Stay with me

19.

Matthy pov:
Ik open mijn ogen bij het horen van een schel geluid. Ik kijk even om me heen en zie dat ik op de bank in slaap ben gevallen. Ik kijk even naar Rob, die ook ligt te slapen. "Rob er wordt aangebeld." zeg ik als ik het schelle geluid nog een keer door het huis hoor gaan. "Hm, bel dan terug." antwoord hij nog compleet van de wereld. Ik zucht en sta vermoeid op, waarna ik me naar de voordeur beweeg. Ik open de deur en zie een pizzabezorger staan en ik herinner me dan pas dat ik had voorgesteld om pizza te eten. "Meneer van de Graaf?" de bezorger kijkt me vragend aan. "Ehm ja." ik ben nog steeds niet helemaal wakker en pak de pizza's aan die mij worden aangereikt. "Eetsmakelijk en een fijne avond." zegt hij. Ik geef een klein knikje "Fijne avond, werkse nog." zeg ik, waarna ik de deur weer dicht doe. Ik loop weer naar de woonkamer, waar Rob nog steeds op de bank ligt te slapen. 

Ik zet de pizza's op tafel neer en pak twee borden uit de kast, die ik ook op tafel zet. Even denk ik terug aan de keer dat Robbie bij mij bleef eten op de dag dat Jesse eindelijk bij ons weg was gegaan. Jaïr had toen pizza besteld en ik had toen een van de beste avonden in een lange tijd. Ik voel de tranen een beetje achter mijn ogen prikken, maar ik slik ze weg. Daarna loop ik naar de bank en ga ik voorzichtig op Rob zijn bovenbenen zitten. Hij lijkt er niet van wakker te worden, dus ik buig naar voren en geef een paar kusjes op zijn wang. Hij kreunt wat en opent dan langzaam zijn ogen. "Meneer van de Graaf, uw eten staat op tafel." zeg ik zachtjes. Hij kijkt me even aan en leunt dan naar voren om een kusje op mijn lippen te planten. Als mijn toetje dan even wil opstaan, kunnen we gaan eten. Een grijns vormt op zijn gezicht, terwijl ik hem aan blijf staren. "Hm oké dan niet." grinnikt hij. Hij komt omhoog en staat op, waardoor hij mij gelijk op zijn heupen mee omhoog tilt. Ik sla mijn benen rond zijn middel en sla mijn armen rond zijn nek. Hij moet een stukje omhoog draaien om me aan te kunnen kijken en ik kijk in zijn lieve, groene ogen. Hij glimlacht en hij drukt een kusje op mijn lippen. "Fuck wat ben jij leuk." zegt hij, waarna hij nog een aantal kusjes op mijn lippen drukt. Zonder moeite zet hij me neer op één van de stoelen en zelf gaat hij aan de andere kant, tegenover mij, zitten. 

Tijdens het eten, voelt het weer net alsof we elkaar net de liefde hebben verklaard. De zorgen in mijn hoofd verdwijnen voor even als Rob domme grapjes maakt en we nog een aantal roddels bespreken. "Wanneer ben je deze week weer thuis?" vraag ik dan. Rob denkt even na en slikt zijn hap pizza door. "Vrijdag ben ik de hele dag thuis en woensdagmiddag ook om drie uur ofzo." ik knik. "Maar je mag altijd hierheen komen hè, ik ben er iedere avond sowieso." voegt hij toe. Wederom knik ik. Waarom kan ik me niet altijd zo voelen als nu? Gewoon gelukkig, zorgenloos. Ik voel een hand op mijn hand, waardoor ik weer terug in de realiteit kom. "Gaat het wel?" ik zie een bezorgde blik op zijn gezicht verschijnen. "Ja het ehh gaat wel, zat gewoon even in gedachten." antwoord ik. "Kom eens hier." zegt Rob en hij laat mijn hand los en tikt op zijn schoot. Ik sta op en Rob opent zijn armen, waar ik in kruip en op zijn schoot ga zitten. "Als ik je ergens mee kan helpen, mag je het gewoon zeggen schat.". Hij maakt nog een keer duidelijk dat ik het niet alleen hoef te doen, maar waarom wil ik het dan zo graag alleen doen? Alleen kunnen? "Ik hou zoveel van je Rob." fluister ik bijna. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en ik voel zijn handen zachtjes over mijn rug wrijven. "Ik hou zoveel meer van jou Matt." fluistert hij terug. Ik glimlach en denk terug aan de eerste keer dat we dat tegen elkaar zeiden, toen ik dacht dat er nooit iemand van me kon houden, omdat dat is wat mij altijd is verteld, toen kwam Rob in mijn leven. Hij is de enige die heeft bewezen dat hij om me geeft en dat eigenlijk nog steeds iedere dag bewijst. Tuurlijk heb ik ook Koen, Raoul en Milo, maar dat is anders. Rob is er echt dag en nacht en ik zou hem nooit kwijt kunnen raken, want dan raak ik zowel hem als mezelf kwijt. 

Rob en ik hebben zowat de hele avond geknuffeld, alsof we aan elkaar vast zaten. Ooit hoop ik officieel aan hem vast te zitten. Ik werp even mijn blik op de jongen die gehaast nog wat documenten voor zijn voetbaltraject aan het invullen is. Die moest hij blijkbaar voor tien uur deze avond ingevuld hebben, maar daar kwam hij om negen uur pas achter. In de tijd dat hij als een gek alle documenten aan het invullen is geweest, heb ik maar even een douche genomen. Rob was daar echter niet zo blij mee, want die wilde maar al te graag mee douchen. Dan staat Rob op van zijn bureau en laat zich naast mij op bed vallen. "Misschien moet ik de volgende keer mijn mail iets beter in de gaten houden." zucht hij. Ik grinnik zachtjes. "Oh vindt meneer dat grappig?" hij duwt zichzelf omhoog en komt boven mij hangen. Ik kijk in zijn ogen, die een speelse blik geven. "Hm?" zegt hij, wachtend op antwoord. "Ja, eigenlijk wel." zeg ik grijnzend. "Nou lekker dan, word gewoon uitgelachen door mijn eigen vriend." hij slaat zijn armen over elkaar als een peuter, waardoor ik zachtjes giechel. "Ben je nu boos?" vraag ik nog half lachend. Hij knikt. "En nu dan?" ik houd mijn hoofd een beetje schuin, wachtend op antwoord. "Hm, kusje." zegt hij na een korte stilte. "Kom dan." zeg ik met een grijns. Nog voordat hij echt kan reageren, trek ik hem aan zijn shirt naar me toe en ik verbind mijn lippen met die van hem. Ik voel al snel zijn tong tegen mijn lippen duwen en ik geef hem de toegang die hij wilt. Ik laat mijn handen een stukje over zijn lichaam glijden, waardoor hij zachtjes in mijn mond kreunt. Ik grijns een beetje, tot hij ineens terug trekt. "Is het weer goed?" vraag ik, hij knikt "ik kan niet lang boos blijven op jou, daarvoor houd ik echt teveel van je. Ondanks dat Rob natuurlijk niet echt boos was, geven zijn woorden me wel een warm gevoel. 

------------------------------------------------------------------------------------------

Sorry dat het weer zo lang duurde lol, werk sloopt me een beetje. Daarbij heb ik het waarschijnlijk als enige in heel Nederland warm dus ik slaap ook amper (dat deed ik al niet, maar nu heb ik een geldig excuus).

Anyways, ik hoef deze week maar drie dagen te werken, dus de rest van de dagen ga ik schrijven :)

Zorg goed voor jezelf 💗

xx