එයාගෙ අර ගැඹුරු ඇස් දෙක මගෙ මූන පුරා ගියේ හරි සන්සුන්ව.මොකද්ද මේ මනුස්සයට මේ වෙලා තියෙන්නෙ.ඇයි මෙහෙම හැසිරෙන්නෙ.එයා කිසිම ගානක් නැතුව මගෙ මූන දිහා බලන් හිටියත් මට දැනුන අපහසුව නිසාම හාන්සි වෙලා හිටපු මන් ඉක්මන්ට ගහේ කදට පිට දීලා වාඩි උනා.ඒත් එක්කම මගෙන් ඇස් අහකට ගතපු එයා ලොකු හුස්මක් අරගෙන මන් හේත්තු උන ගහටම මට එහා පැත්තෙන් හේත්තු උනේ එයාගෙ සුවද මට තවත් ළගටම දැනෙද්දි.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
විනාඩි ගානක් යනකන් එයාවත් මගෙවත් අතර වචන හුවමාරුවක් නොවුනෙ ඇත්තටම මේ වෙන දේවල් නිසා මන් හිටියෙ ගොඩක් කලබලයෙන් වගේම පුදුමෙන්.
ඒත් මට එයා දිහා බලන්න ඕනනේ....අනික එයාගෙන් අහන්න දේවල් ගොඩක් තියනවා...ඒත් මාත් එක්ක වචන දෙක තුනකට වැඩිය කතා කරපු නැති මනුස්සයෙක් එක්ක මන් කොහොමද කතා කරන්නෙත්.
ටික වෙලාවක් වට පිට බල බල මාවම සන්සුන් කරගන්න සෑහෙන්න ගේමක් දීපු මම අන්තිමේදි අමාරුවෙන් බෙල්ල හරවලා මට එහා පැත්තෙ ඉදගෙන ඉන්න තෙවීශ් අයියා දිහා බැලුවා.මන් වටපිට බල බල ඉදපු ටිකට මේ මනුස්සයා අපි හිටපු තැනම බිම තිබුන කැලෑ මල් පොකුරක් කඩන් එක අතට අල්ලගෙන ඒ දිහා බලන් ඉන්නවා.ලස්සනයි.... මට හිතින්ම කියවුනේ ඇත්තටම මල් පොකුර අතින් අල්ලගෙන ඉන්න එයත් මල් කුමාරයෙක් වගේ නිසා.
තෙවීශ් අයියට තිබුනෙ පින් පාට හරි තැන්පත් මූනක්. ඒ නිසාමද මන්දා එයා දිහා ඕන තරන් වෙලාවක් මට බලන් ඉන්න පුලුවන් කමක් තිබුනා.ඒත් මට එයාගෙන් අහන්න දේවල් තියන නිසාම මන් එයාගෙ පැත්තට හැරුනෙ මේ දේවල් අහන්නෙ.
"මේ....මේ... අයියේ.ඔයා මොකද මෙතන කරන්නෙ."
එයාගෙන් මන් අමාරුවෙන් වචන ගැට ගහගෙන අහනවත් එක්කම මල් පොකුර
දිහා බලන් හිටපු තෙවීශ් අයියා මගෙ මූන දිහා බැලුවා.මේ මනුස්සයා මූන දිහා බැලුවම මට කියන්න යන දේවලුත් අමතක වෙනවා රෙද්ද.එක්කො මල් පොකුර දිහාම බලාගෙන හිටියනන් එකක්.
YOU ARE READING
යුකී 🦋🍃| ongoing ( Non - fiction )
Romanceකැලෑ මල් ඉත්තක ගැමි සුවද තැවරුව හිරු බසින සැදෑවක දෙඅත් පටලවා ප්‍රේමයෙහි හද බැදුන කල්ප සසරෙහි වාරු වන්නට දෙහිතක පොරොන්දුව 🦋🍃
