" ကိုကိုရေ ဒါလေးလုပ်ပေးပါအုံး "
" ကိုကိုရေ ပန်းကန်ကူဆေးပေးအုံး "
" ကိုကိုရေ အပင်စိုက်ကူပါအုံး "
" ကိုကိုရေ ပန်းသီးခွဲပေးပါအုံး "
အဆုံးမရှိသည့် ကိုကိုရေအသံနဲ့ တခုပြီး တခုခိုင်းနေသည်က ခေါင့်ရဲ့ ကလေးငယ်လေး နေညိုရီဝေ။ မိုးလင်းထဲက သူ့ပါတခါတည်းနှိုးပြီး အလုပ်တွေကူခိုင်းနေတာ အခုဆို နေ့လယ်၁၁နာရီအတိရှိနေပြီ။ဒါတောင် သူ့မှာ မမောနိုင်သေးပဲကလေးငယ်ခိုင်းသမျှအား အကုန်လုပ်နေရသည်။
ဒါတောင် သူ့ဘက်လှည့်မကြည့်ပဲ ခိုင်းနေတာဖြစ်ပြီး အခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲ ထူးဆန်းနေသည်။ဘာများဖြစ်ပါလိမ့်။
အလုပ်အားလုံးပြီးသည်အထိ ' ခေါင် 'ကလေးငယ်အား မမေးသေးပဲကူလုပ်နေလိုက်၏။အကုန်ပြီးသွားတော့ ကလေးငယ်က ဧည့်ခန်းက ဆိုဖာပေါ်၀င်ထိုင်သည်။
T-shirt အဖြူအပွလေးနဲ့ ဘောင်းဘီဒူးထိလေး၀တ်ထားသည်မှာ ကြည့်ရတာတောင် နှမြောနေမိသည်။ခြေသလုံးဖြူဖြူလေးတွေက လာကိုက်လှည့်ပါဟု မြူစွယ်နေသယောင်။
အိမ်ထဲတင်မက နေပူထဲမှာပါ အလုပ်လုပ်ထားသည်ကြောင့် မျက်နှာလေးက ရဲနေပြီး နဖူးမှာ ချွေးလေးတွေပါထွက်နေသည်။ပန်းချီကားတချပ်ပမာ ထိုင်ငေးချင်စရာကောင်းသည်။
" ရီရီ ကလေးလေး နေမကောင်းဘူးလား "
တချက်လှည့်ကြည့်ပြီး ဟိုဘက်ပြန်လှည့်သွားသည်။နေညိုရီဝေ ဘာဖြစ်ချင်နေသလဲမသိ။
" ကလေး ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ့်ကိုပြော "
" မဖြစ်ဘူး "
' ခေါင် ' ဒုတိယအကြိမ်ထပ်မေးမိတော့ ပြန်ဖြေလာသည်က ခပ်တိုတိုသာ။တခုခုဖြစ်နေတာ သေချာနေပြီ။
နဖူးလေးအား လက်နဲ့စမ်းလိုက်တော့ ငြိမ်နေပြီး ကိုယ့်အားကြည့်မလာသည့် ကလေးအား ဆွဲယမ်းပြစ်ချင်နေသည်။
" အသားလဲမပူပါဘူး "
" ပူမလား ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဆို "
နဖူးပေါ်ကလက်အား အသာလေးဖယ်ချပြီး ပြောလာသည်။
" ကလေးလေး ကိုကိုမဆူချင်ဘူးနော် ဘာဖြစ်လဲပြော "
YOU ARE READING
ဤမေတ္တာရပ်၀န်း၌သာ ပွင့်လန်းခဲ့သည် ( Ongoing )
RomansaGenre - BL , Romance စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးဖြင့် ဖန်းတီးမှုသပ်သပ်သာဖြစ်ပါ၍ လက်တွေ့ဖြင့် အလွန်ကွာခြားပါသည်။Readersတို့ အဆင်ပြေမှသာ ဖတ်ရန်။📌 #Crd Cover Photo
