" අර පුතා ඇයි දන්නෑ ග්‍රාමසේවක මහත්තයලයි ගෙදර ඉන්නෙ.ගෙවල් මෙහේ නෙමෙයිනෙ."
" මන් දන්නෑ අම්මා මොකද කියලා.මම ඕවා අහන්න ගියේ නෑ..."
මේ ඉතින් අපේ ගෙදර රෑ තත්වෙ.අම්මට මොකටද ඉතින් අනික තෙවීශ් අයියා කොහෙ හිටියත්.ඇයි අනේ...අනික මට ඕකව දැන් පේන්නත් බෑ.මට මෝඩයා කියපු ගොන් බූරුවා.වරෙන්කො ආයෙ මාත් එක්ක කතා කරගෙන.කතා කරයි මගෙ බල්ලා.
" අහන්න එපැයි ඉතින්.දැන් දෙන්නා යාලුවොනෙ."
" මගේ යාලුවා නෙමෙයි..."
" එහෙනන් කවුද..."
" ඔය කොල්ලට පාඩුවේ කන්න දෙන්න නෝනේ..."
අන්න දැක්කනෙ.අපෙ අම්මගෙ කට අහන් ඉන්න බැරිම තැන අප්පච්චි කට ඇරියෙ.අපේ අම්මා බත් කන්න ආපු වෙලාවෙ ඉදන් මේ තෙවීශ් අයියා ගැන අහන්නෙ.මොකටද දන්නෑ අනේ මෙයා ඔච්චර ඒ යකා ගැන හොයන්නෙ.
" ඒකනෙ අප්පච්චි...බලන්නකො අනේ මේ අම්මා එක්ක බෑනෙ.හරී.......යටයි ඕපදූප හොයන්නෙ..."
" අනේ මේ කටවහගන්නවා ලොකූ.ඕපදූපයක් නෙමෙයිනෙ මම හෙව්වෙ.ඒ කොල්ලා මොකද දැන් මෙහේ කියලනෙ..."
" ඔව් ඔව්..."
මන් අම්මා කියපු දේ පිලි අරගෙන කට පියාගත්තෙ තා කියෙව්වොත් ශුවර් කනවා.මන් බලාගෙන අප්පච්චිත් ආයෙ ඔලුවක් උස්සන්නෙ නැතුවම කනවා. අප්පච්චිත් දන්නවා තා කතා කරගෙන ගියොත් ඉස්සරහට වෙන දේ.පවු අපෙ අප්පච්චි විදින්නෙ එසේ මෙසේ දුකක් නෙමෙයි.මන් නන් ගෑනියෙක් ගේන්නෑ අනේ.මේවා බල බල පුලුවන්ද ගෑනු ගේන්න.
බතුත් කාලා මන් කාමරේට ආවෙ ක්ලාස් එකේ උගන්නපු නෝට් ටික බලාගන්න.හැබැයි ආයෙ නිකමටවත් පෝන් එක අතට ගත්තෙ නැත්තෙ අර බූරුවා මැසේජ් දාලා ඇති කියලා හිතුන නිසා.ඕන්නෑ ඕකව මට.
එහෙන්ම පැය දෙකක් විතර ක්ලාස් එකේ වැඩ කරපු මම නිදාගන්න ඇදට ආවෙ වැස්සෙ තෙමුන නිසා ඔලුවත් ටිකක් රිදෙන හින්දා.
" ලොකූ ලොකූ...... නැගිටින්න.... කෝ තාම නිදිද ලොකූ..... නැගිටින්න..."
උදේ පාන්දර අම්මගෙ කටහඩත් එක්ක මන් අමාරුවෙන් ඇස් දෙක ඇරියෙ වටපිට බලන ගමන්.
YOU ARE READING
යුකී 🦋🍃| ongoing ( Non - fiction )
Storie d'amoreකැලෑ මල් ඉත්තක ගැමි සුවද තැවරුව හිරු බසින සැදෑවක දෙඅත් පටලවා ප්‍රේමයෙහි හද බැදුන කල්ප සසරෙහි වාරු වන්නට දෙහිතක පොරොන්දුව 🦋🍃
