Welcome To The Mafia

4.GÖZLER YALAN SÖYLEMEZ

Şarkılar:Dolu Kadehi Ters Tut-Karanlık
Adamlar-Acının İlacı

"Onun saçlarıyla oynadığım için uykusu geliyordu, benimse onun kokusunu aldığım için."

(Türkçe konuşuyorlar)

Gerçekten de ölüm insanı hiç beklemediği bir anda bulabiliyormuş. Daha düne kadar asla aklıma gelmeyecek olaylar yaşıyordum.Adamın biri evimi basıp kolumu yaralamış,bir başkası beni evine alıp koruyacağını söğlemiş,şimdi de o evde tekrar saldırıya uğruyordum.

Hep ölmekten korkmadığımı düşünüyordum ama şimdi anlıyordum aslında ölmekten ne kadar korktuğumu. Neden korkuyorum ki?Ölsem arkamdan ağlayacak biri bile yok.Öz ailem beni sevmemiş,kim benim için ağlasın ki?

En azından üvey babam geri gelince bana ne olduğunu öğrenmek istermiydi, yoksa umrunda bile olmaz mıydım?

Benim tek üzüldüğüm yarım kalan hayallerimdi.Yunus görmeyeceğim en azından Siyah Damarlı Kelebekleri görseydim.

Artık ölümü kabullenmiştim,gözlerimi kapatığ tetiğe basmasını bekliyordum.

Ve bir ses yükseldi.

Hayır silah sesi değildi,birşey yere düşmüştü

Herşey o kadar hızlı oldu ki yaşadığım korku da buna eklenince olanları anlamam zor olmuştu.

Gözümü açtığımda az önce adamın elinde olan silah yerdeydi.Adam beni vurmaya odaklandığı için Verena'yı unutmuş olmalıydı.

Verena ve o adam aynı anda silahı almak için yere eğildiler ama Verena daha hızlı davranıp silahı aldığı gibi adamın kafasına sıktı.

Duyduğum yüksek ses,gördüğüm görüntü ve yüzüme gelen kan çığlık atmama neden olmuştu.

Verena hemen silahı yere atıp bana taraf geldi."Özür diledim Gece,ama...ben onu öldürmezsem o bizi öldürecekti."

Kapattığım gözümü açıp yere baktım. Adam kanlar içinde sırtüstü yerde yatıyordu.Tekrar gözümü kapattım. Ayaklarım beni taşıyamadığında düşecek gibi oldum.Verena buna izin vermeyerek yatağa oturmamı sağladı.

Birkaç dakika sonraysa Aleksandr'ın endişeli ve korkmuş sesiyle ismimi bağırdığını duydum.

.....

Aleksandr Peter ve Kaan'la birlikte depoya gelmişti.Raveni bağladıkları sandalye yere düşmüş,elini ve ayaklarını bağladıkları ipler de kesilmişti. Deopunun içinde ve dışında bazı yerlerde vurulan adamlara ait kan lekeleri vardı.

Raven'in kaçmasına yardım edecek tek kişi Vernen'di.Ama bunu yapacağını hesaba katmadığı için depoya sadece on adam koymuştu ve hepsi ölmüştü. Şimdiyse deponun önünde durmuş olayı anlatmak ve cesetlerini vermek için yakınları ile konuşuyorlardı.

Aleksandr son aile ile de konuşup telefonu kapatacağı sırada evdeki korumalardan birinin aradığını gördü. Acil bir durum olmalıydı yoksa kesinlikle Aleksandr'ı değil Peter'ı ararlardı.

Aleksandr elefonu açtığında duyduğu ilk ses arkadan gelen silah sesleriydi. Sonrasında adam tedirgin sesiyle eve saldırı yapıldığını dedi.

O an Aleksandr'ın yüzünde korktuğunu belli eden bir ifade yarandı,aklına ilk gelen Gece oldu.Ya ona birşey olduysa?Verena ve Ronan kendilerini korumayı biliyorlardı.Gece'yi de korurlardı değil mi?Etrafta da o kadar koruma vardı.Ona birşey olmazdı değil mi?

Hemen telefonu kapatıp arabaya taraf koştu. Eyüp'ün 'Ne oldu gene?"diye bağıran sesini duyduğunda"Eve saldırı yapılmış."dedi Aleksandr.Üçü de onu takip etmeye başladı.Kaan birinin kalıp ölen adamların aileleriyle ilgilenmesi gerektiğini dedi.Oysa bu Aleksandr'ın umrunda bile değildi.Tek istediği hemen eve gidip sevdiği kadının iyi olduğunu görmekti.