අපි සෙට් එක අද ඉස්කෝලෙට එනකොට පරක්කුයි වගේ.හැබැයි අපේ වෙලාවට තාම රැස්වීම පටන් අරන් නෑ.පරක්කු වෙලා ආපු එකත් එකාතකට හොදට ගියා.නැත්තන් අද කොන්ඩෙත් කපන් ගෙදර යන්න වෙන්නෙ.දන්නැද්ද ඔය කොලු කමට කොන්ඩෙ චුට්ටක් වවන් ඉන්නෙ අපි.ඒත් ඉතින් ඉස්කෝලෙ විනයබාර තට්ටයට අපෙ කොන්ඩත් එක්ක තියෙන්නෙ පුදූඌඌම විදියෙ ඇරියස් එකක්.එක්කො උගෙ තට්ටෙ නිසා අපි එක්ක ඉරිසියාවෙ ඒම නැත්තන් හැබෑවටම ඉස්කෝලෙ විනය ගැන තියන මෙව්ව එකට.ඒත් ඉතින් කොන්ඩෙන් පුලුවන්ද විනයක් හදන්න.නෑ ඉතින් මම කියන්නෙ පිස්සො වගේ නෙමෙයි සාමාන්‍ය විදියට කොන්ඩෙ චුට්ටක් තිබුනම හෙන ගහන්නෑනේ.ඕවට මම ඉතින් කතා කරන්න යන්නෑ ගුටි කන්න බැරි නිසා.හූම්ම්ම්ම්...
"අඩෝහ්හ්හ් මිනුකයා.යමන් ඉක්මන්ට ග්‍රවුන්ඩ් එකට.පරක්කු උනොත් යන්න ලැජ්ජයි බන්.අර පේලි හැදිලා ඉන්න උන් ඔක්කොම අපිව පිලි ගන්න වගේනෙ පරක්කු වෙලා යනකොට අපි දිහා බලන් ඉන්නෙ."
"ආහ්හ් යමන් යමන් ඉක්මන්ට.ඕයි පහන්.ඉක්මන්ට ඔය බෑග් එක තියලා වරෙන්."
" ඉදපන් මේ එනවා...හා හා යමන්."
අපි තුන්දෙනාම ඉක්මන්ට බෑග් තියලා ග්‍රවුන්ඩ් එකට දිව්වෙ පරක්කු උනොත් යන්න ලැජ්ජ නිසා.ලැජ්ජයි කිව්වෙ ඇයි ඉතින් අර පේලි හැදිලා ඉන්න උන් ඔක්කොම ඉස්සරහින් එන අපි ටික දිහා හෙනම අවදානයක් දීලා බලන් ඉන්නකොට කෝමද කියාහම්කො අපි ගැම්මට යන්නෙ.කෝම හරි තාම ලමයි පේලි හැදිලා නැති නිසා කඩි ගුල වගේ තියන ග්‍රවුන්ඩ් එක අස්සට අපි තුන්දෙනත් රින්ගගත්තා.
" අන්න බන් අපේ පන්තියේ පේලිය තියනවා."
" ආහ්හ් අර තියෙන්නෙ.යමන් යමන් පිටිපස්සට."
" උබ මැද හරියටවත් යමන් යුවී.කොටයිනෙ."
" අනේ බල්ලෝ.මන් එච්චර කොට නෑ හරී.උබලා පොඩ්ඩක් උස වැඩි වෙලා.එච්චරයි."
අමෝර් අමෝර් මුන් දෙන්නා හිතන් ඉන්නෙ මුන් හරී උසයි කියලා.මන් උසින් ටිකක් අඩුයි තමයි.එහෙමයි කියලා උන්ට ඕනෙ නෑනෙ මට එහෙම කියන්න.පර බල්ලො දෙන්නා.උන් දෙන්නටත් රවාගෙනම මන් ආවෙ පේලියේ ටිකක් ඉස්සරහට.නැත්තන් ඉතින් සර්ලත් කට පියන්නෑනෙ.අපි පුන්චි ලමයි කියලා හිතලද මන්දා උසේ පිලිවලට හැදෙඥ්ඥ උසේ පිලි වලට හැදෙඥ්ඥ ගගා මැරෙන්න හදන්නෙ.
YOU ARE READING
යුකී 🦋🍃| ongoing ( Non - fiction )
Romanceකැලෑ මල් ඉත්තක ගැමි සුවද තැවරුව හිරු බසින සැදෑවක දෙඅත් පටලවා ප්‍රේමයෙහි හද බැදුන කල්ප සසරෙහි වාරු වන්නට දෙහිතක පොරොන්දුව 🦋🍃
