My Lovely Pianist

1

" ကိုကြီး ​မေ​မေက​မနက်စာရပြီ တဲ့ "

တံခါးခေါက်သံ​နောက်မှကပ်ပါလာ​သော ညီဖြစ်သူရဲ့အသံကြောင့် Pond အောက်ထပ်ကထမင်းစားပွဲဝိုင်းသို့ဆင်းလာလိုက်သည်။

" ဒီ​ည​ ​မေ​မေတို့ချင်းမိုင်ကိုသွားရမယ် "

" သားမလိုက်​တော့လို့ဖြစ်မလား ​​စာ​မေးပွဲနီး​နေ​တော့ကျောင်းမပျက်ချင်​တော့လို့ "

" ရပါတယ်သားရဲ့ ​မေ​မေတို့ကအလွန်ဆုံးကြာမှ ၂ ပတ်​လောက်ပဲ စာကိုပဲအာရုံစိုက်​ "

" ဟုတ် "

သူတို့မိသားစု​​မှာ အဘွားရယ်၊အ​မေရယ်၊သူရယ် ​နောက်ပြီး ၁၁ နှစ်အရွယ်ညီ​လေးတစ်​ယောက်ရယ်ရှိသည်။အဘွားက​​ နယ်ဘက်မှာပဲ​နေချင်သူဖြစ်တာ​ကြောင့်သူတို့နဲ့​တော့အတူမ​နေ။အဲ့အစား သူတို့သုံး​ယောက်က​တော့အချိန်ရတာနဲ့ ၁ လမှာ ၂ကြိမ်​လောက်ချင်းမိုင်ကိုသွားလည်ဖြစ်တယ်။

စားပြီး​သောက်ပြီး၍ လမ်းထိပ်ထွက်ကာမုန့်ဝယ်မလို့အိမ်တံခါးဖွင့်​​တော့ ​မေ​မေကသူ့လက်ကိုဆွဲကာလက်ထဲထီးထိုး​ပေးလာတယ်။

" မိုးရွာ​လောက်မယ်ထင်တယ် ယူသွား "

​မေ​မေက​​ကောင်းကင်ကြီးကိုတစ်ချက်ကြည့်ရင်း မှန်းဆကာ​ပြော​တော့ သူလဲ​ယောင်ယမ်းပြီးလိုက်ကြည့်မိ၏။ထိုမှတဆင့်လမ်းထိပ်ဘက်သို့အကြည့်​ရောက်ချိန်အိမ်​ပြောင်းကားတစ်စီးက သူတို့အိမ်​ရှေ့မှာရပ်ချလာသည်။

လူသစ်​တွေ​ပြောင်းလာတယ်ထင်မိတာ​ကြောင့် သူ​ရော​မေ​မေ​ရော ထိုကား​ပေါ်မှလူ​​​​တွေဆင်းလာတာကို​ငေးကြည့်​နေမိကျသည်​။အသက် ၃၀ ​ကျော်အရွယ်အမျိုးသမီးတစ်​ယောက်က အ​ရှေ့ခန်းမှဆင်းလာပြီးကား​ပေါ်မှ ပစ္စည်း​​တွေကို​​ခက်ခက်ခဲခဲဆွဲထုတ်​နေတာမြင်​တော့ သူလဲရပ်ကြည့်မ​နေနိုင်တာနဲ့သွားကူညီ​ပေးဖို့အတွက်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

" အန်တီခင်ဗျ ကျွန်​တော်ကူ​ပေးပါ့မယ် "

" အို အဲ့လိုဆိုအန်တီက​ကျေးဇူးတင်တာ​ပေါ့ ဒါ​တွေကအရမ်း​လေး​​တော့အန်တီတစ်​ယောက်ထဲမသယ်နိုင်ဖြစ်​နေတာ ဒါနဲ့သားက .. "