Ο ξάδερφος του Νίκου, Αλέξης, γύρισε από τις δουλειές του αργά το απόγευμα. Ήταν ένας από αυτούς τους ανθρώπους που δούλευαν σκληρά και σπανίως είχαν χρόνο για την προσωπική τους ζωή. Όταν έμαθε για την κατάσταση του Νίκου, αμέσως άλλαξε πορεία για το νοσοκομείο.

Η Άννα και η οικογένεια του Νίκου ήταν εκεί για να τον υποδεχτούν. Η χαρά και η ανακούφιση που ένιωσαν όταν τον είδαν ήταν αναπόσπαστη από την ανησυχία και την ένταση των προηγούμενων ημερών.

"Πώς είσαι, Νίκο;" ρώτησε ο Αλέξης με ανησυχία, πλησιάζοντας το κρεβάτι του Νίκου. "Δεν έχεις ιδέα πόσο μας έλειψες όλους."

Ο Νίκος χαμογέλασε κουρασμένα, αλλά με μια αίσθηση ανακούφισης. "Κάθε μέρα είναι καλύτερη," απάντησε. "Και είμαι έτοιμος να κάνουμε τα πάντα για να βρούμε τον Αλέξη και να τον φέρουμε πίσω."

Μετά από μια σύντομη κουβέντα, ο Αλέξης και οι υπόλοιποι αποφάσισαν να βοηθήσουν στην έρευνα. Ήταν σαφές ότι αυτή η οικογενειακή προσπάθεια ήταν η καλύτερη ελπίδα τους να βρουν τον αγαπημένο τους Αλέξη και να τον φέρουν ασφαλή πίσω στο σπίτι τους.

Ενοχές Where stories live. Discover now