Bu Renksiz Dünyayı Sevmiştik Birlikte

6.Bölüm

Bu bölüm kısa olacak. Geçen bölüm normalin 2 katı uzunluğunda olduğu için. Bu bölümde çoğu sahneyi Ata'nın ağzından okuyacağız.

Bölüm şarkılarımız.

Kendimden Hallice-Böyle Gitme
Nilufer-Ta Uzak Yollardan
Barış Akarsu-Unutamadım

İyi okumalar🤍.

🪽_______________

Yazardan.

"Yardımına ihtiyacım var."

2 yıl Ankarada birlikte görev yaptığı arkadışını aramıştı Emir. Arkadaşı bir kaç aylık izindeydi. Bir görev esnası kurşun yarası almıştı. Bir kaç gün önce olan bıçaklı saldırı zamanı yolun başında onu görmek Emir'e de sürpriz olmuştu. Ama şu an ona ihtiyacı vardı. Emir ve arkadaşı  yıllar önce çok önemli davayı çözerek bir çok övgüye layık görülmüştüler.

Telefonu masanın üzerine bıraktıktan sonra tekrar panoya yöneldi. Kendini bir bilmecenin içindeymiş gibi hissediyordu. Ki zaten öyleydi.

Kapı çalınca yönünü kapıya doğru çevirdi. "Gel," dedikten sonra kapı usulca açıldı. Gelen arkadaşıydı. Arkadaşını görmenin mutluluğuyla masadan dolanarak yanına ulaştı. "Seni böyle görmek çok güzel." Dedi ve kollarını açarak arkadaşına sarıldı. "Seni de öyle,Emir."

"Özlettin kendini."

"Valla bende çok özledim ekibi." Yüzünde kocaman gülümsemeyle omzuna dokundu. Koltuğu gösterip masasına yöneldi. "Ne içersin?"

"Çay."

"Bize iki çay."

Görüşemedikleri bir kaç ay sırasında neler yaptıklarından konuştular. Ara ara kahkaha attılar. Gülmek onlarında hakkıydı. Çoğu zaman ceset görmek,kendi ailesini vahşice katleden katillerin ifadesini almak,en çokta çocukların cansız bedenini görmek,nasıl öldürüldüklerini bilmek. Kimse bilmezdi ama çoğu zaman kabus gibi peşlerini bırakamayan bir çok anı.

"Konu nedir?"

"Konu tam olarak şu." Emir,eliyle sağ tarafındaki panoyu gösterdi. Arkadaşı ayağa kalkarak panoya yaklaştı. "Bu ne lan?" Emir gülerken cevap verdi. "İnan bana aylardır bunu bende kendime soruyorum."

"İşimiz baya uzun desene."

"Öyle."

"Bir delil? İpucu? Ya da ne bileyim basit bir şey? Sonuçta en basit şeyler çoğu zaman kilit noktası olur."

Emir çok fazla düşünmedi. Resmi olarak arkadaşı bu görevde olmasa da bazen yaptıkları gibi bu davayı da sakince,kimse bilmeden yürüteceklerdi. O yüzden elinde ne var ne yok toplayarak oluşturduğu dosyayı  masasının altındaki kasadan alarak arkadaşına uzattı. Arkadaşı elinde tuttuğu dosyaya bakarak derin bir nefes verdi.

"Başlıyoruz o zaman. Hazır mısın Emir Kılıç Yıldırım?"

Emir düşünmeden cevapladı.

"Bakalım bu yolda karşımıza neler çıkacak. Hazırım Çınar Sancar."

İki arkadaşı tekrar bir araya getiren dava. Bu davada karşılarına çıkacak olan akıl almaz olaylar,tanıklar ve bir çok ipucu.

İkisinin de bakışları aynı anda panoya döndü. Ortada kocaman kırmızı kalemle işaretlenmiş ölen ya da öldürülen 3 kişi.

Anne,baba ve çocuk.