ភាគ4

99 11 2
                                    

Lee:បងធ្លាប់ជឿជាក់លើអូនទេ??

Pop:....(ស្ងាត់មាត់ព្រោះថាគេមិនជឿជាក់លើមនុស្សដែលនៅនិងមុខខ្លួននេះនោះទេ)

Lee:មិនអីទេសម្រេចតាមនិងទៅ(ច្រានpopចេញដើរចេញទៅជាមួយនិងទឹកភ្នែក)

-ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកleeក៏ចាប់ផ្ដើមឃ្លាតឆ្ងាយពីmichaelព្រោះpopតែងតែតាមleeគ្រប់ជំហាន

Pop:អូនមួយរយៈនេះកើតអី?

Lee:អូនមិនបានកើតអីទេ!

Pop:អូនចូលចិត្តធ្វើអីលាក់ៗបង!!

Lee:បងគិតច្រើនពេកហើយ

Pop:ចឹងមែនទេ??តែបងឃើញអូនលួចលាក់ខលរកគេរាល់ថ្ងៃនិងជាស្អី!?(ចាប់ច្របាច់កដៃរបស់lee)

Lee:popលែងអូន...អូនឈឺណាស់

Pop:វាលើសពីមិត្តមែនទេ?

Lee:អូនឈឺណាស់លែង!

Pop:ឆ្លើយ!

Lee:មិនមានអ្វីលើសពីមិត្តទេ!...បងលែងអូនទៅបានទេ!

Pop:កុំកុហកបងឲ្យសោះណា! ព្រោះបងស្អប់មនុស្សកុហកបោកប្រាស់ខ្លាំងណាស់ បងនិងមិនដោះលែងមនុស្សដែលកុហកបោកប្រាស់បងទេ បងនិងធ្វើឱ្យសមតម្លៃដែលហ៊ានបោកប្រាស់បង!(សម្លឹងមុខleeដោយក្រសែភ្មែកគួរឲ្យខ្លាច)

Lee:បងមើលមុខអូនបែបនិងធ្វើអី?(ចាប់ផ្ដើមញ័រខ្លួន)

Pop:បងគ្រាន់តែមើលឲ្យច្បាស់ថាបងអាចជឿជាក់អូនបានអូននឹងគ្មានថ្ងៃកុហកបោកប្រាស់បងទេពិតអត់?

Lee:ពិតមែនហើយ...

Pop:បងជឿជាក់អូន(ប្ដូរទឹកមុខពីគួរឲ្យខ្លាចមកជាធម្មតាហើយអោបleeយ៉ាងណែនផ្អឹបនិងទ្រូង)

Lee:...(ខ្លួននៅញ័រដូចជាកូនចាបធ្លាក់ទឹក)

Pop:បងធ្វើឲ្យអូនភិតភ័យហើយមែនទេ?

Lee:អត់ទេ(គេចចេញពីpop)

Pop:ហេតុអីក៏ញ័រដល់ម្ល៉ឹង?

Lee:អូនមិនស្រួលខ្លួន

Pop:ច្បាស់ហើយ?

Lee:ច្បាស់

Pop:បងនិងមិនធ្វើឱ្យអូនភិតភ័យទៀតទេ អម្បាញ់មិញបងសុំទោស បើអូនមិនកុហកឬក៏បោកប្រាស់បងរឿងអ្វីទេអូនកុំភ័យអីបងនិងមិនធ្វើអីអូនទេ មើលថែថ្នាក់ថ្នមអូនដូចមុនចឹង

Lee:popបងពិតជាគ្មានថ្ងៃស្រលាញ់អូនពិតមែន មែនទេ?តើអូនល្ងង់ខ្លាំងណាស់មែនទេដែលព្រមធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីក្ដីស្រឡាញ់តែម្ខាង(គិតក្នុងចិត្ត)

Pop:អូនខឹងបងហើយមែនទេ?

Lee:អូនខឹងបងធ្វើអី??

Pop:គឺអូនស្ងាត់មិននិយាយរកបង...

Lee:អូនប្រាប់បងហើយតើថាអូនមិនស្រួលខ្លួន

Pop:ទៅមន្ទីរពេទ្យដែរទេ?

Lee:មិនអីទេសម្រាកបន្តិចលែងអីហើយ

Pop:មិនអីពិតមែន?

Lee:ពិតមែន

Pop:អូខេចឹងអូនសម្រាកទៅបងទៅបង្ហើយការងារសិន(អង្អែលក្បាលleeតិចៗរួចក៏ចាកចេញទៅ)

📳

Michael:ឯងយ៉ាងម៉េចហើយ ហេតុអីក៏ស្ងាត់ឈឹងចឹង?

Lee:គឺមួយរយៈនេះគាត់ចម្លែកណាស់តាមសួរនាំយើងគ្រប់យ៉ាង សង្កាត់ពាក្យកុហកបោកប្រាស់ ហើយយើងខលទៅរកឯងក៏គាត់សួរថាលើសពីមិត្តដែរទេ!

Michael:ប្រហែលជាមកពីការប្រច័ណ្ឌហួងហែងទេដឹង....

Lee:បើជាចឹងមិនអីទេតែយើងខ្លាចគាត់ចាប់បាន

Michael:កុំគិតច្រើនអី ឥឡូវអញ្ចេះចុះឯងចេញក្រៅមកចាំយើងនាំដើរលេងបន្ធូរអារម្មណ៍

Lee:ចាំមើលសិនបើយើងចេញទៅបានយើងនិងប្រាប់ឯង

Michael:ok(ការសន្ទនាក៏បានបញ្ចប់)

Pop:ញ៉ាំទឹកដោះគោឆៅក្ដៅៗសិនទៅបងខំឆុងដោយផ្ទាល់ដៃ

Lee:អរគុណបាទ(ថាហើយក៏យកទឹកដោះគោនោះមកផឹកមិនយូរប៉ុន្មានក៏សន្លប់បាត់ទៅ)

Pop:ទៅស៊ើបមកថាmichaelនិងជាអ្នកណា!!!(ខលទៅកូនចៅ)ឈ្មោះពិតAshinមែនទេ?(សម្លឹងមើលទៅអ្នកដែលសន្លប់)
------
Lee:នេះម៉ោងប៉ុន្មានហើយ?(ទាញទូរស័ព្ទមកមើលឃើញថាម៉ោងមួយយប់ហើយប៉ុន្តែមិនឃើញpopទេ)popបងនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកមែនទេ?ឬក៏នៅក្នុងបន្ទប់ធ្វើការ?

Pop:អូនចង់ទៅណា?(មកក្រោយស្ងាត់ៗ)

Lee:គឺអូនរកបងនិង!!ងើបឡើងមិនឃើញ

Pop:បងនិយាយទូរស័ព្ទអម្បាញ់មិញ

Lee:និយាយទូរស័ព្ទម៉ោង1និងមែនទេ?

Pop:គឺជារឿងសំខាន់

Lee:ហើយអូនគេងលក់តាំងពីកាល?ហេតុអីអូនចាំអ្វីមិនបានសោះចឹង...

Pop:អូនប្រាប់បងថាមិនស្រួលខ្លួនអូនចង់សម្រាក...អូនចាំមិនបានទេឬ?

Stupid love (ចប់)Where stories live. Discover now