in search of an opportunity// barış alper yılmaz

prologue

bölüm sonunda notlar var

"Dün Wembley'de miydin?"

"Evet. Finali de ben yapacağım. Manchester derbisi!" Mateo, ben otururken bira bardağını bana doğru kaldırıdı. Mateo, Daniel - pub masasında diğer arkadaşımız - ve ben, ESPN İspanyol muhabirleriydik, Süper Lig'i haber yapıyorduk. Bu, Türkiye'deki ilk sezonumdu; Üniversiteden hemen sonra, İtalya, Fransa, Almanya İspanya gibi önemli yerlerde çalıştım. Türkiye'ye gelmek er ya da geç olacaktı.

"Ben de aslında bir finali yapıyorum. Haftaya Çarşamba günü RAMS Park'ta olacağım." Galatasaray, bu sezon Süper Lig'in en beklenen maçında Fenerbahçe ile oynayacak, başa baş, şampiyonluğu belirleyen bir maç. Ve ben, bu maçta çalışacak kadar şanslıyım.

"Keşke ben o maçı alabilseydim," diye ıslık çaldı Mateo.

Tüm bu güzel tesadüf ise, ağabeyim Gökay'ın son 3 yıldır eşi Emilia ile birlikte İstanbul'da yaşıyor olması ve geçen yıl ilk yeğenim Elena'nın dünyaya gelmesiydi. Büyük bir ailem yok, aslında artık sadece Gökay ve ben varız. Bu yüzden, teyze olacağımı duyduğumda, Türkiye'ye taşınmak patronlarımın İspanya'daki muhabirlerden tasarruf etmesinden çok bir lütuf gibi geldi.

'Bottled' terimini kullanmayı gerçekten çok istiyorum." dedi Daniel gülümseyerek, ve hemen ona doğru bir patates kızartması fırlattım. "Sen Beşiktaş taraftarısın Daniel, sus artık.''

"Tamam, kişiselleştirmeye gerek yok, sakin olalım."

Her zamanki gibi pazartesi gecesi pubda vakit geçirdikten sonra, zarif bir şekilde dekore edilmiş stüdyo daireme geri dönüyorum. Bu sefer dekorasyon için 'toprak tonları' paletini seçtim. Artık toprak tonlarında bir daire kadınıyım. Bu heyecan verici. Aslında haftaya pazartesi maçtan önce temelli Türkiye'ye taşınıyordum ama bunu daha Mateo ve Daniel'a söylememiştim. Şu sıralar sadece git-gel halinde İspanya ve Türkiye arası uçuyordum ama bu yorucu olmaya başlamıştı. Buna devam etmek istemediğimi fark ettiğimde abime bu durumdan bahsetmiştim, onlar da İstanbul'a taşındığı için bu fikre sıcak bakmıştı. Sürekli taşınmanın en sevdiğim yanı, yeni bir ülkede yeni bir yer edinmek hayatımı boş bir tuval haline getiriyor. Her seferinde tamamen yeni bir insan olabilirim. Ama bu sefer farklı olacağını biliyordum, Türkiye'ye geri döndüğüm için içimdeki o özlem hissi yok oluyormuş gibi geliyordu.

Yatağa uzandığımda, uyuyamadığımı fark ettim. Sorunun sebebi ise bir Instagram profiliydi. Onun Instagram profili. Futbol ile çalıştığım tüm yıllar boyunca hiçbir oyuncuya bu kadar çekim hissetmemiştim. Bu mide bulandırıcı. Bu aşağılayıcı. Bu sezon onunla kaç kez röportaj yapmak zorunda kaldığımı sayamadım ve her seferinde aptal gibi kızarıyordum. Ve bu daha da kötüye gidiyordu. Barış Alper Yılmaz haftalarca uykusuz kalmama neden oldu. Insta uygulamasını bir kez daha açıyorum ve onun saçma derecede yakışıklı fotoğraflarına bakarak kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum. Bira ve patates kızartmasıyla dolu karnıma dokunup kendime gülüyorum. Asla olmayacak, kendimi aşmam gerek.

---

- ESPN: ESPN (Entertainment and Sports Programming Network), Amerika Birleşik Devletleri merkezli bir spor medya şirketidir. Televizyon kanalları ve dijital platformlar aracılığıyla spor içerikleri yayınlamakta ve spor haberleri sunmaktadır.

- "Bottled" terimi, birini zor durumda bırakmak veya başarısızlığa uğratmak anlamında kullanılır. Özellikle futbol argosunda, önemli bir maç veya anında performans düşüklüğü göstermek olarak yorumlanabilir.

- bu hikaye için çok heycanlıyım, wattpad'de hikaye yazmayı bırakalı çoook uzun zaman oldu artık tumblr ve ao3'de yazıyorum ama bütün ülkeyi etkisi altına aldığı gibi beni de aldı Barış dhfjvkksk Ve bu daha önceden yazdığım ingilizce bir kitabın biraz daha farklı, uyarlama hali gibi olucak eğer hızımı alamazsam başka kitaplarımı da çeviririm ama bakalım bu nasıl gidicek ona göre ilerleyeceğim.

Bu bölümü tekrar okumadan yayınlıyorum, sonradan düzenleyeceğim.

Okuduğunuz için teşekkürler 🩵