Hayır bu sefer hikaye mutlu sonla bitmeli.
Ders bittikden sonra sınıfda tek başıma kalmıştım her zaman ki gibi tek başıma acaba dışarı çıkıp hava mı alsam neyse ya en iyisi oturmak.
Aklıma bı anda geçmişde yaşadığım bir olay geldi kendimi kötü hissettim.
Geçmiş:
6-7 yaşlarındayken bir kersinde annemle babam yine kavga ediyorlardı ben de odamda oturmuş bı şekilde sesleri dinliyordum sert bir şeyin patlama sesini duydum aşağıya inip inmemek konusunda tereddüte düştüm fakat çocuk aklı aşağıya indim keşke inmeseydim.
Babam annemi dövüyordu annemin yüzü çok kötüydü o patlama sesi ise masanın üzerinde bulunan sürahiden çıkmış yerde sürahinin cam kırıkları vardı masanın üzerindeki yemek tabağınıda duvara fırlattı hem de içinde yemek varken ani olarak çığlık attım babamın hızla bana dönmesiyle arkama doğru adım attım ama nafile yanıma gelip kolumdan tutup yine beni kapıya doğru sürükledi elimden hiç bişey gelemezdi ben ne yaptım ki bu sefer hiç bişey yapmadım ki kapıyı açıp beni dışarı attı ve şunları söyledi :
"Sizden nefret ediyorum,anan yetmezmiş gibi başıma birde kızı çıktı" dedi.
Kapıyı suratıma sertçe kapadı yine sokak da kalacaktım yürümeye başladım ilk kez kavga etmiyorlardı hep ederlerdi.
Ne demek istemisti nefret ediyordu bunu biliyordum ama niye anan yetmezmiş gibi başıma birde kızı çıktı dedi.Neden ne yaptım ben size niye bu kadar bu öfken nefretin..
Şimdi:
Bi anda oturduğum yerden ayağa kalkdım lavaboya gidicekdim bı elimi yüzümü yıkasam iyi olucakdı.
Lavobaya girdiğimde boştu kimse yokdu.Aynanın karşısına geçip kendime bakdım.Niye güzel bir hayatım yok ki dedim.Ne yaptım ben size,suçum neydi. Beni sevmiycek,nefret edicek kadar ne yaptım... Suyu açıp yüzümü yıkadım daha sonra zil çaldı ve ben tekrar sınıfa girdim...
Son derste bitince eşyalarımı topladım tam gidiyordum ki sıranın altında bı hediye pakedi gördüm.
Sıranın altından pakedi aldım bunun benim sıramın altında ne işi vardı bana hiç kimse hediye almaz ki yoksa yine sınıftan birileri şaka mı yapiyo? pakedi salladım garip en iyisi açıp bakmakdı sonuçta benim sıramın altında olduğuna göre bana koyulmuştur demi.
Pakedi açtım içinde bir kutu birde not vardı notu elime alıp ne yazdığına bakdım üstünde benim adım yazıyordu hatta başka birşey daha yaşıyordu :
Seni o kadar çok seviyorum ki tüm hayatımı aydınlatıyorsun :)
Bunu kim koyduki diye dusunucekdim ki aklıma yabancı geldi tabi ki de o koymuştu başka kim koyabilirdi ki yani herhalde o koymuştur.
Kutuyu elime alıp içini açtım bı kolye vardı ilk kez biri bana hediye alıyordu ve istemsizce gülümsüyordum bu hoşuma gitmişti.
Kutuyu kapatıp yürümeye başladım eve gidince mesaj yazardım kendimi yorgun hissediyordum aslında eve gidince biraz uyuyup daha sonra da ona mesaj atabilirdim çünkü uykum da vardı.
15 dk sonra eve geldim ayakkabılarımı çıkarıp odama gittim çantamı kenara koydum elimdeki pakedi masanın üstüne bırakdım ve üstümü değiştirdim daha sonra aynanın karşısına geçip kutudan kolyeyi alıp boynuma takdim bunu hiç cıkarmıycakdım.
Fark etmediğim bişey vardı ve ben bunu şu an farkediyodum kolyenin kapağı açılıp kapanıyordu kapağı açmamla beraber orda yazan şeyle karşılaştım :
"Sen benim herşeyimsin"
Ayy yerim seni çocuk nehir yavaş ye sende bakıyorum da vuruldun öf ama napiyim yani galiba ben yabancıyı tanımadan ona çok pis vuruldum bide tanısam nolurdu acaba umarım en kısa sürede onunla tanışırım.
Bişey diycem sen şimdi bu çocuğa aşık falan olmuyon demi. Hani daha tanımıyosun ya galiba etkilendim ama neyse.
Yatağa doğru ilerledim ve uzandım iyi hissediyordum bı kaç saat uyusam yorgunluğumda giderdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bizim Hikayemiz//Yarı texting
RomanceHayatı boyunca hiç arkadaşı olmayan ve ailesinden de sevgi görmeyen Nehir'in günün birinde onu gerçekden seven biriyle tanışması.. Fakat Nehir'in bilmediği şeyler vardır peki ya Nehir bu sırrı öğrenirse? Bu bizim hikayemizdi Ne olursa olsun bizim h...