Maan? /bankzitters

verassing

Pov Milo

Ik kijk naar mijn ex die boos naar mij en Maan kijkt. Als ze ook maar iets tegen Maan zegt is het afgelopen met haar. "Wat doe je hier Emma, je weet dat het uit is en dat het niet mijn schuld is!" Ik roep uit woede naar haar toe. Ik laat Maan los en loop naar Emma toe. "Ik wou het goedmaken maar zo te zien hoeft dat niet" Ik kijk terug naar Maan, die rustig op haar bed zit te wachten. "Luister Emma, wat jij hebt gedaan heeft me gesloopt, ik was er helemaal klaar mee en deze meid hielp me wel, ze is er voor me." Ik stop even en ga snel weer door. "Ze is er voor mij, iets wat ik bij jou mis, Ga Emma ik wil je nooit meer zien" Ik weet dat ik haar breek maar dat is misschien wel oké. Ik loop naar Koen, die nu nog verbaasder in de deuropening staat. Ik geef hem een knuffel. Deze week is één grote rollercoaster. "Milo?" Ik hoor Maan naar me toe lopen. "Ja, maan?" Antwoord ik. "Meen je dat echt... Dat ik je echt help?" Ik zie haar twijfelen "Maan, je weet niet hoeveel je voor me betekent" Ik kijk Koen aan die knikt. "Milo heb ik niet vaak zo gezien Maan, je bent echt bijzonder voor hem" Ik kijk weer naar Maan die mij een knuffel geeft. Deze meid die zelf niet door heeft hoe erg ze me helpt. Ik geef haar een kusje op haar hoofd.

pov Maan

We zitten in de auto naar dat meertje waar Milo het over had. "Miel?" Vraag ik zenuwachtig. Hij legt zijn hand op mijn been. "Ja Maantje?" "Wat fluisterde mijn moeder in je oor voor dat ze weg ging?" Milo kijkt even naar mij en dan weer naar de weg "Ik zal je het later vertellen Maantje" Ik kijk uit het raam. Waarom kan hij het niet zeggen? Hoezo?

We komen aan bij het meertje. Ik loop samen met Miel hand in hand over het zand. Ik kijk naar de bomen en we wolken het gras en de stenen. Milo stopt ineens met lopen. Hij haalt een doosje uit zijn broekzak. Een warm gevoel stroomt door mijn lichaam. "Lieven Maan, je bent echt heel belangrijk voor mij, ik wil je niet kwijt, nooit," Ik zet een stap naar hem toe en zie dat het een doosje is van een ketting. "Wil je alsjeblieft mijn vriendin zijn?" Ik laat een traan over mijn wang rollen en knik. "Ja" Ik heb nog nooit zoveel liefde gekregen van een jongen zoals Milo. Ik doe mijn lange haar opzij zodat Miel mijn ketting om kan doen.

Onze lippen raken elkaar. Ik hou echt heel veel van deze jongen echt heel veel.

Pov Milo

Dit is nog niet het hele cadeau maar dat weet Maan nog niet. Ik kijk naast me en zie Maan naar de sterren kijken. Iets wat ze altijd doet. "Maan?" Maan kijkt naar mij. "Wij gaan voor opnames naar Oostenrijk op wintersport." Ik neem een kleine pauze om te slikken. "Ik vroeg me af of je mee gaat?" "Dan kunnen we iets eerder gaan zodat we een kleine vakantie hebben" Ik kijk Maan aan. "Echt?" Ze kijkt me verbaasd aan. "Mag dat wel?" Ik kijk haar aan en knik. "Met zn 2e?" Vraag ik zacht. "Is goed!" Ik weet dat Maan van wintersport houd aangezien dat haar achtergrond is. Een klein dingetje wat ik nog niet heb verteld is dat we naar precies dat skigebied gaan. Maan kijkt naar de sterren terwijl ze een grote glimlach heeft. Ik hou van deze meid.

We zitten aan tafel met z'n allen te lunchen. "Zijn jullie nu al een koppel dan?" Ik kijk naar Koen die de vraag stelt. Een enorme grijns staat er op zijn gezicht Ik kijk naar mijn hand die op Maan haar been ligt. "Ja Milo heeft me gister gevraagd" Ik kijk op in de trotse mooie ogen van mijn mooie vriendin. Ik hoor wat mensen juichen. Ik ben heel erg trots op dit meisje heel erg.

Even een korter hoofdstuk.. Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor de lieve berichtjes. Deze doen me echt heel goed! Volgend hoofdstuk wat langer!

"De Sterren hebben de duisternis nodig om te schijnen"