Invisible String

14

Maze:

Manila, i'm back.

I sighed heavily pagkababa ko sa bus.

I want to hatid Alliyah...pero she still need a space.

Hinanap ko na ang kotse ko.

Dilim na rin pala. Akala ko maaga pa.

I sighed heavily bago ko buksan ang pinto ng kotse ko.

I looked sa passenger seat. I miss her na agad.

Si Justine talaga may kasalanan nito eh.

My phone buzzed kaya tinignan ko muna.

Gea Apuli

(Gea) Madadaan ka sa condo ko?

(Maze) Oh, no. Why? Sasabay ka ba?

(Gea) Tanong ba 'yan? Hindi mo nga kami pinapasakay sa kotse mo eh. But no, just asking lang, bye.

Boang.

Sinuot ko na ang seatbelt ko at pinaandar na ang makina.

While driving ay napansin kong umaambon na.

Luh? Ayos-ayos ng panahon kanina eh.

I shrugged my shoulder at pinagpatuloy lang ang pagmamaneho.

Patagal nang patagal ay lalong lumalakas ang ulan.

I called Maila.

[Why? Pauwi pa lang kami.]

"Sinabay niyo si Alliyah?"

[Ayaw niya eh. Mag g-grab daw siya, sabi namin delikado na kasi gabi na, pero ayaw pa rin. Uupdate na lang daw niya kami but...wala pa rin chat.]

"What?"

[Yep, ayaw niya talaga. Ilang beses na namin pinilit.]

"Ok, thankyou." I ended the call.

Panay ang tingin ko sa relo habang binabagalan ang andar.

Just press the fucking watch, Alliyah. Ililiko ko talaga 'to.

Huminto muna ako sa gilid.

Ayokong bumalik agad, baka wala naman pala siya ro'n.

Pero gusto kong iliko! Gusto ko na siyang sunduin. Ayaw niya sa grab! I know that! Sabay kaming pumunta, kaya hindi niya dala kotse niya.

Bigla naman umilaw ang relo ko at pinakita ang location ni Alliyah.

Agad kong niliko ang kotse at binilisan ang pagmamaneho.

Lalong lumalakas ang ulan. I hope hindi siya nababasa sa sinisilungan niya.

Triny ko siya i call, pero naka off ang phone niya.

Just one call or one press, Alliyah. Pupuntahan agad kita.

Pagkarating ko kay Alliyah ay agad kong kinuha ang payong at lumabas sa sasakyan.