olur,bazen ben hasta olurum,bazen tatile çıkarmışız ve bunun gibi daha çok yalanlar ve bahaneler...

"İyi idare ettin.Yavaş yavaş öğreniyorsun.Tabii yanlış yaparsan ne olacağını iyi biliyorsun."

*bir ay önce*

"Sahte bir tatile çıkmıştık..."

"Güya ben ve muhteşem eşim Paris'te romantik bir tatil geçirmiştik.Hotel odası kiralayıp orada kalıcaktık.Gittiğimiz her yerde Tom benim resmimi çekiyordu,zorla gülümseyip sanki mutluymuşum gibi fotoğraf makinesine pozlar veriyordum."

"Gülümse hadi,insanlar bu aptal ve salak şeye inanması gerekli gülümse bu yüzden"

Bu fotoğrafları resim albümü için çekiyordu.Misafirler bunları gördüğünde benim ne kadar mutlu bir eş olduğumu düşünürdü.

Hotele geldik.Odada çift kişilik yatak bir çalışma masası.Büyük pencereler.Banyo ve televizyon vardı.Hava soğuktu.

"Ben duşa giriyorum.Sakın aptallık edip burdan kaçayım deme."dedi tehditkar ses tonuyla. Gömleğinin düğmelerini açmaya başladı. Siyah kenarında çizgileri olan bir pantolon giymişti. Dalgalı saçlarını eliyle arkaya itti. Dolaptan bir havlu aldı. Vücudu bembeyazdı ve daima güzel kokuyordu. Özenle giysilerini katladı ve yatağın kenarına yerleştirdi.Banyoya girdi.Su sesi geldiğinde içimde hafif bir rahatlık oldu.

Çantaları açıp birer birer bakmaya başladım. Bana gerekecek malzemeleri almak istiyordum.

Ama burda pek işe yarayacak bir şeyler yoktu. Kapını açmak için elimi kapı koluna götürdüm. Çevirdim...açıktı.İçimde bir umut kabarmaya başlamıştı. Vaktim çok azdı. Üzerimde ne para ne de ihtiyacım olan hiç bir şey yoktu.Hotelin rezervasyon yerine geldim.

"Lütfen bana yardım edin.Bakın benim kocam olacak o adam beni kaçırdı ve buraya getirdi.Zor durumdayım.Lütfen yardım edin." dedim ve ağlamaya başladım.Başka çarem yoktu.Beni anlar diye bu kadından yardım istiyordum.

"Lütfen burda bekleyin bayan.Hemen Hotel sahibini buraya çağırıyorum" dedi ve gitti.

"Benim zamanım yok lütfen..." ellerim titriyor ve nefesim gittikçe kesiliyordu.Ne yapacağımı bilemez haldeydim.Sanki arkamdan Tom gelecek ve yine o iğrenç hayatıma geri dönecektim.

Banyodan çıktığımda Alicia hiçbir yerde yoktu. İçim rahattı.Kapıyı bilerekten kilitlememiştim. Zaten kaçacağını biliyordum. Hotele önceden haber vermiştim. Alicia güya psikolojik bir rahatsızlığı vardı.Ve ilaçlarını almadığı için kaçmaya çalışıyordu.Tabii benim gibi şık ve kenardan oldukça akıllı görünen bir profesöre kim inanmazdı ki...

Giysilerimi giydim.Saçlarımı kuruttum.Her zamanki parfümümden sıktım. Ve merdivenleri inmeye başladım. Alicia rezervasyon önünde ağlıyordu...

bol bol yorumlarızı bekliyorum💔